Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

πισω στην πόλη

ετσι ειναι δυστυχως οι διακοπες. περνανε πριν προλαβεις να το καταλαβεις.
περασα δυο εβδομαδες στα Κυθηρα, το νησι της καταγωγης της μητερας μου.
δυο εβδομαδες κατα τις οποιες συνδυασα πρωινη προπονηση σε υπεροχα τοπια με μπανια, καλο φαγητο και κρασακι οπως ... απαιτουν οι διακοπες. απο σημερα τα κεφαλια μεσα ξανα μεχρι το ταξιδι στις Αλπεις.
στο μεταξυ η αντιστροφη μετρηση δειχνει 32 ημερες μεχρι τον αγωνα στο Mont Blanc.
καμια 10αρια ημερες γερης προπονησης δηλαδη ακομα και μετα μειωση σιγα-σιγα. η προπονηση στο νησι πηγε πολυ καλα με πολλα χιλιομετρα, κυριως σε χωματοδρομους. η εβδομαδα ολοκληρωθηκε Κυριακη πρωι με ενα γερο long run με εντονες κλισεις στην Παρνηθα παρεα με τον Δημητρη τον Γερμακοπουλο. με αλλο ενα μεγαλο νυχτερινο την επομενη εβδομαδα θα νιωσω ακομα πιο αισιοδοξος για τον αγωνα. θα ηθελα να βαλω και λιγο υψομετρο στην προπονηση μου αλλα το επομενο σ/κ δυσκολα θα αποφυγω τη δουλεια και ετσι δεν μπορω να παω στη νυχτερινη προπονηση που ετοιμαζουν πολλοι φιλοι στον Ολυμπο. ισως καταφερω το πιο κατω σ/κ να κανω καμια προπονηση στον Παρνασσο.
να συνδυασω υψηλο αριθμο χιλιομετρων παραλληλα με τη δουλεια και χωρις τραυματισμους (φτου κακα) ειναι το ζητουμενο για τις επομενες δυο εβδομαδες. ελπιζω να τα καταφερω.
καλες διακοπες σε ολους

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Olympus Marathon 2009

επιτελους καταφερα να γραψω δυο λεξεις για αυτο τον αγωνα εστω και μετα απο σχεδον δυο εβδομαδες
οι ανταποκρισεις αμεσως μετα τον αγωνα ειναι παντα πιο ενθουσιωδεις αλλα μολις γυρισα απο Λιτοχωρο με περιμενε ενας μικρος γολγοθας δουλειας και εξετασεων αλλα και μια καλοκαιρινη ιωση και ετσι αργησα να γραψω.
Περασε, λοιπον, αλλος ενας Ολυμπος απολαυστικός όπως παντα.
Παρασκευη απογευμα ξεκινησαμε με την καλη μου απο Αθηνα για Λιτοχωρο. αργα τη βραδυ και μετα απο λιγη κίνηση φθασαμε στον προορισμό μας όπου μας περίμενε η συνηθισμένη καλη παρέα: Ο Δημητρης ο Γερμακόπουλος με ολη την οικογενεια, τη γυναίκα του Χριστίνα, τη Ρουμπινη και τον Ορέστη τα μικρα τους παιδια. πηγαμε για μακαρονάδα στο Γαστροδρόμιο παίρνοντας κατευθείαν αρωμα αγωνα καθως βρεθηκαμε με πολλους καλους φίλους και συναθλητες. μιση ωρα χαιρετισμων πριν κατσω στο τραπεζι οπου η καλη μου με περιμενε με εκείνο το περίεργο βλεμμα. τι να κανουμε αυτά ειναι τα ωραία του αγωνα.
σαββατο πρωί. καφες στην ωραια βεραντα των δωματίων με την υπεροχη θεα του Λιτοχωρου.
ωραια θεα για πρωινο

μπαινουμε αμεσως στο πνευμα του αγωνα αφου διαπιστώνω οτι στα γυρω δωματια μενουν επισης καλοι φιλοι και συναθλητες:στο ενα ειναι ο Γιατρος ο Δημήτρης ο Καζούρης με τη Δημητρα και στο αλλο ο Παναγιωτης ο Δημουλεας. πιανουμε ετσι μια διαβεραντιακη πρωτη συζήτηση για τον αγωνα. ετσι για να ...γουσταρει η καλη μου!!!
αφου παίρνω το νουμερό μου και κανω μία βολτα στην εκθεση, αγοραζω κατι τελευταια χρειαζουμενα (τζελακια κ.τ.λ) και χαιρεταω ακόμα περισσότερο κόσμο, ξεκιναμε για μια μικρη βολτουλα στον Ενιππέα. περπατήσαμε σε ενα ομορφο μονοπατι οπου υπαρχουν σημαδια olympus marathon. απο οτι αποδειχτηκε ηταν μερος του παιδικου αγωνα που εγινε το Σαββατο το απογευμα. εκει βρεθηκαμε λοιπον το απογευμα για τον αγωνα των μικρων στον οποιο συμμετειχε και η μικρη Ρουμπινη. Ωραίος αγωνας τον οποιο χαρηκαν ιδιαιτερα οι μικροι


Τρεις γενιες δρομεων
Η Ρουμπινη αμεσως μετα τον αγωνα με τον "κορδωμενο" απο την περηφανια παππου Γιάννη τη μαμα Χριστινα και τον μπαμπα Δημητρη.


το βραδακι μακαροναδα στο γνωστο στεκι και απο νωρις για υπνο.
4.30 η ωρα ειπιαμε ωραιο καφεδακι (βασικο πριν τον αγωνα) που ειχε ετοιμασει ο Δημητρης και με αυτοκινητο για την εκκινηση στο Διον. η ατμοσφαιρα το πρωι ειναι σωστο πανηγυρι. ζεσταμα με στασεις για να χαιρετήσεις να γελασεις να πειραξεις. και πριν προλαβεις να καταλαβεις τι γινεται Ο Λαζαρος μετραει αντιστροφα. αντε φυγαμε.
τις δυο προηγουμενες φορες ειχα παραπαει αργα στην ασφαλτο με αποτελεσμα να μπω αργα στο μονοπατι και να κλειστω πισω απο πολυ κοσμο. εφετος ευτυχως με τραβηξε ο Δημητρης.
το νεο κομματι ωραιο. γλυτωνεις τις μαλλον αδιαφορες ασφαλτινες φουρκετες. μετα θυμηθηκα ομως οτι σε μια απο αυτες οπως γυριζε λιγο ανατολικα απολαμβανες το ξημερωμα πανω απο την πεδιαδα. κατι χανεις κατι κερδιζεις παντα. μπηκα στο μονοπατι σχετικα καλα ωστε δεν χρειαστηκε να κανω πολλες προσπερασεις που σου τρωνε πολυ ενεργεια. ειχα γενικα καλο ρυθμό. φθανοντας Κορομηλια ειδα οτι πηγαινα σαφως καλυτερα και το κυριοτερο δεν ενιωθα καμια κουραση. το θεμα ηταν πως θα αντιδρουσα στο υψομετρο γιατι τις δυο πρωτες φορες ψηλα ειχα χασει πολυ ενεργεια. ο καιρος παρα τις προβλεψεις ηταν μια χαρα και συνεχισα τον καλο ρυθμο. φθανοντας ψηλα πρωτη φορα ενιωθα πολυ καλα. εφθασα στο οροπεδιο λιγο πισω απο τον Δημητρη τον Καραχάλια και φυγαμε μαζι απο το κατφυγιο. πηγαμε μαζι τα ζωναρια και φυγαμε για την κατηφορα. ειχα σκεφτει να παω σχετικα χαλαρα την κατηφορα μεχρι τα προνια αλλα ο ρυθμος του Δημητρη και η παρεα μου αρεσαν και συνεχισαμε παρεα. φυγαμε και απο τα πριονια πολυ γρηγορα και με καλο ρυθμο και ετσι πηγαμε και μεγαλο μερος του Ενιππεα. 7-8 χλμ πριν το τερμα ο Δημητρης μου ειπε οτι ειχε κοψει ρυθμο και αν ηθελα να φυγω μπροστα. μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν ειχα σκεφτει να ανοιξω και αλλο και ενιωθα μαλλον κουρασμενος αλλα καμια φορα το μονο που χρειαζεσαι ειναι μια αλλαγη ρυθμου. ετσι εγινε. με το που περασα μπροστα καταλαβα οτι ειχα πολλες δυναμεις ακομα. περασα τρεις ακομα δρομεις μεχρι το τελος αλλα πανω στον ενθουσιασμο δεν γλιτωσα μια ωραιοτατη τουμπα μεσα στις λασπες. ετσι τερματισα στον πολυ καλο χρονο για τα δικα μου δεδομενα 6.04 μεσα στο χαμογελο και πολυ- πολυ βρωμικος οπως καταλαβα τις επομενες ημερες απο τις φωτο.

φωτο: http://www.dromeasclub.gr/Index.asp?C=73&A=3937

η μεγαλη εκπληξη ειναι πως με πλησιασανε σε αυτη την κατασταση τα παιδακια να δωσω και αυτογραφα. αλλη μια καινουρια εμπειρια για εμενα

φωτο : Νατασα Παπά
στο τερματισμο μας περιμενε για πρωτη φορα η καλη μου η οποια έχοντας επικαιρη θεση μου μετεφερε και ολα τα τεκταινομενα αλλα και οσα επιασαν τα αυτιά της μετα τον τερματισμό όπως το περιστατικο με την Corrine Favre και την ασχημη πτωση που ειχε σε ενα γεφυρι. οπως εδειξε ομως και με το ατυχημα της το χειμωνα η Corrine δεν πτοειται απο τιποτα
η καλη μου στη βεραντα του δωματιου (στον αγωνα ηταν "πισω απο την καμερα")

και εδω επι τω ρεπορταζ: παρακολουθει την Corrine

οι Γερμακοπουλοι βαδιζουν προς τον τερματισμο για να χειροκροτησουν μπαμπα και παππου

ακομα μια εκπληξη για μενα ηταν οτι με αυτο χρονο πηρα και τη δευτερη θεση στη νεα μου κατηγορια (μια ελαχιστη παρηγορια που μεγαλωνω) ευνοημενος απο την απουσια αθλητων οπως ο Jaquerod και ο Δρουγιας περυσι.

τιμητικο αν μη τι αλλο να βραβευεσαι μαζι με τον Σταμούλη!

συνολικα ηταν ενας αγωνας τον οποιο ευχαριστηθηκα πολυ οπως ετρεξα και για αυτο πρεπει να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στον Δημητρη τον Καραχαλια για το ρυθμο που μου εδινε για πανω απο 15 χιλιομετρα και βεβαια πανω απο ολα για την καλη παρεα.
οι πιασμενοι μου τετρακεφαλοι βεβαια αποδεικνυουν οτι δεν κρατηθηκα οσο θα επρεπε ενόψει Mont Blanc και ας ειχα τον Λαζαρο να μου το θυμιζει ακομα και την Κυριακη το πρωι πριν τον αγωνα. ειναι αδυνατο να κρατηθεις σε ενα τοσο ωραιο αγωνα.
ειναι ακομα πολλοι οι ανθρωποι που θα ηθελα να ευχαριστησω για τη συμπαραστασή τους κατα τη διαρκεια του αγωνα. Η Ελινα, η Δαφνη, η Δημητρα και πολλοι αλλοι που τωρα ξεχναω βρισκόντουσαν στα πιο απιθανα σημεια και ηταν παντα ιδιατερα υποστηρικτικοι
ευχαριστω δε ιδιαιτερα την Ελινα και τον κωστα τον Παλατζα για τις φωτογραφιες που μου εστειλαν
το υπολοιπο της ημερας κυλησε ομορφα και ωραια οπως συνηθως μετα τον αγωνα που σημαινει φαϊ- απονομες- και ξανα φαϊ.
το οτι δεν ειχαμε να γυρναμε Αθήνα βραδιατικα αλλα ξυπνησαμε νωρις το πρωί για μια τελευταια ματια στον Ολυμπο πριν το ταξιδι ολοκληρωσε με τον καλυτερο τροπο ενα ομορφο τριημερο.


οι προγνωσεις ετσι και ετσι. αφου ξεχασα να αναφερω τον Καλαμπουκα δεν κανω για booker. αλλα για πλακα θα το ξανακανω!!! Ο φιλος μου ο Θανασης ο Κανελλόπουλος παντως παλι εκανε αισθηση με το χρονο του.


περισσότερες φωτο όπως παντα:
http://www.dromeasclub.gr/Index.asp?C=1
http://www.runningnews.gr/
αλλα και:
http://www.fitsn.com/el-gr/PhotoGallery.aspx?ElementName=Gallery