Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Ωρα για παρτι........(Κλασικος Μαραθωνιος Αθηνας)

Ειχα να τρεξω σε καθαρα ασφαλτινο αγωνα (ο Αεθλιος βεβαια εχει πανω απο 50% ασφαλτο) πανω απο δυο χρονια.  Το εορταστικο κλιμα όμως για τα 2500 χρονια απο τη μαχη του Μαραθωνα και ο επετειακος χαρακτηρας του φετινου μαραθωνιου της Αθηνας φαινεται επιασε και εμενα και ετσι δεν ελειψα απο αυτον τον αγωνα. Εντελει δεν το μετανιωσα καθολου.Ηταν ενα πολυ ωραιο παρτι! Ειναι αστειο και παραλληλα ενδιαφερον οτι λιγότερο απο τρεις εβδομαδες μετα απο τον πλεον μοναχικο και ενδοσκοπικο αγωνα οπου εισαι συνεχως απεναντι στον εαυτος σου βρεθηκα στον πιο 'κοσμοπολιτικο' και κοινωνικο αγωνα τουλαχιστον για τον ελλαδικο χωρο. Και επειδη στη ζωή υπαρχει και η αναγκη να τα βρεις με τον εαυτό σου αλλα και η αναγκη για κοινωνικοτητα πρεπει να πω οτι τελικα το ευχαριστηθηκα ανελπιστα πολυ. Καθως δε δεν ειχα ιδιαιτερες απαιτησεις ως προς το χρονο το απολαυσα οσο περισσοτερο μπορουσα.
Δυστυχως Σαββατο μεσημερι δουλευα  αλλα πηρα μια δοση απο το κλιμα παρτι που ειχε δημιουργηθει στο Ζαππειο το πρωι μαζι με τα φιλαρακια τον Βαγγελη τον Μπακα και τον Παναγιωτη επονομαζομενο και "καψουλι". Αφου μιλησαμε με πολλους συναθλητες και φιλους στον καταμεστο χωρο της εκθεσης, καναμε τις βολτες μας και ηπιαμε το καφεδακι μας στον Κηπο. Το βραδι παστα- παρτι στο φιλοξενο σπιτι του Γιαννη του Γερμακοπουλου.
Πιθανοτατα απο τους αγωνες που εχω τρεξει ήταν αυτος με το λιγοτερο προαγωνιστικο αγχος. Πολυ γελιο και καλη διαθεση το πρωι στο αυτοκινητο για Μαραθωνα με το καψουλι καi τον φιλο μου τον Οσβαλντ. Καταπληκτικος καιρος στο Μαραθωνα. Μετα απο δυο χρονια βρισκομαι ξανα στην εκκινηση αυτου του αγωνα και ο κοσμος ειναι προφανως πολλαπλασιος. Βλεπω πολλους φιλους αλλα και πολλους που ηθελα να δω δεν τα καταφερνω. Λογω μπλοκ στο οποιο ειμαι τοποθετημενος χανομαι με το "καψουλι" και τον Βαγγελη. Ξεκιναω ομως με τον Γιαννη και τη Δημητρα, ενω πιο διπλα ειναι ο Δημητρης ο Καζουρης  με την Δημητρα και  πιο διπλα o Περικλεους. Βουνισια παρεα. Ξεκιναμε αργα οπως ειναι φυσικο. Ο κοσμος πολυς γεματος ενθουσιασμο. Στον Τυμβο οι θεατες ειναι πολυ περισσοτεροι απο οτι τις προηγουμενες φορες αλλα εκει που αντιλαμβανομαι οτι εφετος ολα ειναι διαφορετικα στον αγωνα ειναι στη Νεα Μακρη. Εκει που καποτε περιμενανε λιγοι ανθρωποι εφετος ειναι μια ατελειωτη σειρα με ανθρωπους και απο τις δυο πλευρες του δρομου. Μεγαλη διαφορα και στη συμπεριφορα. Μεγαλος ενθουσιασμος, οικογενειες με παιδια που ζητωκραυγαζουν ολον τον κοσμο και απλωνουν τα χερια για να κανουν high 5 με τους αθλητες. Απο εκει και περα σε καθε οικισμο τα ιδια. Ακομα και σε σημεια οπου δεν ειχε οικισμους αλλα εφταναν δρομοι ειχε μαζευτει κοσμος. Ειχες καποιες στιγμες την αισθηση οτι δεν ετρεχες στην Ελλαδα, σιγουρα οχι οπως την ηξερες. Ειχα μπει μεσα στο κλιμα και εγω. Φωναζα  γελαγα και επαιζα με τον κοσμο συνεχεια. Απο τον ενθουσιασμο ετρεχα συνεχεια κατω απο 5'/χλμ, και πολυ πιο ανετα απο οτι το φανταζομουνα. Καπου μετα τον ημιμαραθωνιο εφτασα τον Βαγγελη και τον Παναγιωτη οι οποίοι πηγαιναν καπως πιο συνετα. Εκατσα μαζι τους για να τους ...χαλασω την ησυχια. Πηγαμε  αρκετα ευχαριστα χιλιομετρα ολοι μαζι παρεα.  Στο Σταυρο ο κοσμος εχει κατακλυσει τη γεφυρα και σου δινει την τελικη ωθηση για την τελευταια ανηφορα. Το καψουλι ειχε αρχισει να κουραζεται απο ενα σημειο και μετα αλλα αρκουσε να συναντησουμε μια ομορφη παρουσια στο δρομο για να ...αναζωογονηθει. Απο καποιο σημειο και μετα στην κατηφορα εγω με τον Βαγγελη φυγαμε πιο μπροστα. Πηγαιναμε αρκετα γρηγορα πια, στα ορια να γινει επιπονο αλλα με τιποτα δεν εφευγε ο ενθουσιασμος. Περναγαμε συνεχεια κοσμο πια και συναντησαμε πολλους φιλους. Στην τελικη  ευθεια στην Ηρωδου του Αττικου συναντησαμε και τον Οσβαλντ και ετσι οι τρεις μας συνεχισαμε αναμεσα στον πολυ κοσμο για την εισοδο στο σταδιο.

Και εκει ο κοσμος πολυ περισσοτερος απο αλλες φορες. Να τερματιζεις μεσα σε μια τετοια ατμοσφαιρα στο Καλλιμαρμαρο σταδιο παρεα με δυο πολυ καλους φιλους. Θελει πολλα περισσοτερα ενας ερασιτεχνης αθλητης; Αναμεσα στους θεατες και η αδελφη μου  με την ανηψουλα μου αγκαλια. Ετσι για να ειναι πιο...γλυκια η αποκατασταση στις κερκιδες. Του χρονου ελπιζω θα μπορει να φωναζει και ...θειε. Το ερωτημα ειναι του χρονου θα εχει διατηρηθει το ιδιο κλιμα στον αγωνα ή σε καμια ...500αρια χρονια παλι? Πιστευω ότι ολο και κατι θα μεινει και εξαλλου δεν ειναι ωρα για μεμψιμοιρία. Οποτε, αντε και του χρονου!!!

6 σχόλια:

  1. Οταν ακουσα τις φωνες σου και τα πειραγματα ειπα στο Καψουλι "οχι ρε γαμωτο τωρα μπλεξαμε ".Εκει που καναμε μια πολυ σταθερη κουρσα την καναμε μπαχαλο...
    Παντος στο τελος ολοι μειναμε ευχαριστημενοι και εμεις ξεδωσαμε "βαρωντας" τα τελευταια ΚΜ και ο Οσβαλντ(πολυ Κυριος)τερματισε μαζι μας αλλα και το Καψουλι εκανε ατομικο ρεκορ.
    Αντε και αλλου!!!

    Βαγγελης Μπακας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eάν σας προλάβαινα σίγουρα θα τα είχα κάνει μπάχαλο... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπράβο Νικόλα, έτσι πρέπει μερικές φορές να το ευχαριστιόμαστε και να μην κοιτάμε χρόνους και χρονόμετρα, απλά να τρέχεις για τη χαρά του πράγματος. Έτρεξες και με το φιλαράκι τον Βαγγέλη και απ'ότι βλέπω στη φώτο ακριβώς το ίδιο στυλ!!
    Δεν τα είπαμε από κοντά ελπίζω την επόμενη φορά, ίσως κατέβω τον Φεβράρη και τα πούμε εκεί αν θα είσαι και συ.

    Περικλέους Βασίλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προπονηση φουλ βλεπω.....
    Εμεις τιποτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ε καλα οχι και φουλ αλλα αρχισαν να ζεσταινονται οι μηχανες σιγα- σιγα :) και εχει και εναν καιρο απιθανο, ειδικα σημερα που ειχε και λιγο βοριαδακι.

    Βασιλη αν κατεβεις προς τα εδω οπωσδοποτε να τα πουμε, να κανουμε και καμια βολτα παρεα στα βουνα μας εδω κατω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή