Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Μονοπατι Παρνασου.

πηγα επιτελους και στον πρωτο αγωνα εφετος. πάντα είναι ωραία η αίσθηση του αγωνα ιδιαίτερα οταν εχω πολυ καιρό να τρεξω. είχα και καλη παρέα. τον φίλο και συνάδελφο στη δουλεια, τον Μάνο ο οποίος με φιλοξένησε στο σπίτι του στη Γραβιά. ο Μάνος είναι έμπειρος αθλητής του παραπέντε αλλά εσχάτως έχει μυηθεί και στο τρέξιμο και ιδαίτερα το ορεινό. δυστυχως το Σαββατοκύριακο αρχισε αργα το Σάββατο αφού μέχρι το απογευμα επρεπε να βρίσκομαι στη δουλεια, πρόλαβα πάντως να πάρω κλίμα απο αγώνα το βραδάκι στην Αμφίκλεια όπου συνάντησα πολλούς φίλους συναθλητές.
την άλλη μερα ο αγώνας. ζεσταματάκι με πολλές χαιρετούρες στην πλατεία και ...φύγαμε. οι δύσκολες ανηφορες δεν άργησαν και απο νωρις αρχισα να βρίζω τα παραπανίσια κιλα που κουβαλάω εφετος και να υπόσχομαι ότι απο δευτερα κομμενο το φαϊ. αμεσως μετα ηρθε ...η ωρα του παιδιού με τη σάρα που πρέπει να κατεβεις καθετα. ξεκίνησα επιφυλακτικά αλλα αμα βρεις το ρυθμό κατεβαίνεται πολυ ωραία. μετα απο λίγο ανηφορα πάλι σε ωραίο δασος. όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε στα ψηλά αρχισε να μας βαραει και ήλιος καθώς εκανε ζεστη και ο αγωνας αρχιζε σχετικα αργά. ένα ακόμα ωραίο κομμάτι ήταν το κατηφορικό κομμάτι μεσα στο δάσος προς την άνω Σουβάλα. το σημείο όπου ετρεξα και ευχαριστήθηκα καλύτερα απο όλα σε αυτόν τον αγώνα. στο τέλος ένας εκτεθειμένος στον ήλιο χωματόδρομος από τον Πολύδροσο πίσω στην Αμφίκλεια μας εξουθενωσε αλλά η πηγή στην πλατεία μας έδωσε ξανά ζωή. ένας ωραίος αγώνας με πολλα ωραία βουνίσια κομμάτια αλλά και πολλά αρκετά γρήγορα.
η απόδοση μου βέβαια ήταν ασορτί με την κατάστασή μου και με την ελλειπή προπόνηση, μέτρια. η μάλλον πρέπει να πω πάλι καλά. το θέμα είναι ότι μετά απο καιρό πέρασα μία Κυριακή μέσα στα όμορφα βουνα, με καλη παρεα. στο φινάλε παϊδάκια στον Πολύδροσο για καλο αποχαιρετισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου