Στο δρομο για τις Αλπεις

Τα μαζεμενα  ποστ τωρα τελαυταια ειναι ενα σαφες σημαδι οτι τα χιλιομετρα εχουν πεσει και πια τρωγομαι με τα ρουχα μου και με τα ... γυρω - γυρω του αγωνα στη Γαλλια.
Κανοντας μια συνολικη αποτιμηση της προπονησης δεν βρισκω κανενα λογο να γκρινιαξω. Συγκρινοντας με το 2009 και τον αντιστοιχο αγωνα μου στις Αλπεις βλεπω οτι εχω κανει πολλα χιλιομετρα,  περισσοτερα απο το 2009, και το σπουδαιοτερο χωρις ιδιαιτερες ενοχλησεις στα ποδια. Λιγοτερο οργανωμενη προπονηση βεβαια αλλα εχοντας την προηγουμενη εμπειρια ημουνα λιγοτερο αγχωμενος εφετος και πιο χαλαρος με τον εαυτο μου. Ειτε λογω ελειψης πολλων διαλλειματικων ειτε λογω λιγοτερων μικρων αγωνων νομιζω οτι παρατηρω μικροτερη "έκρηξη" και ταχυτητα αν και αυτο μαλλον συμβαινει και λογω μεγαλυτερης ηλικιας.Ο σχετικα γρηγορος μαραθωνιος στη Θεσσαλονικη με κανει καπως πιο αισιοδοξο σε αυτον τον τομεα αλλα μαλλον ειναι ενας χρονος που μπορουσα να κανω και το 2009 αν δεν ειχα προβλημα στη λαγονοκνημιαια που δεν μου επετρεψε να το επιχειρησω. Στον Ολυμπο ημουνα σαφως καλυτερα το 2009 και αυτο καπως με εκανε σκεπτικο. Ειμαι και πιο βαρυς εφετος (η συνηθισμενη μου γκρινια εστω για το γουρι) αλλα μαλλον και σε καλυτερη κατασταση σε γενικοτερη δυναμη. Οσο για τα long run τα δυο προηγουμενα ποστ δειχνουν οτι ... κατι εγινε και σε αυτον τον τομεα. Δυο κολλητα long run 3 εβδομαδες πριν τον αγωνα ολοκληρωνουν την εικονα ενω απο τοτε καλα εχει παει και η ξεκουραση
Εκει που φαινεται να καταληγω ειναι οτι η συγκριση με το 2009 ειναι μαλλον δυσκολη και ετσι δυσκολα μπορω να πω και τι να περιμενω απο τον αγωνα. Σιγουρα θελω να κανω καλυτερο προσωπικο ρεκορ αλλα δεν ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο και σε πιο βαθμο. Εξαλλου αυτο θα εξαρτηθει σε μεγαλο βαθμο και απο εξωγενεις παραγοντες οπως ο καιρος. Ειναι ακομα νωρις για αξιοπιστες προβλεψεις σε αυτον τον τομεα. Οι πρωτες ενδειξεις των μετεωρολογικων σαιτ δειχνουν πιθανες βροχες . Ας ελπιζουμε οτι αυτο δεν θα επιβεβαιωθει ή εστω θα ειναι ελαφρυες. Εγω παραμενω αθεραπευτα αισιοδοξος και σε αυτο το σημειο.
Μη μπορωντας να κρινω ακριβως σε τι κατασταση βρισκομαι αμφιταλαντευομαι και για το πως να παω τον αγωνα. Απο τη μια θα ηθελα να βρεθω λιγο πιο μπροστα στην εκκινηση, οχι και πισω απο τους ελιτ αφου δεν εχω σκοπο να στηθω 2 ωρες πριν αλλα τουλαχιστον να αρχισει αμεσως το τρεξιμο αλλα δεν ξερω μηπως ετσι παρασυρθω σε γρηγορο ρυθμο. Ισως ομως να μην με πειραζε κιολας να ξεκινησω με λιγο πιο γρηγορο ρυθμο απο οτι συνηθως και να δω αν μπορω να τον κρατησω για μεγαλο διαστημα. Κατι σαν πειραμα που μπορει να οδηγησει σε καλυτερο χρονο αλλα βεβαια και σε πολυ χειροτερο αν το σεναριο δεν βγει πολυ καλο. Συζητηση μεσα στο μυαλο μου όλη αυτη  εντελως θεωρητικη αφου εντελει θα μιλησει το ενστικτο και το πως νιωθει το σωμα αφου δεν προκειται παλι να ετοιμασω "σκονακι" με περασματα ή τιποτα σχετικο. Θα εχω  εξαλλου πιθανοτατατα εκει κοντα τη "φωνη της συνεσης" (λεγε με Βαγγελη Μπακα) να με συγκρατει :-)
H φετινη εξορμηση παντως ειναι κυριως μια μεγαλη εκδρομη, με καλη και μεγαλη παρεα. Επιτελους θα μου κανει την τιμη να με συνοδεψει και η καλη μου.Ο Δημητρης Γερμακοπουλος και η Χριστινα οπως και ο Βαγγελης  με τη Γωγω, ο παιδικος μου φιλος Οσβαλντ και βεβαια ο Γιαννης και η Δημητρα αλλα και η περσινη παρεα στα Πυρηναια η Γεωργια και ο Βαγγελης. Και αυτοι ειναι μονο οσοι μιλαω πιο συχνα γιατι θα συναντησουμε εκει και πολλους περισσοτερους φιλους απο την ελληνικη trail σκηνη, καθως η ελληνικη συμμετοχη ειναι και παλι πολυπληθης.
Λιγες ωρες  μεινανε μεχρι να μπουμε στο αεροπλανο, η ανυπομονησια ειναι μεγαλη και ελπιζω οτι θα κανουμε μια πολυ ωραια εκδρομη, γιατι οχι και με καλα δρομικα αποτελεσματα.
Καλη μας διασκεδαση λοιπον.

Ταϋγετος ξανα. 17/7/2011

Το πλοιο Κυθηρα - Καλαματα βολεψε μια χαρα και ετσι γυρνωντας απο διακοπες βρηκα την ευκαιρια για μια ακομα ομορφη εξορμηση στον Ταϋγετο παρεα με τον Βαγγελη. Αυτη τη φορα "φορτωθηκαμε" στον Χρηστο Μασουρα στη Σπαρτη και για υπνο απο το Σαββατο το βραδυ . Νωρις το πρωι (πιο σωστα βραδυ ακομα) ξεκινησαμε απο Μυστρα την περιπλανηση μας στο ομοσρφο βουνο. Ξεκινησαμε και οι τρεις μαζι αλλα χωρισαμε μετα απο καποιο σημειο καθως στοχος του Χρηστου ηταν η κορυφη Σπανακακι απο ενα εναλλακτικο μονοπατι. Η διαδρομη μεγαλη και παλι και με μεγαλη υψομετρικη, οπως απαιτουν οι προπονησεις για εναν αγωνα σαν το UTMB, αλλα σαφως πιο ευκολη απο την προηγουμενη αναβαση στις αρχες Ιουνιου. Το τελευταιο κομματι της προηγουμενης διαδρομης απο Μυστρα εως το καταφυγιο ηταν η αρχη και το τελος αυτης της προσπαθειας. Η καλη παρεα και η καλη θερμοκρασια λογω της ωρας εκαναν την ανηφορα απο το Μυστρα στην Αναβρυτη να περασει πολυ ευκολα. απο εκει και περα το γνωστο ωραιο δασωμενο κομματι για το καταφυγιο. Στη συνεχεια κινηθηκαμε προς τη Βασιλικη σε ενα ακομα ωραιοτερο δασωμενο κομματι με ωραιες για τρεξιμο κλισεις. Η θερμοκρασια  ηταν ακομα πολυ καλη και το τρεξιμο σε τετοιο περιβαλλον απολαυση. Aπο εκει και περα αρχιζει η αναβαση για την κορυφη. Δυσκολη αλλα ..."βατη" σε σχεση με τα μονοπατια της προηγουμενης φορας. Στην κορυφη εχει αρκετο κοσμο καθως πλσιαζει του Προφητη Ηλια και ετοιμαζουν την εκκλησια.

Αρχιζει η καταβαση. Καταφυγιο απο τον κλασικο δρομο. Η διαδρομη ειναι ολη γνωστη απο εδω και περα αλλα  η ζεστη αρχιζει να γινεται ιδιαιτερα αισθητη. Απο καποιο σημειο και μετα σχεδον ανυποφορη. Καταφερνουμε να μην κοψουμε πολυ ρυθμο αλλα κινουμαστε λιγο σαν αυτοματα (σαν ζομπι θα ελεγε ενας κακος), οι συζητησεις και τα γελακια εχουν κοπει... Καπως ετσι ...γκαγκανιασμενοι απο τη ζεστη φτανουμε στο Μυστρα... και καταφευγουμε που αλλου στο σπιτι του Χρηστου για αναζωογονηση. Αλλη μια ωραια αποκατασταση στο φιλοξενο σπιτι του και δεν υπαρχουν αρκετα λογια να τον ευχαριστησουμε.
Ο Χρηστος επιμεληθηκε και το υλικο που τραβηξε ο Βαγγελης με την φωτογραφικη του μηχανη:
http://www.youtube.com/watch?v=MZ-Hc0I-GrM

ενω τα στοιχεια της διαδρομης ειναι εδω:
http://connect.garmin.com/activity/100035860

Διασχιση Ταϋγετου 5/6/2011

  Οπως εχω γραψει και αλλη φορα σε αυτο το blog , ενας καλος λογος για να τρεχεις μεγαλους αγωνες - στοχους ειναι οτι μεσα απο την προετοιμασια προκυπτουν προπονησεις που πραγματικα απολαμβανεις. Απο αυτη την αποψη εφετος ξεχωρισαν  οι δυο φορες που βρεθηκα με καλους φιλους στη νοτια Ελλαδα για εξορμησεις στον Ταϋγετο.
Η πρωτη ηταν  το πρωτο Σαββατοκυριακο του Ιουνιου όταν μαζι με τον Δημητρη  Γερμακοπουλο επισκεφτηκαμε  τον φιλο Βαγγελη Μπακα στην Καλαματα για μια μεγαλη και οπως αποδειχτηκε πανεμορφη διασχιση. Ξεκινησε απο την Καλαματα και τελειωσε στον Μυστρα, μεσω της κορυφης του Ταϋγετου.
ειχα σκεφτει πολλα να γραψω κατα τη διαρκεια της εξορμησης αλλα μετα απο τοσο καιρο αναγκαστικα η περιγραφη θα ειναι συντομη.
Η διαδρομη εκτος απο ομορφη και πολυ απαιτητικη.
                                           

                                                 ξεκινημα νωρις το πρωι



Αναβαση στο Καλαθι και καταπληκτικη θεα της πολης καθως ξημερωνει.

Πιο πανω το μονοπατι εχει αρκετη πετρα και γυρναω το ποδι μου, κατι που ακομα "ψιλοκουβαλαω". Υπεροχο τοπιο στο οροπεδιο ψηλα πριν πεσουμε στο χωματοδρομο για τα Πηγαδια.

                           Ο Βαγγελης και ο Δημητρης στην πηγη στα Πηγαδια

Το μονοπατι που κατεβαινει στο Ριντομο πανεμορφο. Εξισου εντυπωσιακο και το φαραγγι.

                                

      

Βγαινοντας απο το φαραγγι αρχιζουν τα δυσκολα. Συνεχομενη ανηφορα ενω αρχιζει να χτυπαει και η ζεστη την οποια ειχαμε γλιτωσει μεχρι τοτε. Στο Χαλασμενο ουσιαστικα αναρριχηση και μετα δυσβατο πετρωδες πεδιο μεχρι τις Πορτες. Ο Βαγγελης ειναι ¨μανουλα¨ σε αυτο. Κανω πλακα οτι θα του τα ¨σουρω¨ απο το μπλογκ, σιγουρα δεν θα ξαναγραψω ποσο απαιτητικα ειναι τα ..."αστεια" μονοπατια της Παρνηθας . Οποιος μαθει οτι διοργανωνει ο Μπακας αγωνα στον Ταϋγετο να ξερει τι να περιμενει :-) . Απο εκει και περα τα πραγματα ειναι πιο βατα. Ανοδος κορυφη και καθοδος στο καταφυγιο.

                         

Στον Προφητη Ηλία.

             

                                          καθοδος απο την κορυφη

Το Ε4 για Αναβρυτη πολυ ωραιο, δασωμενο και με ωραιες κλισεις για τρεξιμο που μας εχει λειψει στο πρωτο μερος της διαδρομης. Απο εκει γρηγορος χωματοδρομος και το ωραιο μονοπατι μεσα απο το βραχο για να φτασουμε στο Μυστρα υστερα απο 12 περιπου ωρες, 58 χιλιομετρα και πανω απο 3500μετρα αναβασης.
Μας περιμενει ο φιλος Χρηστος Μασουρας ο οποίος μενει στη Σπαρτη. Στο σπιτι του αρχιζουμε να ξαναβρισκουμε τη δυναμη μας. Μπανιο, δροσια και φαγακι μας κανουν να ξανανιωσουμε πριν το ταξιδι της επιστροφης.
Για κλεισιμο οι ευχαριστιες στον Βαγγελη και τη γυναικα του Γωγω για την υπεροχη φιλοξενια οπως βεβαια και τον Χρηστο αλλα και στον φιλο Μανο Κυριακακη που μου δανεισε τη go-pro με την οποια τραβηχθηκαν τα πλανα.
τα στοιχεια της διαδρομης:
http://connect.garmin.com/activity/90367085

Update: το βιντεακι μονταριστηκε και ανεβηκε στο you-tube:
http://www.youtube.com/user/nikospetros#p/a/u/0/C94RYUDoR3o