tag:blogger.com,1999:blog-27819841919601733352024-03-14T12:23:22.878+02:00τρεχοντας στο βουνοNikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.comBlogger71125tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-39394631490688100972012-10-17T18:13:00.000+03:002012-10-17T18:13:08.580+03:00παει και ο Rout<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τιποτα δεν πηγε καλα εφετος. Σχεδον τιποτα αφου τουλαχιστον ετρεξα, και καταευχαριστηθηκα, τον Olympus Mythical Trail, για τον οποίο δεν αξιώθηκα να ολοκληρωσω το ποστ. Τωρα ομως ερχεται και το μεγαλυτερο χτυπημα. Με ενα Σ/Κ γεματο επαγγελματικες υποχρεωσεις και εχοντας να τρεξω 3 εβδομαδες ειμαι αναγκασμενος να αποδεχτω το γεγονος οτι χανω και τον Rout. Με ανειπωτη ζηλεια βλεπω στο FB τις φωτογραφιες απο τις προηγουμενες χρονιες και διαβαζω τις αναρτησεις των φιλων που ανεβαινουν για τον αγωνα αλλα τι να κανουμε θα προσαρμοστουμε και με αυτο. Το μονο που μπορω να κανω ειναι να ευχηθω σε ολους καλο αγωνα και καλη δυναμη και να τους <a href="http://a-z.gr/index.php/mountain/item/1034-h-ekseliksi-toy-rout-2012#.UH7HOK5jzb4">παρακολουθω απο το ιντερνετ</a>.<br />
Απο τη μερια μου μετα απο αυτες τις 3 εβδομαδες ξεκουρασης μολις ξεκινησα και παλι χαλαρα το τρεξιμο προσβλεποντας σε μια νεα, ελπιζω πολυ πιο γεματη χρονια !!!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx8vahb1FgFqLr9D0QXRUqONwc1KeQ9zF8uWm7IxDY06CbcMfsjNH3JyRCd1v9J0HXSofjsOMnl_WQ9kLfYeYkcVP6vs1cD5GBlsN-zTR-voR6g2bCMeKRpYCxgTkui1yy4DsukxdsTWs/s1600/rout1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx8vahb1FgFqLr9D0QXRUqONwc1KeQ9zF8uWm7IxDY06CbcMfsjNH3JyRCd1v9J0HXSofjsOMnl_WQ9kLfYeYkcVP6vs1cD5GBlsN-zTR-voR6g2bCMeKRpYCxgTkui1yy4DsukxdsTWs/s400/rout1.jpg" width="179" /></a></div>
<i><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">Τετοια βλεπω πρωι - πρωι στο Facebook και μου ερχεται να τα παρατησω ολα και να την κανω για Ροδοπη...</span></span></i></div>
Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-14392333618017755742012-06-24T00:39:00.000+03:002012-06-24T00:39:01.779+03:00I am back<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Το εχω ξαναγραψει σε αυτο το μπλογκ, οταν δεν γραφω πολυ συνηθως δεν τρεχω και πολυ. Τελευταια δεν γραφω καθολου, τουλαχιστον τρεχω καπως.<br />
Σιγουρα οχι πολυ, μακρια απο οσο θελω.<br />
Δυστυχως εφετος η χρονια απο καποιο σημειο και μετα δεν πηγε καθολου καλα απο πλευρας τρεξιματος. Το σημειο αυτο ηταν ο γυρος του Υμηττου αρχες Φεβρουαρίου. Απο εκει και περα τραυματισμοι και πολυ δουλεια μειωσαν αισθητα τη δυνατοτητα (συχνα και την επιθυμια ειναι η αληθεια) για τρεξιμο και ετσι για πολλους μηνες τα χιλιομετρα μειωθηκαν αισθητα. Ο Δολιχος δυστυχως "καηκε" λογω της συμπτωσης με τις εκλογες περιοδο που η δουλεια ειναι πολυ απαιτητικη. Εντέλει δεν πηγα ουτε στο Alpamayo, ουτε στη Ζηρεια και εξακολουθω να "ξεγελαω" τη διψα για βουνο στον Υμηττο. Πηγα παντως σε εναν αγωνα δρομου: τον ημιμαραθωνιο στην Αθηνα όπου εκανα μια ωραια γρηγορη προπονηση απο αυτες που δεν κανω συχνα πια.<br />
Καπως ετσι βρισκομαι λοιπόν 2εβδομαδες πριν το <a href="http://www.omt100.com/">100αρι του Ολυμπου</a>. Προφανως δεν θα ειμαι στην κατασταση που θα ηθελα. Καποια long run εχουν γινει. Τα ενδιαμεσα χιλιομετρα μεσα στην εβδομαδα ελειψαν, αυτα που ανεβαζουν το συνολικο ογκο χιλιομετρων και διωχνουν τα <span style="background-color: white;">...</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="background-color: white;"> "χειμωνιατικα" κιλα τα οποια τωρα πρεπει να ανεβοκατεβαζω (βριζοντας) στον Ολυμπο :) Δυστυχως τα προβληματα στα ποδια δεν εχουν φυγει. Ο αχιλλειος εξακολουθει να με ταλαιπωρει περισσοτερο απο οποιαδηποτε αλλη χρονια. Τις προηγουμενες φορες καπως μαγικα ο πονος με ...ξεχνουσε στον αγωνα. Ελπιζω το ιδιο να συμβει και εφετος. Ενα ασχημο στραμπουληγμα στο δεξιο αστραγαλο που με ταλαιπωρει εδω και δυο εβδομαδες νομιζω δεν θα ειναι προβλημα εως τοτε.</span><br />
<span style="background-color: white;">Παρόλη τη γκρινια παραπανω, τελευταια εχω μεγαλη διαθεση για τον αγωνα. Εχω πεθυμησει την ατμοσφαιρα ενος τετοιου αγωνα, ολα τα φιλαρακια που εχω καιρο να δω και την αναβαση επιτελους σε ενα ψηλο βουνο μετα απο μεγαλο διαστημα. Μπαίνω λοιπον σε κλιμα αγωνα μελετωντας στο site τη διαδρομη, αποφασιζοντας τι θα χρειαστω να εχω μαζι μου και παραλληλα πορώνομαι με το αθλημα παρακολουθωντας στο ιντερνετ live coverage του Western States. Και εκτος απο την ψυχολογικη ετοιμασια, ενα (τελευταιο μαλλον) long run αυριο, πρωι πρωι μηπως γλιτωσουμε λιγη ζεστη.</span><br />
<span style="background-color: white;">Αντε να μπαινουμε σε ρυθμο επιτελους!!!!</span></div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-29997019299994156992012-03-06T00:31:00.002+02:002012-03-10T21:47:14.125+02:00Σχέδια για το 2012<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;">All work and no play makes Jack a dull boy </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;">λένε τα αμερικανάκια και κάπου εκεί νιώθω και εγώ τώρα. Έχοντας να πάρω ρεπό πάνω από δύο μήνες νιώθω σχεδόν... ιδρυματοποιημένος με τη δουλειά και η διάθεσή μου να γράψω για τρέξιμο μειώθηκε φανερά. Χάρις σε έναν τραυματισμό και ένα κρυωματάκι μειώθηκε το Φεβρουάριο αισθητά και το ίδιο το </span><span style="text-align: left;">τρέξιμο </span><span style="text-align: left;">και κάπως έτσι "κατάφερα" να γράφω για τους στόχους του 2012 Μάρτιο μήνα αφού ήδη έχω τρέξει τον πρώτο αγώνα της χρονιάς!!!</span></div><div style="text-align: left;">Πάμε λοιπόν σε αυτό το ... ρημαδο 2012 κατα το οποίο δυστυχώς και ελέω οικονομικής στενότητας δεν προβλέπεται αγώνας στο εξωτερικό. Επίσης για το πρωτο μισο της χρονιας το προγραμμα δεν ειναι και πολυ ... βουνισιο. Ο λόγος για αυτό ειναι η αποφαση να συμμετασχω στο <a href="http://www.doliho.gr/">Δόλιχο</a>, το νεο αγώνα από τους Δελφούς στην Ολυμπια. Για αυτόν τον αγώνα θα γράψω σύντομα περισσότερα καθώς έχω βάλει και εγώ το χεράκι μου στο ... εγκλημα, παντως παρά τον αρκετό χωματόδρομο και την υψομετρική δεν πρόκειται για καθαρο αγώνα trail. Το δεδομένο όμως είναι ότι τα 255 χιλιόμετρα του είναι μεγαλη πρόκληση και το μεγάλο ποσοστό ασφάλτου με έχει προβληματίσει. Ο αγώνας είναι αρχές Μαΐου οπότε και ο χρόνος δεν είναι ... άπλετος. Στο δρόμο για το Δόλιχο ειχα σχεδιασει και το 100άρι στην Ψάθα, έτσι για να συνηθίζουν τα πόδια στην άσφαλτο, αλλα επεσε θυμα της δουλειας. Ισως βρω την ευκαιρια να βαλω κανεναν αγωνα στο διαστημα μεχρι το Μαϊο.</div><div style="text-align: left;">Τα σχέδια απο εκεί και περα σχετίζονται με την κατασταση στην οποία θα ειμαι μετα το Δόλιχο. Ελπιζω να ειμαι σε κατασταση τέτοια που θα μου επιτρεψει να συμμετασχω στον καινουριο αγωνα αγωνα, 100 χιλιομετρων, του <a href="http://www.olympusmythicaltrail.com/index.php">Ολυμπου</a>. Αναμεσα στους δυο αγωνες υπαρχει αναλογος χρονος με αυτον που ειχα τις δυο τελευταιες χρονιες αναμεσα σε δυο 100μιλα. Ο Δολιχος ειναι βεβαια μεγαλυτερος και πιο νωρις μεσα στη χρονια αλλα νομιζω οτι το σημαντικοτερο θεμα ειναι να συνδυασω την βουνισια προπονηση που χρειαζεται ο Ολυμπος με την ασφαλως πιο "δρομικη" προπονηση που χρειαζεται για το Δολιχο. Επειδη ομως η προπονηση μου ειναι ουτως ή αλλως σε μεγαλο βαθμο σε βουνο θελω να πιστευω οτι δεν θα υπαρχει προβλημα. Φθινοπωρο πιθανοτατα παλι στον αγαπημενο Rout. Ελπιζω καπου αναμεσα να καταφερω και κανενα μικροτερο ορεινο αγωνα αν και δεν το εχω ψαξει ακομα αναλυτικα.</div><div style="text-align: left;">Δυο, λοιπον, νεες προκλησεις. Δεν μπορω βεβαια να μην σκεφτομαι οτι πανε ακομα πιο πισω διαφορα σχεδια και ονειρεμενοι αγωνες στο εξωτερικο, αλλα αυτη ειναι η κατασταση με αυτη θα πορευτουμε και καλα θα περασουμε ειμαι σιγουρος!!!</div></div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-45739388326548735522012-01-12T17:34:00.002+02:002012-01-12T17:39:51.565+02:002011: Ανασκοπηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Καμια φορα οι αριθμοι δινουν την εικονα μιας καταστασης. Με περισσοτερα λοιπον απο 4500 χιλιομετρα τρεξιματος (πανω απο 1100 περισσοτερα απο τις 3 προηγουμενες χρονιες) και 22 εβδομαδες με περισσοτερα απο 100 χιλιομετρα (λιγοτερες απο 10 μεχρι περυσι) δεν μπορω να εχω κανενα παραπονο απο τη χρονια που περασε, οχι τουλαχιστον ως προς το δρομικο της κομματι. Η απουσια τραυματισμων, η μεγαλυτερη ευχη για εναν δρομεα, ήταν ο βασικος λογος των πολλων χιλιομετρων. Ακομα και τις ενοχλησεις που κατα καιρους εχω (κυριως στον αριστερο αχιλλειο) καταφερα να τις ξεπερναω απλως με λιγη αυτοσυγκρατηση και χωρις απολυτο σταματημα των προπονησεων. Ελπιζω αυτο να συνεχιστει και τη νεα χρονια . <br />
Περα απο τα ... στατιστικα ηταν συνολικα μια χρονια με πολυ, ωραιο και απολαυστικο τρεξιμο, κυριως στα βουνα. Μαλιστα παρολα τα πολλα χιλιομετρα, εφετος ετρεξα μαλλον με λιγοτερο προγραμματισμο και συστημα και περισσοτερο με οδηγο τη διαθεση. Απο αγωνες το 2011 δεν εκανα πολλους, επικεντρωθηκα στους μεγαλους. Ενας μαραθωνιος δρομου, δυο ορεινοι μαραθωνιοι και δυο ορεινοι υπερμαραθωνιοι 100 μιλιων ηταν οι μονοι αγωνες της χρονιας. Οχι οτι δεν μου αρεσουν οι μικροτεροι αγωνες, ισα - ισα που μου λειπει το κλιμα αγωνων οσο παω πιο σπανια ενω μου αρεσει και ποτε ποτε να τρεχω σε αγωνες με μικροτερη διαρκεια αρα και μεγαλυτερη ενταση. Ειναι δυσκολο ομως καμια φορα να συνδυαστουν με το υπολοιπο προγραμμα ενω η ολο και μεγαλυτερη οικονομικη στενοτητα εχει κανει ακομα και τα 15 τουλαχιστον ευρω της συμμετοχης αντικειμενο σκεψης, ποσο μαλλον αν χρειαζεται και μετακινηση.<br />
Η περιγραφη των αγωνων υπαρχει σε προηγουμενα ποστ. Ανακεφαλαιωνοντας τα καλυτερα ηρθαν στην αρχη και στο τελος, ιδιαιτερα στο τελος. <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/04/alexander-great-marathon.html">Ο μαραθωνιος στη Θεσσαλονικη</a> ηταν απολυτα πετυχημενος μεσα στο στοχο για κατω απο 3 ωρες. Ο αγωνας του <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/05/alpamayo-trail-race-2011.html">Alpamayo</a> και <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/07/olympus-marathon-2011.html">ο Ολυμπος</a> λιγοτερο επιτυχημενοι αλλα μαλλον λογικο καθως ηταν στα μεσα της προετοιμασια. Ασορτι δυστυχως και η αποδοση στο <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/09/ultra-trail-du-mont-blanc-2011.html">Utmb</a>, οπου ειχα φιλοδοξιες, αλλα με τα απροοπτα του αγωνα κραταω τον, παντα σημαντικο, τερματισμο και το πολυ ωραιο ταξιδι. Το καλοκαιρι, τελικα, τα καλυτερα ηρθαν απο τις <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011_08_01_archive.html">δυο υπεροχες προπονησεις στον Ταϋγετο</a>, με εκλεκτη παρεα :). Και επειδη στις υπεραποστασεις σχεδον ποτε δεν ξερεις ποτε θα "σου βγει" και θα αποδοσει η προπονηση, ο καλυτερος μου αγωνας ηρθε το φθινοπωρο στο <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/11/rout-2011.html">Rout</a> οταν και θα επρεπε να ειμαι σχετικα κουρασμενος. Αγωνας που εξελιχθηκε τελεια σχεδον ονειρικα για εμενα.<br />
Πεσμενο ηταν και το ...blogging αυτην τη χρονια αλλα επιφυλασσομαι για το 2012 ... ή το 13 ή...... Παντως το επομενο ποστ με τους στοχους του 2012 δεν θα αργησει....λογικα.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGJ0ASE__DPkKW9bwrIQlldGPGAQ52zArKw7nRbLzJ3n9qvVMsmOr4iGc7Hjzi6C-y7EIzi_9LDEI5ZpY1UX-mGPNSLNJK-vZ5VoD54xnwAjLBt27kG58K1ouQz2QuoM0cH3m9dj1ttuE/s1600/ATG7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGJ0ASE__DPkKW9bwrIQlldGPGAQ52zArKw7nRbLzJ3n9qvVMsmOr4iGc7Hjzi6C-y7EIzi_9LDEI5ZpY1UX-mGPNSLNJK-vZ5VoD54xnwAjLBt27kG58K1ouQz2QuoM0cH3m9dj1ttuE/s320/ATG7.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj26_8jPr-tOYqpU39fgFJKHJp7xDZ09LZAShI3uw7-AFqsIITrjvPlA-Y6uUpHZpJK7srNuIeY2wSzBBUUqDibDGS8YRH4hKGqKzpfCd-Nm-x15mIBemYd7uB0Wb67Jz4XfuN8jbEG_pk/s1600/parnitha+2011-18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj26_8jPr-tOYqpU39fgFJKHJp7xDZ09LZAShI3uw7-AFqsIITrjvPlA-Y6uUpHZpJK7srNuIeY2wSzBBUUqDibDGS8YRH4hKGqKzpfCd-Nm-x15mIBemYd7uB0Wb67Jz4XfuN8jbEG_pk/s320/parnitha+2011-18.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoub8D770_yQaRSBP0mMyhDlIMfU7J-xtapI7WsI_JLPFb4L8B1LH6Y4olM52uD-yfB66PB_UUMWJjHPU1fWd_75VNHArWhp7EncQCO8ARfgjYro3Sy0aAE0NIQ65mEVUFOriXwL0lNTU/s1600/OM2011_fin_0549.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoub8D770_yQaRSBP0mMyhDlIMfU7J-xtapI7WsI_JLPFb4L8B1LH6Y4olM52uD-yfB66PB_UUMWJjHPU1fWd_75VNHArWhp7EncQCO8ARfgjYro3Sy0aAE0NIQ65mEVUFOriXwL0lNTU/s320/OM2011_fin_0549.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnqFhyphenhyphenGbEzUGhlH8fqeei_aMrlQ_mbVp7xq62HLHQGo_avrgInY8TB34brSEgcsGFrcoPIC14QWVDZhoZ546t8Q4-CObhq_bnel8lwxLTu3EBbdkERG42-g4LN6-hiHr4-fn96hP9tYEk/s1600/OM+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWCbAWNGzeX8hHt_e36PnBQbFmnu9K2T-QN2nM-hXXoaYHCu5alab1bPoJRvICWYlC2Tt9Xr6tvr_K09NnYrbrXws-BIlAJ6ZsCJzL7lDdJgWoQPRACAY30hCRbzAHewFc3EgpLNyacaU/s1600/Chamonix+222-2-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWCbAWNGzeX8hHt_e36PnBQbFmnu9K2T-QN2nM-hXXoaYHCu5alab1bPoJRvICWYlC2Tt9Xr6tvr_K09NnYrbrXws-BIlAJ6ZsCJzL7lDdJgWoQPRACAY30hCRbzAHewFc3EgpLNyacaU/s320/Chamonix+222-2-2.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheoJm1gLAhKOewZUEkUonPMyViAwXoiCNZJF8wGG0oujSejhsK1xwIFjol7b2q0TWoyxj4xrC33Gs43BJAMLsQLWFh3j9ZmsBp_hs8GhpsIcvEx2zFANRns9DN932rFoF7yZzeNKZszyw/s1600/rout1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheoJm1gLAhKOewZUEkUonPMyViAwXoiCNZJF8wGG0oujSejhsK1xwIFjol7b2q0TWoyxj4xrC33Gs43BJAMLsQLWFh3j9ZmsBp_hs8GhpsIcvEx2zFANRns9DN932rFoF7yZzeNKZszyw/s320/rout1.jpg" width="320" /></a></div>ολοι μαζι οι τερματισμοι για να ανεβω λιγο ... ψυχολογικα</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-38271177326482659242011-11-05T12:24:00.001+02:002011-11-05T12:36:41.774+02:00Rout 2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Δεν ξερω πως τα καταφερα αλλα το ποστ πριν τον αγωνα το εγραψα αλλα ποτε, απο οτι φαινεται, δεν πατησα εκει που γραφει καθαρα: "Δημοσιευση". Σε εκεινο το κειμενο εγραφα οτι ειχα ξεκουραστει αρκετα μετα το Utmb και πριν απo τον Rout, περισσοτερο σιγουρα απο περυσι. Δεν ξερω αν οφειλεται σε αυτο, στα περισσοτερα φετινα χιλιομετρα προπονησης ή σε καποιον αλλο μεταφυσικο λογο παντως κατι πρωτογνωρο εγινε: κερδισα τον αγωνα!!! Βασικο λογο βεβαια επαιξε και η εγκαταλειψη του ασυναγωνιστου Νικου Σιδεριδη. Αν παντως κατι ξαφνιασε ακομα και εμενα σε αυτον τον αγωνα δεν ηταν τοσο η νικη (δεν ηταν εκπληξη φανταζομαι απο τη στιγμη που σταματησε ο Νικος) όσο η τελικη επιδοση: 24.46.36. Πανω απο 4 ωρες βελτιωση απο τον περσινο αγωνα, ακομα και αν εκεινος δεν ηταν απο τους καλυτερους μου. <br />
Το ομορφο ταξιδι μας ξεκινησε με την καλη παρεα των Χρηστο Μασουρα, Μακη Μπενεζη και Θεμιστοκλη Αγγελοπουλου την Πεμπτη το πρωι. Νωρις το απογευμα φτανουμε στο δασικο χωριο, οπου εχουμε κλεισει ενα σπιτακι και γλιτωνουμε τις μετακινησεις ρουφωντας καθε λεπτο απο το φιλικο κλιμα του αγωνα. Μας υποδεχονται πολλοι φιλοι και ενας υπεροχος καιρος. Με τα νουμερα περνουμε ενα ακομα ωραιο δωρο απο τη διοργανωση, μετα το περσινο σακιδιο, εφετος ενα μπουφαν με το ονομα του καθενος πανω.Στην τεχνικη ενημερωση ειναι σχεδον ολα γνωστα, με λιγες φετινες πινελιες, λιγοτερα (αλλα αρκετα) νερα στα ρυακια και προσπαθεια για πιο πυκνη σηματοδοτηση. Αποδειχτηκαν και τα δυο σωστα. Η σηματοδοτηση, εμφανως βελτιωμενη εφετος, δεν ειχε κανενα προβλημα. Τα νερα εντελει εφτασαν και για τη δικια μου light προσεγγιση του αγωνα.<br />
Εφετος εκμεταλλευτηκα τον καλο καιρο και το γεγονος οτι δεν υπαρχει υποχρεωτικος εξοπλισμος για να κανω εναν αγωνα οπως τον ονειρευομουνα. Ενα απιστευτα <a href="http://www.zombierunner.com/store/categories/bottles_and_packs/hydration_packs/product855.html">ελαφρυ σακιδιο </a>οπου χωρουσε ενα αντιανεμικο,ενα μπαφ και liner γαντακια , 2 φακοι (ο ενας e-lite) και τα τζελακια και οι μπαρες. Για υδροδοσια ενα μπουκαλι 750μλ στο χερι . Απο την αρχη η αισθηση να τρεχω ελαφρυς ηταν απιστευτη. Ειχα επισης στο μυαλο μου να ξεκινησω ηρεμα, πιο ηρεμα απο τις τελευταιες φορες. Επειδη βεβαια δεν θυμομουνα σωστα τα περσινα περασματα τελικα μονο τα πρωτα 7 χιλιομετρα ηταν ενα λεπτο πιο αργα απο περυσι και τα υπολοιπα ολα αρκετα καλυτερα. Αισθανομουνα το ρυθμο ομως πολυ ανετο και φανταζομαι αυτο ειναι το πιο ενδεικτικο. Αντιθετα απο την περσινη ... μοναξια εφετος ετρεξα μεχρι την Πρασιναδα με πολλους καλους φιλους. Με την καλη σηματοδοτηση και τον καλο καιρο το πρωτο αυτο κομματι της διαδρομης περασε πολυ ευκολα. Εφυγα λιγο πιο γρηγορα απο την Πρασιναδα απο τα αλλα παιδια και δεν τους ξαναειδα μεχρι το τελος του αγωνα. Λιγο πιο πανω βρήκα τον Θεμιστοκλη που ειχε χασει για λιγο το δρομο, τρεξαμε λιγο μαζι αλλα εφυγε ξανα μπροστα. Δεν ειχα κανενα σκοπο να τον ακολουθησω και συνεχισα στον ανετο ρυθμο μου. Εφτασα Ζαρκαδια, γρηγορη σταση και φευγω για την ανηφορα προς Καϊκουλι. Παω καλα και ξαναπιανω τον Θεμιστοκλη. Παμε μαζι μεγαλο μερος της ανηφορας αλλα ειναι πιο γρηγορος στην κατηφορα για Φαρασινο. Καπου προς το τελος της κατηφορας περναω τον Ξανθη ο οποίος ταλαιπωρειται απο το ποδι του. Στον ελεγχο στο Φαρασινο ο εθελοντης με ενημερωνει οτι ο Θεμης εχει περασει δυο λεπτα και ο Νικος εχει σταματησει λογω τραυματισμου. Ετσι ξαφνικα βρισκομαι δευτερος. Τα χανω λιγο καθως συνειδητοποιω οτι για πρωτη φορα τρεχω για την πρωτη θεση και οχι για εναν αξιοπρεπη χρονο ή μια καλη εμφανιση οπως συνηθως. Υπαρχει μια διαφορα λεει ο Sebastien Chaigneau σε ενα απο τα βιντεακια για το Mont Blanc. Παρολα αυτα καταλαβαινω οτι η κουρσα εχει πολυ δρομο ακομα και δεν υπαρχει λογος να αρχισω να ανοιγω αποτομα. Εχει αρχισει να κανει και ζεστη σε αυτο το σημειο και με επηρεαζει λιγο αλλα με λιγη εξτρα προσοχη στους ηλεκτρολυτες και καθως μπαινουμε στο υπεροχο και σαφως πιο δροσερο δασος το ξεπερναω. Αρχιζω παλι να τρεχω καλα. Εχω δυναμεις και ευχαριστιεμαι πολυ αυτα τα ομορφα σημεια με καλες για τρεξιμο κλισεις. Εχει πολλα τετοια σημεια ο συγκεκριμενος αγωνας φτανει να υπαρχει ενεργεια να τα εκμεταλλευτει κανεις.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVS6mVVMEHrp3-GnMWcPrXPi89GYXIFOAqr5R4ZSV8i-DygQbdQzrXjTAQyFqMIsvNg1edOX1DDgIvKf8F4vF6ZCSoIOJEzf4ZVzEVp6wkEqfs40spGsVTCXNE627ashclsuCwXcMyY0s/s1600/rout+2011-.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVS6mVVMEHrp3-GnMWcPrXPi89GYXIFOAqr5R4ZSV8i-DygQbdQzrXjTAQyFqMIsvNg1edOX1DDgIvKf8F4vF6ZCSoIOJEzf4ZVzEVp6wkEqfs40spGsVTCXNE627ashclsuCwXcMyY0s/s320/rout+2011-.jpg" width="320" /></a></div> <span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i>Με ποδηλατικη μπλουζα για τις χρησιμες πισω τσεπες, λιγα </i></span><span style="font-size: x-small;"><i style="color: #38761d;">χιλιομετρα πριν το Κρουσοβο.</i></span><br />
<br />
Το μονοπατι μεχρι το Κρουσοβο ειναι πολυ ωραιο αλλα αρκετα μακρυ και καθως χρειαστηκα αρκετο νερο τη στιγμη που ζεσταθηκα ειναι το μονο σημειο του αγωνα οπου η light τακτικη μου δοκιμαστηκε. Ξεροντας οτι υπηρχαν αρκετα ρυακια επινα ...ανοικονομητα, μεχρι που συνειδητοποιησα οτι ολα τα ρυακια σε αυτο το σημειο δεν ειχαν εφετος νερο. Παρολα αυτα ειχα ξαναβρει τον καλο ρυθμο και τελικα 4-5 χιλιομετρα πριν το Κρουσοβο περασα τον Θεμιστοκλη και ηταν η τελευταια φορα που ειδα καποιον αλλο αθλητη. 16 ωρες μοναχικου τρεξιματος, σαφης βελτιωση σε σχεση με περυσι :-). Λιγο μετα ενα ποταμακι εδωσε τελος στην μινι "κριση" υδροδοσιας και χωρις προβληματα εφτασα στο Κρουσοβο. Αλλαγη μπλουζας, ανεφοδιασμος σε τζελ και μπαρες, λιγο φαγητο και φευγω πριν ακομα εμφανιστει ο Θεμης γεγονος που με ξαφνιασε καθως πιστευα οτι ηταν πιο κοντα.<br />
Απο εκει και περα ο αγωνας γινοτανε για εμενα συνεχως καλυτερος. Οι λεπτομερειες εχουν σχεδον χαθει μεσα στην ωραια αισθηση να τρεχω σε αυτο το υπεροχο μερος με καταπληκτικο καιρο και το σωμα να ανταποκρινεται απολυτα στον καλο ρυθμο που προσπαθουσα να κρατω. Και οσο δεν παραπονιοτανε το σωμα τοσο συνεχιζα να πιεζω το ρυθμο. Σε πολυ καλο κοντρολ ειχα και τα ενεργειακα θεματα ακουγοντας πολυ καλα τα σηματα που μου εστελνε το σωμα και αυξομειωνοντας αναλογα την τροφοδοσια μου. "Δεν μπορω τις ανηφορες, νιωθω αβολα στις κατηφορες και τρεχω μιζερα στις ευθειες" εγραφα πριν απο δυο σχεδον μηνες για το <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/09/ultra-trail-du-mont-blanc-2011.html">Mont Blanc</a> και ακριβως το αναποδο ενιωθα τωρα: καλος στις ανηφορες, αποτελεσματικος και ανετος στις κατηφορες και ιδιαιτερα δυνατος στα πιο ισια σημεια. Καπως ετσι περασα ολα τα γρηγορα κομματια απο την Πυραμιδα και μετα και ιδιαιτερα στο πολυ ωραιο για τρεξμο Μεγα Ρεμα. Τρεχω με μακρυμανικο αλλα λεπτο μπλουζακι και δεν κρυωνω καθολου παροτι εχει πεσει για τα καλα η νυχτα. Το αντιανεμικο παραμενει στην τσαντα και ουτε γαντια δεν χρησιμοποιω. Η νυχτα ειναι θαυμασια και το τρεξιμο απολαυστικο. Καταπληκτικη εμπειρια και η συναντηση με τους εθελοντες στους σταθμους ελεγχου οι οποίοι ειναι πολυ θερμοι και αποτελουν ωραια παρενθεση στη μοναχικη βραδινη πορεια. Στη Ζαρκαδια το ιδιο μοτιβο με σχετικα γρηγορη σταση (αν εξαιρεσουμε το ..."χαος" στο drop bag μου που με καθυστερησε λιγο) και με φορα για την ανηφορα της Οξιας. Οι δυναμεις μου εξακολουθουν να ειναι ακμαιες αν και ενα μικρο λαθος (μαλλον πολυ μαγνησιο σε μικρη ποσοτητα ισοτονικου) μου δημιουργει μια μικρη δυσφορια στο στομαχι. Στο ρυακι μετα το σταθμο στο Μπουκοβο με αρκετο νερο η ισορροπια αποκαθισταται. Σιγουρα υπηρχαν καλυτερες και χειροτερες στιγμες στον αγωνα αλλα πια εχει επικρατησει η αισθηση μιας συνεχους καλης πορεια. Ειχα να αισθανθω ετσι απο το Mont Blanc το 2009 και αυτη τη φορα ημουνα μαλλον ακομα πιο ανετος. Καπου μετα την Πρασιναδα συνειδητοποιησα οτι πηγαινα για πολυ καλο, για τα δεδομενα μου, χρονο και καταλαβα οτι αν πιεζα λιγο ηταν εφικτο ακομα και κατω απο 25 ωρες. Εχασα λιγα λεπτα μπαινοντας στο δασος μετα τα Ταλια για να αλλαξω μπαταριες στον φακο ο οποίος ειχε γινει ... λυχναρακι (ενα απο τα λαθακια να μην κανω την αλλαγη στην Πρασιναδα οπου θα ηταν ευκολοτερο, πιο ξεκουραστο και πιο γρηγορο) αλλα στη συνεχει η ανηφορα πηγε πολυ καλα και δυνατα. Καθως κατεβαινα με ανεση απο τον Θεολογο προς τη βαση για τον Λειβαδιτη θυμομουν ιδιο καιρο περυσι πως ειχαν κλειδωσει οι τετρακεφαλοι σε αυτο το σημειο. Γρηγορη αναβαση και στον Λειβαδιτη και μολις βγαινω στο χωματοδρομο εχω πανω απο μια ωρα για τα τελευταια 7 χιλιομετρα για να παω κατω απο 25 ωρες. Δεν υπαρχει λογος να βιαστω και οι ταμπελες αντιστροφης μετρησης των χιλιομετρων που απομενουν βοηθανε να ελεγχω τον χρονο. Εχω βεβαια δυναμεις και τρεχω το μεγαλυτερο κομματι με ελαχιστο περπατημα αναμεσα για να μην φτασω ...σκασμενος στον τερματισμο. Πλησιαζω. Ακομα βραδυ, ποιος θα το περιμενε! Βλεπω απεναντι ενα φακο κεφαλης. Η παντα θερμη και ενθαρυντικη φωνη του Χρηστου του Κατσανου να λεει οτι απομενουν 500 μετρα. Με συνοδευει ... Τερματισμος.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy2bed-v1LAP4Yz1Phg48tylS7pM8LglEUTn7ixiMMDoTX3485RDDFKdFusCRS8YuFbxweq4B_3YQ8lojU0-NBBgRv2q41qt385bUW0fxuXQivbR_NxU-MPgkhdxn2S7nZ6c7LXfrpNwU/s1600/rout+2011-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgy2bed-v1LAP4Yz1Phg48tylS7pM8LglEUTn7ixiMMDoTX3485RDDFKdFusCRS8YuFbxweq4B_3YQ8lojU0-NBBgRv2q41qt385bUW0fxuXQivbR_NxU-MPgkhdxn2S7nZ6c7LXfrpNwU/s320/rout+2011-2.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
Ζεστη υποδοχη παρα την ωρα. Νιωθω υπεροχα. Δεν ειναι μονο οτι ειναι η πρωτη μου νικη αλλα και το ποσο ωραια αισθανθηκα κατα τη διαρκεια της κουρσας και βεβαια ο πολυ καλος χρονος.<br />
Η συνεχεια πολυ ωραια μεσα στο χωρο της διοργανωσης οπου ολοι φροντιζουν για την αποκατασταση μου. Ωραιο ειναι να σε περιποιουνται :-).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJl8RRM0bm5VH_-Bm3HpE6q5wLpbQEV3kSlhCjIAjEwm-gLGhQd32rmJ5w8e8qt2kyVU5j0FFfrPtaBUtDIWtIE7TolvDFeCXwzzhfN-nTYi-XU1zcbrFwZCNjrCDoWoFc3jQvExzdjw0/s1600/rout+2011-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJl8RRM0bm5VH_-Bm3HpE6q5wLpbQEV3kSlhCjIAjEwm-gLGhQd32rmJ5w8e8qt2kyVU5j0FFfrPtaBUtDIWtIE7TolvDFeCXwzzhfN-nTYi-XU1zcbrFwZCNjrCDoWoFc3jQvExzdjw0/s320/rout+2011-4.jpg" width="320" /></a></div><br />
Φαγητο, μπανακι, μασαζ και ετοιμος για βολτες στο χωρο και παρακολουθηση των τερματισμων (υπνος παλι με τιποτα μετα απο αγωνα λογω υπερεντασης) Το μεγαλο (τεραστιο) σπασιμο ειναι οτι πρεπει να γυρισω νωρις την Κυριακη Αθηνα λογω της δουλειας μου και ετσι θα χασω την απονομη και την ομορφη ατμοσφαιρα της ληξης στον πρωτο αγωνα που κερδισα. Ρουφαω ετσι οσο μπορω ατμοσφαιρα αγωνα το Σαββατο. Σιγα-σιγα φτανουν ενα-ενα (και τρια -τρια σε μια περιπτωση :-)) και τα φιλαρακια. Το αυτοκινητο εχει μεγαλη επιτυχια: τεσσερις αθλητες, τεσσερις τερματισμοι μεσα στους επτα πρωτους. Διοργανωνεται και μια εκτακτη απονομη για την αφεντια μου οπου μαλλον λογω συγκινησης και εκπληξης παραμενω ουσιαστικα ...αλλαλος. Οσο πολυλογας μπορω να ειμαι σε μια παρεα τοσο σιωπηλος εμεινα μπροστα στον κοσμο αλλα τους ευχαριστω ολους πολυ για τη ζεστη τους υποδοχη.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBqeGHYS1toqvO5IG0l52VERW4LjqkfnhFp4KYXz2dIoDnVeSGtM_5VtJnOIjTeJCpqrOw7ZYnZMKmOmLpch639SFoRpzQYmBO1k6fToysynVYkxOuhqB5DdAxV5tcfYYeqcDzVmx-nX4/s1600/rout+2011-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBqeGHYS1toqvO5IG0l52VERW4LjqkfnhFp4KYXz2dIoDnVeSGtM_5VtJnOIjTeJCpqrOw7ZYnZMKmOmLpch639SFoRpzQYmBO1k6fToysynVYkxOuhqB5DdAxV5tcfYYeqcDzVmx-nX4/s320/rout+2011-5.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_2oXx5m76yCO9O7lC9vS460r8v0ar29tVF63YqOcarWuzS0pmH_8ybXF2WdzSgbwV-bZpvjTVOsWojAV9r96lF0sApRVuG90a5RKTJe83J-hN7Y0TsJbn37fX5V6uAR6lqdiJocV3f3s/s1600/rout+2011-7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_2oXx5m76yCO9O7lC9vS460r8v0ar29tVF63YqOcarWuzS0pmH_8ybXF2WdzSgbwV-bZpvjTVOsWojAV9r96lF0sApRVuG90a5RKTJe83J-hN7Y0TsJbn37fX5V6uAR6lqdiJocV3f3s/s320/rout+2011-7.jpg" width="320" /></a></div><br />
Με φαγητο και παρεϊτσα περνα η υπολοιπη ημερα μεχρι τον προωρο απο το βραδυ αποχαιρετισμο. Αξημερωτα φευγουμε για Αθηνα (και οι αλλοι τρεις θυματα της δουλειας μου).<br />
Πολυ αποτομη προσγειωση στην καθημερινη πραγματικοτητα. Απο τη στιγμη του γυρισμου οι πολιτικες εξελιξεις με εχουν σχεδον ... καθηλωσει στη δουλεια. Ο αγωνας εχει μεινει λιγο σαν ονειρο στο μυαλο. Ετσι οταν βρισκω λιγο χρονο στη δουλεια καθομαι μπροστα στον υπολογιστή και διαβαζω τις ομορφες <a href="http://a-z.gr/index.php?name=Forums&file=viewtopic&t=1410&postdays=0&postorder=asc&start=75">περιγραφες των συναθλητων</a> περνοντας λιγο αρωμα αγωνα ή ξεκλεβω χρονο για αυτο το κειμενο. Με την ελπιδα οτι οι επομενοι αγωνες μας δεν θα ειναι μια αποδραση απο την πραγματικοτητα αλλα μια ευχαριστη ολοκλήρωσή της.<br />
<br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-33675349186833437622011-09-22T16:29:00.002+03:002011-09-27T17:08:29.676+03:00Ultra Trail du Mont Blanc 2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: left;">Παει και αυτο, περασε. Μια ωραια εκδρομη και ενας αγωνας που εξελιχθηκε σε περιπετεια, με αισιο ευτυχως τελος. Ο χρονος 32 ωρες ακριβως, αρκετα πιο αργος απο το 2009 αλλα η θεση, 69η, μολις 5 θεσεις χειροτερα απο τοτε δειχνει μαλλον τις δυσκολιες αυτης της χρονιας.</div><div style="text-align: left;">Για το εκδρομικο μερος, οχι αποκλειστικα αθλητικό, πολλοι φιλοι θα εχουν παρει μια καλη γευση απο τις φωτογραφιες στο Facebook (και εδω : <a href="https://picasaweb.google.com/nikospetros/CHAMONIX2011">https://picasaweb.google.com/nikospetros/CHAMONIX2011</a>). Η καλη παρεα φτανει στο Chamonix τεταρτη μεσημερι. Φαγακι και βολτουλα. Το διαμερισμα μας ειναι μεσα στο κεντρο, πιο κεντρο δεν γινεται, και περνουμε full αρωμα αγωνα. Για τα κοριτσια το αρωμα αυτο μαλλον παραειναι δυνατο καθως κατω απο το μπαλκονι παρελαυνουν κατα εκατονταδες οι αθλητες που εχουν "καταλαβει" την πόλη. Την Πεμπτη βολτα στη Mer de glace και μετα παραλαβη αριθμων και βολτουλα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhziZdCIis-VM0Vc40neqMt0szsePK8OlQlAgI58oFYO8wsBYRGS0ZQbTcYY1ke-HHyEqd_Z67Rzt3AckWsVYU3ZJ-pESF4aqvQADExK0SRF6V0iMhnZCNXZlzQpmZuIRfFeO3KIVo4c-4/s1600/Chamonix+067.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhziZdCIis-VM0Vc40neqMt0szsePK8OlQlAgI58oFYO8wsBYRGS0ZQbTcYY1ke-HHyEqd_Z67Rzt3AckWsVYU3ZJ-pESF4aqvQADExK0SRF6V0iMhnZCNXZlzQpmZuIRfFeO3KIVo4c-4/s320/Chamonix+067.jpg" width="240" /></a></div><div style="text-align: left;"> <i style="color: #38761d;">Mer de glace</i></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXhuCtdv5r6nc70L-R02-kza8N3jUwabWePMEfHJLbnYzpe_KHV7pyoYhtxbYaPs9Hrcp0n6OVcakkary5ybjLi7o_FvYdqIprO-e4CLDwzTX_xv_cuCbAOlUy3GAKngLTBqBtjfm6eyk/s1600/Chamonix+070.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXhuCtdv5r6nc70L-R02-kza8N3jUwabWePMEfHJLbnYzpe_KHV7pyoYhtxbYaPs9Hrcp0n6OVcakkary5ybjLi7o_FvYdqIprO-e4CLDwzTX_xv_cuCbAOlUy3GAKngLTBqBtjfm6eyk/s320/Chamonix+070.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBXZoUasKAfRnjyv7A_76h3PNq3LuDxLF21aDFS8MUkKZ9j7z24Uue7wzC6apHxr3nGhDedSdmKBz3BG2w9He8MAso7crOpv3MxjcMBIvpmNa2IY7Wwz0Rqnp1X6K8MAGAf6TmXvkb14/s1600/Chamonix+037.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidBXZoUasKAfRnjyv7A_76h3PNq3LuDxLF21aDFS8MUkKZ9j7z24Uue7wzC6apHxr3nGhDedSdmKBz3BG2w9He8MAso7crOpv3MxjcMBIvpmNa2IY7Wwz0Rqnp1X6K8MAGAf6TmXvkb14/s320/Chamonix+037.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvQ6j5rNRNf6sKB2VDGTWpqXwe6GcAPGVDgYWiuwuXnEiMev1yRcsa9tsAczE4pNGUaxNp1GlJfSLJBUhqf-8y7hW99A_nRHgyER3Cqu5NkB3hqAHx3yhEztSWKYyeviJ-Rm8k3pfo6fQ/s1600/Chamonix+038.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Το βραδυ μακαροναδα και νωρις για υπνο. Μεχρι το πρωινο της Παρασκευης ο καιρος ειναι καλος με εξαιρεση καποιες σποραδικες βροχες τα απογευματα. Για την Παρασκευη το απογευμα ομως οι προβλεψεις ειναι δυσοιωνες. Ηδη για το CCC που ξεκινησε το πρωι εχουν γινει αρκετες αλλαγες στο τελευταιο κομματι της διαδρομης ενω αλλαγη διαδρομης ειχε και στο TDS στο οποιο ετρεχε η Δημητρα. Κατα το μεσημερακι μαθαινουμε τα νεα: η εναρξη παει 5 ωρες πιο μετα στις 23.30 το βραδυ ενω αλλαζει και το τελευταιο κομματι της διαδρομης το οποιο γινεται πιο ευκολο. Δεν εχουμε κανονισει τιποτα για την ημερα αφου ειχαμε σκοπο να ξεκουραστουμε και εκτος απο 1-2 μικρες βολτες στην πολη και στους τερματισμους των αλλων αγωνων μένουμε σπιτι. Μονο που ειχαμε υπολογισει μεχρι το απογευμα και τωρα η ημερα δεν περναει με τιποτα.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBevGmPewxAbHjlNKGE8_rGu00tmZvA6FzlPt0fe_Y04ISlyxT3AGK85pHUQqkmPUyHOYkHprHpkOhbN8FHGMbj-l9XfsFTSyIO5bapIyAGObK6J5DirwG8rOE8E_9EOJFLOWx-_tM7UU/s1600/Chamonix+167.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBevGmPewxAbHjlNKGE8_rGu00tmZvA6FzlPt0fe_Y04ISlyxT3AGK85pHUQqkmPUyHOYkHprHpkOhbN8FHGMbj-l9XfsFTSyIO5bapIyAGObK6J5DirwG8rOE8E_9EOJFLOWx-_tM7UU/s320/Chamonix+167.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"> <i style="color: #274e13;">η ημερα δεν περναει με τιποτα</i> </div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"> </div><div style="text-align: left;">Απο το απογευμα βρεχει και δεν σταματαει λεπτό. Ετοιμαζομαστε αλλα παμε σχετικα αργα στην εκκινηση καθως δεν θελουμε να γινουμε παπιά.</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm1NZyN4lPPP2Ph708yla0oGXn3UQQSRIXp9NFfGh956RzeQeeicbR4PUOl5bOcpcTOjqyIKhsc21kaRlWljbkVp1R180ZxqeOzETi4P8V6hcZyUzF7zfWAiNaXiUj_GxECvds3LeMPqs/s1600/Chamonix+187.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm1NZyN4lPPP2Ph708yla0oGXn3UQQSRIXp9NFfGh956RzeQeeicbR4PUOl5bOcpcTOjqyIKhsc21kaRlWljbkVp1R180ZxqeOzETi4P8V6hcZyUzF7zfWAiNaXiUj_GxECvds3LeMPqs/s320/Chamonix+187.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: left;"> <i style="color: #274e13;"> εντελει ετοιμαζομαστε</i></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkQuaPe-EFvGPuwpKQRkGCW4iOcud7cvRRxn8Q7s87Tpe0qVj_3HaAxXDMK6jZdthGzhk33UY7vlIMIe5ArOXsGB-g4V3UHjGLfIzmGgLqYyCBGdc7wy_m8xD7X6OD_JYSALkNN4bqrI/s1600/Chamonix+188-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUkQuaPe-EFvGPuwpKQRkGCW4iOcud7cvRRxn8Q7s87Tpe0qVj_3HaAxXDMK6jZdthGzhk33UY7vlIMIe5ArOXsGB-g4V3UHjGLfIzmGgLqYyCBGdc7wy_m8xD7X6OD_JYSALkNN4bqrI/s320/Chamonix+188-2.jpg" width="320" /></a> </div><div style="text-align: left;"> <i style="color: #274e13;">και φτανουμε για τη βροχερη εκκινηση</i></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;">Ειμαστε αρκετα πισω. Παρόλη τη βροχη και το οτι κοντευει μεσανυχτα, η ατμοσφαιρα παραμενει ζωντανη, ενθουσιασμος μουσικη και πολυς πολυς κοσμος. Ξεκιναμε με τον ιδιο αργο τροπο του 2009. Αρχιζει το τρεξιμο. Με τον Βαγγελη εχουμε πει να παμε μαζι στο ξεκινημα και οπου μας βγαλει ο αγωνας. Μολις στον πρωτο σταθμο τον χανω μεσα στην πολυκοσμια, το σκοταδι και την κακη ορατοτητα απο τη βροχη. Μαζι μας ηταν και ο Αγγελοπουλος ο Θεμιστοκλης. Χανομαστε και με αυτον. Ανοιγω λιγο νομιζοντας οτι βλεπω μπροστα τον Βαγγεληκαι μετα καθυστερω μηπως ειναι πισω. Αποφασιζω να συγκεντρωθω στον αγωνα. Πρωτη ανηφορα μεσα στη λασπη. Τα πραγματα πανε αρκετα καλά. Ψηλα, τρεξιμο οπου γινεται στο οροπεδιο. Ειμαστε αρκετα αραια οποτε καταλαβαινω οτι ειμαι πιο μπροστα απο το 2009 σε θεση. Αρχιζει η κατηφορα. Πολυ λασπη, καθε βημα και κινδυνος τουμπας αλλα εχει και την πλακα του. Καμποσοι διπλα μου φευγουν τσουληθρα χωρις να το θελουν αλλα εγω ειμαι αρκετα αποτελεσματικος προς εκπληξη μου. Μπαινουμε στο χωριο μετα τις 2 και ομως πολυς κοσμος ειναι εκει να χειροκροτησει. Ακομα βρεχει αλλα τελικα ακομα και αυτο συνηθιζεται και το ξεχνας απο ενα σημειο και μετα. Μετα τις τρεις ωρες αγωνα η βροχη σταματαει. Αλλα ειναι η ωρα να ανεβουμε προς τα ψηλα. Κανει κρυο, μπαινουμε για λιγο σε συννεφο με ψιλοχιονακι να πεφτει, αλλα σιγα σιγα ο ουρανος καθαριζει. Μακρυα φαινονται αστραπες, μαλλον το μετωπο απομακρυνεται. Προφανως αυτος ηταν ο λογος της αργοπορημενης εκκινησης, να μην συναντησουμε αυτο το μετωπο στην κορυφη. Καθως φτανουμε στα ψηλα στην Bonhomme τρεχουμε πανω στο χιονι. Το θεαμα ειναι πολυ ωραιο, το μονοπατι μολις αρχιζει η κατηφορα λιγο γλιστερο αλλα τιποτα που να δημιουργει μεγαλο προβλημα. Στο μεταξυ το πρωτο φως της ημερας αρχιζει να πεφτει και το τοπιο ειναι απιθανο. Αυτα τα μερη το 2009 τα περασα νυχτα και δεν ειχα δει τιποτα. Εχει και η αργοπορημενη εκκινηση τα θετικα της!! Κατεβαινοντας στο Chapieux πιανω συζητηση με εναν Ιαπωνα. Η δυνατοτητα να συζητας με αθλητες απο τοσα πολλα διαφορετικα μερη ειναι ενα από τα στοιχεια που λατρευω σε αυτον τον αγωνα. Μπαινοντας στο σταθμο βλεπω απεναντι τον Βαγγελη που βρισκεται στο check του υποχρεωτικου εξοπλισμου αμεσως μετα το σταθμο. Τελειωνω γρηγορα με το σταθμο μηπως τον προλαβω πιο κατω, αλλα πρεπει και εγω να σταματησω για check. Ξεκιναω αρκετα γρηγορα το επομενο κομματι που ειναι ηπια ανηφορα σε ασφαλτο. Προσπερνω εναν αθλητη που μου φαινεται γνωστος. Αναγνωριζω τον Bryon Powell απο το <a href="http://irunfar.com/">irunfar.com</a>. Εχω γραψει μερικα σχολια στο σαιτ του και του συστηνομαι. Μιλαμε για λιγο και παω να φυγω καθως δειχνει κουρασμενος. Ακολουθει καθως οπως λεει η παρεα του εκανε καλο και συνεχιζουμε συζητωντας μερικα χιλιομετρα. Βλεποντας στο βαθος το Mont Blanc να ξεπροβαλλει βγαζει δυνατα επιφωνηματα χαρας. Ειναι αληθεια οτι εχει ξημερωσει μια ομορφη ημερα Περναμε και τον Προκοπη τον Αρκουδη καπου εδω με τον οποιο χαιρετιωμαστε. Στη βαση για την αναβαση στην Col de la Seign βλεπω τον Βαγγελη μερικες "φουρκετες" πιο πανω, φαινεται κοντα αλλα η ανηφορα ξεγελα. Ο Bryon "ανασταινεται" και ξεκιναει γρηγορη αναβαση ενω εγω συνεχιζω στο ρυθμο μου. Μετα απο λιγο τον βλεπω ψηλα πισω ακριβως απο τον Βαγγελη. Ξεμακραίνουν καθως ο ρυθμος μου σιγα σιγα χαμηλωνει Το...μηχανημα αρχιζει να μην τραβαει και αυτο δυστυχως κρατησε αρκετα. Δεν ξερω τι μου φταιει, πηγα λιγο γρηγορα στην αρχη ή απλα περνω μια ενεργειακη πτωση? Πιθανοτατα και τα δυο. Το πρωτο κoμματι ηταν λιγο πιο γρηγορο απο το 2009 αλλα αν υπολογισουμε και το οτι τοτε ειχαμε 2 ωρες ημερα και καλο καιρο μαλλον το φετινο ηταν αρκετα πιο εντονο. Γενικα παντως απο πιο νωρις ειχα προβλημα με το ρυθμο και με το φαγητο. Ενω το στομαχι μου δεν εχει προβλημα με τα τζελακια τις μπαρες και τα ισοτονικα φαινεται να μη συμφωνει το... εντερο μου. Καθε φορα που περνω ενα μετα απο λιγο εχω μια ταση να σταματησω για τουαλετα. Οχι διαρροια αλλα ενοχλητικο και ως προς το ρυθμο και ως προς το οτι το σκεφτομαι να ξαναπαρω και μαλλον εχω μεινει λιγο πισω σε ενεργεια. Ή μηπως ο κακος καιρος στοιχησε ενεργειακα? Δεν με ειχε προβληματισει ιδιαιτερα μεχρι τωρα ο καιρος αλλα μπορει να συμβαινει χωρις να το αντιληφθεις. Στο μεταξυ ανεβαινοντας στην Col de la Seign ο καιρος εχει χαλασει παλι, ψηλα μπαινουμε σε συννεφο και ψιλοχιονιζει. Το χειροτερο ειναι οτι καποια στιγμη μπηκα σε ασχημο τριπακι εγκεφαλικα με λαθος σκεψεις. Σκεφτομαι τον τεραστιο ογκο χιλιομετρων και υψομετρικων που με περιμενουν ενω εγω πρωτος λεω σε ολους οτι τετοιοι αγωνες αντιμετωπιζονται τμηματικα. Πιο κατω συνανταω τον φιλο Πανο Κωνσταντινου με τον οποίο ειχαμε τρεξει παρεα και στο Alpamayo. Ειναι πολυ αδυνατισμενος και δειχνει σε πολυ καλη κατασταση. Με περιμενει πολυ ευγενικα να τελειωσω με μια ακομα επισκεψη στην τουαλετα και να ξεκινησουμε μαζι αλλα στην πρωτη ανηφορα τον βλεπω πολυ δυνατο σε αντιθεση με εμενα και ... του δινω την ευχη μου να φυγει :-) Εχει ξαναφτιαξει ο καιρος και επιτελους βγαζω το αντιανεμικο. Στα ψηλα κανει ακομα κρυο αλλα προτιμω να το αντιμετωπιζω με buff και γαντακια, το αντιανεμικο για καποιο λογο δεν το αντεχω καθολου. Παρα την ασχημη αισθηση που εχω για την κουρσα μου, μεχρι και το Courmayeur τα περασματα μου ειναι καλυτερα απο το 2009, δεν αισθανομαι ομως το ιδιο ανετα. Εκει αλλαζω ολα μου τα ρουχα και τα παπουτσια για να νιωσω καλυτερα και τρωω κανονικο φαγητο, μακαρονια. Μιση ωρα σταση και εφετος και τη χρειαζομουνα.</div><div style="text-align: left;"> Ξεκιναω καπως ανανεωμενος αλλα παρομοια κακη αισθηση. Ευτυχως λογω του καιρου οι εικονες των βουνων ειναι μαγικες και βελτιωνουν καθε τοσο παροδικα τη μιζερη διαθεση μου. Στην ανηφορα με ξαναπερνα ο Bryon σαν ανεμος αλλα τον ξαναβρισκω στο καταφυγιο στο Bertoni σε κακη κατασταση. Δινει οσο εχει και μετα ... "πεθαινει" πιο κατω. Λιγο πιο μετα σταματησε οριστικα απο οτι εμαθα μετα. Στο κομματι για το επομενο καταφυγιο ειμαι καπως καλυτερα αλλα στην ευκολη κατηφορα για Arnuva παλι τα ιδια. Ακολουθει η ανηφορα για Grand Col Ferret. Ατελειωτη, ειδικα οπως πηγαινω.... Δεν μπορω τις ανηφορες, νιωθω αβολα (χωρις να βρισκω το λογο) στις κατηφορες και τρεχω μιζερα στις ευθειες, τι κανω εδω πανω αναρωτιεμαι. Η κατηφορα για το Fouly ειναι ευκολη και ομαλη αλλα ενω ξεκιναω καπως καλυτερα στο τελος καταρρεω παλι. Λιγο πιο πριν ενας Γαλλος με τον οποίο τρεχαμε για λιγο παρεα μου λεει για ενα sms της διοργανωσης που μιλαει για αλλαγες στη διαδρομη. Στην αρχη νομιζω οτι μιλαει γαι τις αρχικες αλλαγες αλλα μου ξεκαθαριζει οτι μιλαμε για καινουριες που αυξανουν τη διαδρομη και την υψομετρικη. Σκεφτομαι μηπως μου κανει πλακα αλλα δεν φαινεται να εχει τετοιο υφος. Στη σταση τσεκαρω το κινητο και εχω παρει το ιδιο sms. Παραδοξως για την κακη μου κατασταση (στο χειροτερο σημειο πια) τα νεα με αφηνουν σχεδον αδιαφορο. Το ριχνω στο φαγητο, σουπα και ψωμι, τυρια και σαλαμια. Βρισκω τον Παναγιωτη παλι. Ειχε καποια προβληματα και βρεθηκε πισω μου. Ειναι αδυνατον ομως να περιμενω γιατι με πιανουν κρυαδες και πρεπει να αρχισω να τρεχω. Απο εδω και περα φοραω αντιανεμικο μονο στους σταθμους οπου σταματαω και στο ξεκινημα του τρεξιματος, μετα προτιμω να τρεχω χωρις, ακομα και στα ψηλα οπου κανει κρυο ιδιαιτερα οταν πεφτει η νυχτα. Αναποδος ανθρωπος!! Μετα το Fouly παω καλυτερα, τουλαχιστον νιωθω καλυτερα. Επιτελους βγαζω απο το μυαλο μου χρονους (λες να βοηθησαν οι αλλαγες που δεν επιτρεπουν συγκρισεις?) και πως θα βελτιωσω το ρεκορ μου και κοιταω την κουρσα και πως θα τα βγαλω περα αφου αυτο δεν ειναι καθολου δεδομενο. Στο Champex βρισκω τους δικους μου ανθρωπους και ανεβαινω λιγο ψυχολογικα.</div><div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1VtpTWUlwcJCGGrxEHrSuKld8GTn92fMUe6-3yiaMzae64leBqc1he7284HDtIRp_XOvtqSb6nuLbTNG4P409qU9MYcn3dk4ZXZrQeNwKbPxTC27Df2v0jSMFON34QbdfRYvH2i6MEiQ/s1600/Chamonix+213-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><u><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1VtpTWUlwcJCGGrxEHrSuKld8GTn92fMUe6-3yiaMzae64leBqc1he7284HDtIRp_XOvtqSb6nuLbTNG4P409qU9MYcn3dk4ZXZrQeNwKbPxTC27Df2v0jSMFON34QbdfRYvH2i6MEiQ/s320/Chamonix+213-2.jpg" width="240" /></u></a> </div><div style="text-align: left;"> <span style="color: #274e13;"><i>στο Champex - Lac</i></span> </div><div style="text-align: left;">Ρωταω γαι τον Βαγγελη που ξερω οτι ειναι σε καλη κατασταση και μου λενε οτι εχει προβλημα στο ποδι αλλα συνεχιζει. Απο εδω και περα σχεδον ολη η διαδρομη εκτος απο ενα βουνο εχει αλλαξει. Ξερω οτι η επομενη σταση ειναι ειναι το Martigny και οτι ειναι κατηφορα, Ο Γαλλος εχει πει οτι μας κατεβαζουν πολυ χαμηλα και για αυτο η αναβαση στο επομενο βουνο βγαινει παραπανω απο τα δυο βουνα που εχουν κοπει.Και αρχιζει η κατηφορα. Ηρεμη στην αρχη, αλλα αφου παρακαμπτουμε τη Bovine σε μικροτερα, δυσκολοτερα και πιο αποτομα μονοπατια. Κατεβαινουμε ατελειωτα, χανω απο χαζομαρα και για λιγο το δρομο καθως αφηρημενος συνεχιζω στην ασφαλτο αντι να στριψω σε ενα μονοπατι αλλα ευτυχως το καταλαβαινω 2 φουρκετες πιο κατω αφου δεν βλεπω σημαδι και γυρναω. Και ξανακατεβαινουμε. Καποια στιγμη διασχιζουμε ενα χωριο οπου στο μπαρ της περιοχης μας δινουν νερακι και συνεχιζουμε απεναντι σε ασφαλτινη ανηφορα αναμεσα σε αμπελια. Ανεβαινουμε αρκετη ωρα και μπαινουμε σε μονοπατι στο δασος. Αναρωτιεμαι αν το χωριο που περασαμε ήταν το Martigny (αφου ηξερα μονο για κατηφορα) και ανηφοριζουμε για να πεσουμε στο Trient. Ανηφορα, τραβερσα ξανα ανηφορα και ξαφνικα κατηφορα προς ενα χωριο απο κατω. Κατι δεν παει καλα αφου εχουμε ανεβει αρκετα αλλα σιγουρα οχι αρκετα για να περασει η υψομετρικη τη Bovine που εχει κοπει. Εντελει τωρα μολις φτανουμε στο Martigny. Ηταν τελικα μια απο τις ...μικρες αυτες ανηφορες που οπουδηποτε αλλου θα ηταν αξιες αναφορας αλλα εδω ειναι λεπτομερειες. Πανω απο 3 ωρες μου πηρε απο το Champex. Εχω παρει τον αγωνα λιγο ... "ηρωικα" τωρα και τιποτα δεν με πτοει. Ψυχολογικα αυτό, γιατι στην πραγματικοτητα η επομενη ανηφορα ξεκιναει καθετα και εγω ψιλοσερνομαι. Με περνανε δυο τυποι σαν σταματημενο. Ερχονται αλλοι τρεις, μια κοπελα και δυο αντρες. Πανε πιο ηρεμα και καθως με περνανε, καπως ασυναισθητα και χωρις να το καταλαβω ακολουθω το ρυθμο τους. Μαλλον αρχισε να επιδρα και η ενεργεια απο το φαγητο της στασης, παντως η ανηφορα παει πολυ καλυτερα απο οτι φαινοταν στο ξεκινημα της. Ειναι εντελως καθετη, χωρις στροφες και μακρυα αλλα εχουμε καποιο ρυθμο και παμε αρκετα καλα. Η κατηφορα ειναι αρκετα ηρεμη και ολοι μαζι σχεδον φτανουμε στο Trient. Με βασανιζει ωρα μια φευγαλεα εικονα απο το ιατρειο στο Martigny οπου ηταν ξαπλωμενος με πλατη ενας αθλητης. Ρωταω στο σταθμο και οι φοβοι μου επιβεβαιωνονται, ο Βαγγελης τελικα εχει σταματησει. Ο τραυματισμος στο γονατο ηταν τελικα σοβαρος. Πηγαινε τοσο καλα, ηταν σε πολυ κατασταση αλλα ενας παλιος τραυματισμος τον προδωσε τη χειροτερη στιγμη.</div><div style="text-align: left;">Φευγω για την ανηφορα στην Catogne και ξαφνικα εχω ενεργεια μεσα μου. Κανω μια καλη αναβαση, μαλλον και οι αθλητες που περναω ξαφνιαζονται που αναστηθηκα ετσι. Στην κατηφορα ειμαι ακομα αρκετα καλα, αλλα ειναι αρκετα τεχνικη στο δευτερο μισο της και την παω συνειδητα πολυ ηρεμα γιατι θελω να συνεχισω το ιδιο δυνατα στο τελευταιο κομματι που ειναι με λιγες υψομετρικες. Ξαφνικα ελεγχω την κουρσα μου και την ευχαριστιεμαι μετα απο τοσες ωρες. </div><div style="text-align: left;">Ξεκιναω συντηρητικα και απο τη Valorcine αλλα μετα απο το Argentiere ανοιγω. Ειμαι πολυ καλα. Παλι το ¨φαινομενο¨ του τελους του αγωνα οπου ολα μου φαινονται ευκολοτερα. Παω γρηγορα και ενας Αγγλος με αφηνει να περασω επειδη με βλεπει δυνατο οπως λεει και προσπαθει να ακολουθησει το ρυθμο. Δειχνει να το παλευει για να ακολουθησει αλλα δεν μενει πισω. Πιανουμε συζητηση. Κοντευουμε στο Chamonix οταν το μονοπατι παει παλι ανηφορικα. Αυτο δεν το περιμεναμε. Παρολα αυτα παμε καλα και οταν η ανηφορα γινεται λιγοτερο εντονη ξαναρχιζουμε τρεξιμο. Δεν εχουμε περασει κανεναν τοση ωρα που τρεχουμε καλα αλλα προφανως πλησιασαμε πολλους και τους πιανουμε τωρα μπαινοντας σχεδον στην πολη. Αφου περναμε 2-3 παρεες απο μια ξεκολαει ενας Γαλλος και μας ακολουθει. Οι τρεις μας μπαινουμε στην πολη με πολυ γρηγορο ρυθμο και συνεχως ανοιγουμε. Ολο ανοιγουμε μεχρι που καταληγουμε σε sprint. Μενω ελαχιστα πισω αλλα ειχε την πλακα του για καταληξη ενος αγωνα 100 μιλιων. 106 και κατι για την ακριβεια :-).</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1VtpTWUlwcJCGGrxEHrSuKld8GTn92fMUe6-3yiaMzae64leBqc1he7284HDtIRp_XOvtqSb6nuLbTNG4P409qU9MYcn3dk4ZXZrQeNwKbPxTC27Df2v0jSMFON34QbdfRYvH2i6MEiQ/s1600/Chamonix+213-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3ktzZr0EET1HKZPhUNmaM_h9zl_d4bIyVxXvKoMbQsBNGANb5VRfxOTB9hL9npFug2m6GhR2b3rGeyenMXHrFSEkTpk-jJshVlIZVKtZwv7xatUMObiVSWTYpOcPcj2rDMPBn9TvkerE/s1600/Chamonix+222-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3ktzZr0EET1HKZPhUNmaM_h9zl_d4bIyVxXvKoMbQsBNGANb5VRfxOTB9hL9npFug2m6GhR2b3rGeyenMXHrFSEkTpk-jJshVlIZVKtZwv7xatUMObiVSWTYpOcPcj2rDMPBn9TvkerE/s320/Chamonix+222-2.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ωραια ωρα για τερματισμο νωρις το πρωι, κατευθειαν για μπανακι και πρωινο. Κρουασαν και καφεδακι για αποκατασταση. Δεν καταφερνω να κοιμηθω οπως παντα αμεσως μετα τον αγωνα, αλλα η νυστα με πιανει προς το μεσημερακι οποτε χανω την ωραια βολτα των υπολοιπων στο Annecy. Ξεκουραζομαι καπως και κανω βολτα στην πολη για να δω τερματισμους. Συναντιεμαι με τη Γεωργια τη Μητσιου η οποια σταματησε στο Martigny λογω χρονου και βασικα λογω κακων (για να το πω ευγενικα)... χειρισμων. Σιγα σιγα μαζευονται και οι υπολοιποι στο διαμερισμα μας για κρασακι και γαλλικους μεζεδες (τυρια και αλλαντικα) που μου εχουν λειψει τοσες μερες με την αγωνιστικη διατροφη. Ωραιο τελευταιο βραδυ στο Chamonix. Ακολουθουν και δυο ημερες ομορφης ξεκουρασης στη Λιμνη Κομο πριν την επιστροφη στην Αθηνα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Εχω ετοιμο το κειμενο εδω και μερες και δυσκολευομαι στον επιλογο και τον απολογισμο. Τα συναισθηματα ειναι λιγο μπερδεμενα. Το ταξιδι και η παρεα ηταν υπεροχα. Απο την αλλη ειδα πολλους καλους φιλους να μην τερματιζουν και ξερω ποσο σκληρο ειναι μετα απο μια τοσο σκληρη προετοιμασια. Η δικη μου κουρσα δεν πηγε οπως θα ηθελα αλλα τωρα που περασαν οι μερες θυμαμαι μεγαλο μερος της κουρσας ως μια ωραια περιπετεια και εχουν ξεθυμανει οι δυσκολες ωρες. Εξαλλου βλεποντας τις εγκαταλειψεις και αναλογιζομενος τις δυσκολιες καταλαβαινω οτι πρεπει να ειμαι ευχαριστημενος με το αποτελεσμα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Καπως ετσι φτανουμε στο τελος μιας περιπετειας και ξεκινα το κυνηγι των επομενων.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> </div></div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-25826254451352830332011-08-23T20:25:00.000+03:002011-08-23T20:25:22.292+03:00Στο δρομο για τις Αλπεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Τα μαζεμενα ποστ τωρα τελαυταια ειναι ενα σαφες σημαδι οτι τα χιλιομετρα εχουν πεσει και πια τρωγομαι με τα ρουχα μου και με τα ... γυρω - γυρω του αγωνα στη Γαλλια.<br />
Κανοντας μια συνολικη αποτιμηση της προπονησης δεν βρισκω κανενα λογο να γκρινιαξω. Συγκρινοντας με το 2009 και <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2009/09/ultra-trail-du-mont-blanc-2882009.html">τον αντιστοιχο αγωνα μου στις Αλπεις</a> βλεπω οτι εχω κανει πολλα χιλιομετρα, περισσοτερα απο το 2009, και το σπουδαιοτερο χωρις ιδιαιτερες ενοχλησεις στα ποδια. Λιγοτερο οργανωμενη προπονηση βεβαια αλλα εχοντας την προηγουμενη εμπειρια ημουνα λιγοτερο αγχωμενος εφετος και πιο χαλαρος με τον εαυτο μου. Ειτε λογω ελειψης πολλων διαλλειματικων ειτε λογω λιγοτερων μικρων αγωνων νομιζω οτι παρατηρω μικροτερη "έκρηξη" και ταχυτητα αν και αυτο μαλλον συμβαινει και λογω μεγαλυτερης ηλικιας.Ο <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2011/04/alexander-great-marathon.html">σχετικα γρηγορος μαραθωνιος στη Θεσσαλονικη</a> με κανει καπως πιο αισιοδοξο σε αυτον τον τομεα αλλα μαλλον ειναι ενας χρονος που μπορουσα να κανω και το 2009 αν δεν ειχα προβλημα στη λαγονοκνημιαια που δεν μου επετρεψε να το επιχειρησω. Στον Ολυμπο ημουνα σαφως καλυτερα το 2009 και αυτο καπως με εκανε σκεπτικο. Ειμαι και πιο βαρυς εφετος (η συνηθισμενη μου γκρινια εστω για το γουρι) αλλα μαλλον και σε καλυτερη κατασταση σε γενικοτερη δυναμη. Οσο για τα long run τα δυο προηγουμενα ποστ δειχνουν οτι ... κατι εγινε και σε αυτον τον τομεα. Δυο κολλητα long run 3 εβδομαδες πριν τον αγωνα ολοκληρωνουν την εικονα ενω απο τοτε καλα εχει παει και η ξεκουραση<br />
Εκει που φαινεται να καταληγω ειναι οτι η συγκριση με το 2009 ειναι μαλλον δυσκολη και ετσι δυσκολα μπορω να πω και τι να περιμενω απο τον αγωνα. Σιγουρα θελω να κανω καλυτερο προσωπικο ρεκορ αλλα δεν ξερω ποσο εφικτο ειναι αυτο και σε πιο βαθμο. Εξαλλου αυτο θα εξαρτηθει σε μεγαλο βαθμο και απο εξωγενεις παραγοντες οπως ο καιρος. Ειναι ακομα νωρις για αξιοπιστες προβλεψεις σε αυτον τον τομεα. Οι πρωτες ενδειξεις των μετεωρολογικων σαιτ δειχνουν πιθανες βροχες . Ας ελπιζουμε οτι αυτο δεν θα επιβεβαιωθει ή εστω θα ειναι ελαφρυες. Εγω παραμενω αθεραπευτα αισιοδοξος και σε αυτο το σημειο.<br />
Μη μπορωντας να κρινω ακριβως σε τι κατασταση βρισκομαι αμφιταλαντευομαι και για το πως να παω τον αγωνα. Απο τη μια θα ηθελα να βρεθω λιγο πιο μπροστα στην εκκινηση, οχι και πισω απο τους ελιτ αφου δεν εχω σκοπο να στηθω 2 ωρες πριν αλλα τουλαχιστον να αρχισει αμεσως το τρεξιμο αλλα δεν ξερω μηπως ετσι παρασυρθω σε γρηγορο ρυθμο. Ισως ομως να μην με πειραζε κιολας να ξεκινησω με λιγο πιο γρηγορο ρυθμο απο οτι συνηθως και να δω αν μπορω να τον κρατησω για μεγαλο διαστημα. Κατι σαν πειραμα που μπορει να οδηγησει σε καλυτερο χρονο αλλα βεβαια και σε πολυ χειροτερο αν το σεναριο δεν βγει πολυ καλο. Συζητηση μεσα στο μυαλο μου όλη αυτη εντελως θεωρητικη αφου εντελει θα μιλησει το ενστικτο και το πως νιωθει το σωμα αφου δεν προκειται παλι να ετοιμασω "σκονακι" με περασματα ή τιποτα σχετικο. Θα εχω εξαλλου πιθανοτατατα εκει κοντα τη "φωνη της συνεσης" (λεγε με Βαγγελη Μπακα) να με συγκρατει :-)<br />
H φετινη εξορμηση παντως ειναι κυριως μια μεγαλη εκδρομη, με καλη και μεγαλη παρεα. Επιτελους θα μου κανει την τιμη να με συνοδεψει και η καλη μου.Ο Δημητρης Γερμακοπουλος και η Χριστινα οπως και ο Βαγγελης με τη Γωγω, ο παιδικος μου φιλος Οσβαλντ και βεβαια <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2009/09/ultra-trail-du-mont-blanc-2882009.html">ο Γιαννης και η Δημητρα</a> αλλα και η <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/09/grand-raid-des-pyrenees.html">περσινη παρεα στα Πυρηναια η Γεωργια και ο Βαγγελης</a>. Και αυτοι ειναι μονο οσοι μιλαω πιο συχνα γιατι θα συναντησουμε εκει και πολλους περισσοτερους φιλους απο την ελληνικη trail σκηνη, καθως η ελληνικη συμμετοχη ειναι και παλι πολυπληθης. <br />
Λιγες ωρες μεινανε μεχρι να μπουμε στο αεροπλανο, η ανυπομονησια ειναι μεγαλη και ελπιζω οτι θα κανουμε μια πολυ ωραια εκδρομη, γιατι οχι και με καλα δρομικα αποτελεσματα.<br />
Καλη μας διασκεδαση λοιπον.</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-40021743977166079752011-08-20T10:46:00.002+03:002011-08-20T11:16:03.922+03:00Ταϋγετος ξανα. 17/7/2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Το πλοιο Κυθηρα - Καλαματα βολεψε μια χαρα και ετσι γυρνωντας απο διακοπες βρηκα την ευκαιρια για μια ακομα ομορφη εξορμηση στον Ταϋγετο παρεα με τον Βαγγελη. Αυτη τη φορα "φορτωθηκαμε" στον Χρηστο Μασουρα στη Σπαρτη και για υπνο απο το Σαββατο το βραδυ . Νωρις το πρωι (πιο σωστα βραδυ ακομα) ξεκινησαμε απο Μυστρα την περιπλανηση μας στο ομοσρφο βουνο. Ξεκινησαμε και οι τρεις μαζι αλλα χωρισαμε μετα απο καποιο σημειο καθως στοχος του Χρηστου ηταν η <a href="http://connect.garmin.com/activity/99686017">κορυφη Σπανακακι απο ενα εναλλακτικο μονοπατι</a>. Η διαδρομη μεγαλη και παλι και με μεγαλη υψομετρικη, οπως απαιτουν οι προπονησεις για εναν αγωνα σαν το <a href="http://www.ultratrailmb.com/">UTMB</a>, αλλα σαφως πιο ευκολη απο την προηγουμενη αναβαση στις αρχες Ιουνιου. Το τελευταιο κομματι της προηγουμενης διαδρομης απο Μυστρα εως το καταφυγιο ηταν η αρχη και το τελος αυτης της προσπαθειας. Η καλη παρεα και η καλη θερμοκρασια λογω της ωρας εκαναν την ανηφορα απο το Μυστρα στην Αναβρυτη να περασει πολυ ευκολα. απο εκει και περα το γνωστο ωραιο δασωμενο κομματι για το καταφυγιο. Στη συνεχεια κινηθηκαμε προς τη Βασιλικη σε ενα ακομα ωραιοτερο δασωμενο κομματι με ωραιες για τρεξιμο κλισεις. Η θερμοκρασια ηταν ακομα πολυ καλη και το τρεξιμο σε τετοιο περιβαλλον απολαυση. Aπο εκει και περα αρχιζει η αναβαση για την κορυφη. Δυσκολη αλλα ..."βατη" σε σχεση με τα μονοπατια της προηγουμενης φορας. Στην κορυφη εχει αρκετο κοσμο καθως πλσιαζει του Προφητη Ηλια και ετοιμαζουν την εκκλησια.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwCAotYYCcRpnKAppItS7C70StMgNg8yjBwJ9eGW5vnd5Ajto9u0LIMDQsn2cBVKyfN4XPyNwGDTDS1f03dlhOw581d7cp0jVOHKpi84kEBCIrHGIyPcKkXtEfPDq9nPOuwuEikt3WP6g/s1600/Taygetos+17.7%252C+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwCAotYYCcRpnKAppItS7C70StMgNg8yjBwJ9eGW5vnd5Ajto9u0LIMDQsn2cBVKyfN4XPyNwGDTDS1f03dlhOw581d7cp0jVOHKpi84kEBCIrHGIyPcKkXtEfPDq9nPOuwuEikt3WP6g/s320/Taygetos+17.7%252C+1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
Αρχιζει η καταβαση. Καταφυγιο απο τον κλασικο δρομο. Η διαδρομη ειναι ολη γνωστη απο εδω και περα αλλα η ζεστη αρχιζει να γινεται ιδιαιτερα αισθητη. Απο καποιο σημειο και μετα σχεδον ανυποφορη. Καταφερνουμε να μην κοψουμε πολυ ρυθμο αλλα κινουμαστε λιγο σαν αυτοματα (σαν ζομπι θα ελεγε ενας κακος), οι συζητησεις και τα γελακια εχουν κοπει... Καπως ετσι ...γκαγκανιασμενοι απο τη ζεστη φτανουμε στο Μυστρα... και καταφευγουμε που αλλου στο σπιτι του Χρηστου για αναζωογονηση. Αλλη μια ωραια αποκατασταση στο φιλοξενο σπιτι του και δεν υπαρχουν αρκετα λογια να τον ευχαριστησουμε.<br />
Ο Χρηστος επιμεληθηκε και το υλικο που τραβηξε ο Βαγγελης με την φωτογραφικη του μηχανη:<br />
<a href="http://www.youtube.com/watch?v=MZ-Hc0I-GrM">http://www.youtube.com/watch?v=MZ-Hc0I-GrM</a><br />
<br />
ενω τα στοιχεια της διαδρομης ειναι εδω:<br />
<a href="http://connect.garmin.com/activity/100035860">http://connect.garmin.com/activity/100035860</a><br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-50863729603423912982011-08-13T16:12:00.002+03:002011-08-20T10:55:59.757+03:00Διασχιση Ταϋγετου 5/6/2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> Οπως εχω γραψει και αλλη φορα σε αυτο το blog , ενας καλος λογος για να τρεχεις μεγαλους αγωνες - στοχους ειναι οτι μεσα απο την προετοιμασια προκυπτουν προπονησεις που πραγματικα απολαμβανεις. Απο αυτη την αποψη εφετος ξεχωρισαν οι δυο φορες που βρεθηκα με καλους φιλους στη νοτια Ελλαδα για εξορμησεις στον Ταϋγετο.<br />
Η πρωτη ηταν το πρωτο Σαββατοκυριακο του Ιουνιου όταν μαζι με τον Δημητρη Γερμακοπουλο επισκεφτηκαμε τον φιλο Βαγγελη Μπακα στην Καλαματα για μια μεγαλη και οπως αποδειχτηκε πανεμορφη διασχιση. Ξεκινησε απο την Καλαματα και τελειωσε στον Μυστρα, μεσω της κορυφης του Ταϋγετου.<br />
ειχα σκεφτει πολλα να γραψω κατα τη διαρκεια της εξορμησης αλλα μετα απο τοσο καιρο αναγκαστικα η περιγραφη θα ειναι συντομη.<br />
Η διαδρομη εκτος απο ομορφη και πολυ απαιτητικη.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyxWrclnB5zUX3JGYkgnbQ26WbkmgKKFqvrNIhPM63ZjBe3tOYiBzCHz7goXvhsJeulAVdALpuQsYO6yLLKLg' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"> </span> <i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">ξεκινημα νωρις το πρωι</span></i><br />
<i><br />
</i><br />
<br />
Αναβαση στο Καλαθι και καταπληκτικη θεα της πολης καθως ξημερωνει.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk0c1LltcGewExP8Ljmo5gkywI9M03gekyEQTOaONHiWu7g0kjhZaTppxMGMivvyYRl3lb6oXp3Ie7EX0osg9V6UEn3SZDeLjXSVYZhNUh34fWAarmszgRzEsisZ-qFuhM4UFcjwXCHlU/s1600/thea+kalamata.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk0c1LltcGewExP8Ljmo5gkywI9M03gekyEQTOaONHiWu7g0kjhZaTppxMGMivvyYRl3lb6oXp3Ie7EX0osg9V6UEn3SZDeLjXSVYZhNUh34fWAarmszgRzEsisZ-qFuhM4UFcjwXCHlU/s320/thea+kalamata.jpg" width="320" /></a></div><br />
Πιο πανω το μονοπατι εχει αρκετη πετρα και γυρναω το ποδι μου, κατι που ακομα "ψιλοκουβαλαω". Υπεροχο τοπιο στο οροπεδιο ψηλα πριν πεσουμε στο χωματοδρομο για τα Πηγαδια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFSqZv6WhAyg_Xw45jMOxjoYTLz0h_Yd9pGau0g8ZqJSR6V9TC0JDAkuqCT01NRPEmUWp7D9bhXjLwJSNW28ogVVO0YpUDjVdyN29FO1HeFtW0LlMRJ1GqE_ObuDdfkhTFtLNK20z_Tw/s1600/pigadia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBFSqZv6WhAyg_Xw45jMOxjoYTLz0h_Yd9pGau0g8ZqJSR6V9TC0JDAkuqCT01NRPEmUWp7D9bhXjLwJSNW28ogVVO0YpUDjVdyN29FO1HeFtW0LlMRJ1GqE_ObuDdfkhTFtLNK20z_Tw/s320/pigadia.jpg" width="320" /></a></div> <span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i>Ο Βαγγελης και ο Δημητρης στην πηγη στα Πηγαδια</i></span><br />
<br />
Το μονοπατι που κατεβαινει στο Ριντομο πανεμορφο. Εξισου εντυπωσιακο και το φαραγγι.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div> <iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxzgm4izSTD4tEjlYbT1IjHISMiQzS_D1TCAgQalt5Pgar1xueDex-i4EV-LLDDtG9TB8XFlYD7Far8T_q5LA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxasWuGFY7CCveBTLlH_0-VrfQDABifgU_jNO-wMwBbW_SineLlsXV9714ZEJBIa9qrCHv7gwWmuc9pWau37w' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<br />
Βγαινοντας απο το φαραγγι αρχιζουν τα δυσκολα. Συνεχομενη ανηφορα ενω αρχιζει να χτυπαει και η ζεστη την οποια ειχαμε γλιτωσει μεχρι τοτε. Στο Χαλασμενο ουσιαστικα αναρριχηση και μετα δυσβατο πετρωδες πεδιο μεχρι τις Πορτες. Ο Βαγγελης ειναι ¨μανουλα¨ σε αυτο. Κανω πλακα οτι θα του τα ¨σουρω¨ απο το μπλογκ, σιγουρα δεν θα ξαναγραψω ποσο απαιτητικα ειναι τα ..."αστεια" μονοπατια της Παρνηθας . Οποιος μαθει οτι διοργανωνει ο Μπακας αγωνα στον Ταϋγετο να ξερει τι να περιμενει :-) . Απο εκει και περα τα πραγματα ειναι πιο βατα. Ανοδος κορυφη και καθοδος στο καταφυγιο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div> <iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwT6jfQJ8uDac-6hrH9IodKsQzm57UBDvLd0_k4yffk94Y6Tx--x9gqOze_xNUl3WVi72LSew9UW0GjTigU1w' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i>Στον Προφητη Ηλία.</i></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwchy62xedeyT6kftvkLnmfQHiewf0AQgbPnyk3KQCSrxaQmyjIk0_kop1zp25zsvYFYcc_jZNNcwQbvb_ibQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div> <span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i> καθοδος απο την κορυφη</i></span><br />
<br />
Το Ε4 για Αναβρυτη πολυ ωραιο, δασωμενο και με ωραιες κλισεις για τρεξιμο που μας εχει λειψει στο πρωτο μερος της διαδρομης. Απο εκει γρηγορος χωματοδρομος και το ωραιο μονοπατι μεσα απο το βραχο για να φτασουμε στο Μυστρα υστερα απο 12 περιπου ωρες, 58 χιλιομετρα και πανω απο 3500μετρα αναβασης.<br />
Μας περιμενει ο φιλος Χρηστος Μασουρας ο οποίος μενει στη Σπαρτη. Στο σπιτι του αρχιζουμε να ξαναβρισκουμε τη δυναμη μας. Μπανιο, δροσια και φαγακι μας κανουν να ξανανιωσουμε πριν το ταξιδι της επιστροφης.<br />
Για κλεισιμο οι ευχαριστιες στον Βαγγελη και τη γυναικα του Γωγω για την υπεροχη φιλοξενια οπως βεβαια και τον Χρηστο αλλα και στον φιλο Μανο Κυριακακη που μου δανεισε τη go-pro με την οποια τραβηχθηκαν τα πλανα.<br />
τα στοιχεια της διαδρομης:<br />
<a href="http://connect.garmin.com/activity/90367085">http://connect.garmin.com/activity/90367085</a><br />
<br />
Update: το βιντεακι μονταριστηκε και ανεβηκε στο you-tube:<br />
<a href="http://www.youtube.com/user/nikospetros#p/a/u/0/C94RYUDoR3o">http://www.youtube.com/user/nikospetros#p/a/u/0/C94RYUDoR3o</a><br />
<br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-10636016447249223012011-07-29T16:30:00.000+03:002011-07-29T16:30:19.206+03:00Olympus Marathon 2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">ας ξεκινησω την αναφορα σε αυτα που ... "χρωσταω" απο το καλοκαιρι μεχρι τωρα με τον Ολυμπο. Δεν διαφερει εξαλλου πολυ απο τις προηγουμενες χρονιες. Πολλοι καλοι φιλοι και πολυς ενθουσιασμος οπως παντα. Το ταξιδι αυτη τη χρονια ηταν πιο γρηγορο και...οικονομικο. Αφιξη Σαββατο απογευμα με τον Γιαννη τη Δημητρα και τον Μακη και γυρισμος Κυριακη βραδυ.Το μοτιβο γνωστο, βολτες στην εκθεση και συναντηση με πολλους φιλους, μακαροναδα και υπνος νωρις.<br />
Ο αγωνας τωρα δεν πηγε οσο καλα θα ηθελα (δηλαδη κατω απο 6ωρες) αλλα θα ειναι μαλλον υπερβολη να "γκρινιαζω" με χρονο 6:15. Πρεπει προφανως να αποδεχτω οτι δυσκολα μπορεις να πολεμησεις τον χρονο που περνα και μαλλον δεν προβλεπεται να αρχισω να γινομαι νεοτερος.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgee39l9vBojR6FPOais8VUmtO9NQrFdV6N-yH9nkCWP_0eyFgRVDHdrESgGGI4kIMiGKHuvgkwLYesbCA78omSfR7y37YPf2W5_FZMhZ6yv_cZukTBdMsOIWjZefH2AkQOktPUFGQmp30/s1600/OM+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgee39l9vBojR6FPOais8VUmtO9NQrFdV6N-yH9nkCWP_0eyFgRVDHdrESgGGI4kIMiGKHuvgkwLYesbCA78omSfR7y37YPf2W5_FZMhZ6yv_cZukTBdMsOIWjZefH2AkQOktPUFGQmp30/s320/OM+1.jpg" width="320" /></a></div><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i> Τελειωνει η ασφαλτος και αρχιζει το μονοπατι. </i></span></span><br />
<span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i> </i></span></span><br />
<br />
Παρόλα αυτα οπως συμβαινει παντα στον Ολυμπο ηταν ενας αγωνας που απηλαυσα πολυ. Αν το 2009 ο καιρος ηταν τελειος για καλο χρονο, ο φετινος καιρος ηταν τελειος για.... αγναντι. Καθαρη ατμοσφαιρα και θεα που σου κοβει την ανασα ακομα και σε ενα βουνο που εχεις δει τοσες φορες. Χορταινεται εξαλλου το βουνο; Τον αγωνα τον τρεξαμε παρεα με τον Βαγγελη τον Μπακα.<br />
<br />
Μετα απο μια αρκετα γρηγορη ασφαλτο μπηκαμε στο μονοπατι, οπου πηγαμε μαλλον συντηρητικα μεχρι την Κορομηλια για να ανοιξουμε στη συνεχεια και να καλυψουμε τη διαφορα απο το 2009 μεχρι την κορυφη. Στη συνεχεια ζωηρη κατηφορα μεχρι το καταφυγιο και λιγο πιο ηρεμη μεχρι τα Πριονια. Γενικα παντως συνεχεια ειχα την αισθηση οτι δεν πηγαιναμε οσο γρηγορα χρειαζοτανε για το στοχο που ειχαμε και μαλλον αυτο οφειλεται στα πολλα αργα χιλιομετρα των προπονησεων μας για τις Αλπεις. Με το που μπηκαμε Ενιπεα εκανα να ανοιξω και να "τραβηξω" και τον Βαγγελη αλλα ενα γυρισμα στον δεξι αστραγαλο (υποτροπη απο αντιστοιχο στον Ταϋγετο) με φρεναρε. Μετα απο λιγο biofreeze (που ευτυχως ειχα προβλεψει οτι μπορει να χρειαστει) και ενα αργο χιλιομετρο αρχισα παλι να τρεχω ικανοποιητικα και λιγα χιλιομετρα πιο κατω ξανασυναντηθηκα με τον Βαγγελη. Παρεα σε σχετικα ηρεμο και σταθερο ρυθμο φτασαμε στο Λιτοχωρο όπου και τερματισαμε παρεα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNF39r5pouipaTZb8lUg8fjvPq0RaeASlGb2frXpE70T5ep7BgZk4Qc2HDAJqN0B9WvJbAcxY6JrIo7KLvsSzLxMkg9EjuR1IvgbLQfIhxbHzw6tgdlQC9JZeUsEdLjwfTY_YXQ14mTI/s1600/OM+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTNF39r5pouipaTZb8lUg8fjvPq0RaeASlGb2frXpE70T5ep7BgZk4Qc2HDAJqN0B9WvJbAcxY6JrIo7KLvsSzLxMkg9EjuR1IvgbLQfIhxbHzw6tgdlQC9JZeUsEdLjwfTY_YXQ14mTI/s320/OM+2.jpg" width="320" /></a></div><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i> Τερματισμος</i></span></span><br />
<br />
Βλεποντας τωρα στο σαιτ της διοργανωσης τα περασματα που καναμε βλεπω οτι μαλλον πηγαιναμε καλυτερα απο οτι νομιζαμε καθως ειχα τους ιδιους χρονους με το 2009 μεχρι την Καστανα. Σιγουρα δεν υπηρχε περιπτωση να κατεβασω 4 λεπτα τον χρονο απο Καστανα μεχρι Λιτοχωρο, ιδιαιτερα καθως ειχα παει πολυ καλα σε αυτο το καμματι το 2009, αλλα τουλαχιστον μπορουσε να κατεβασει ο Βαγγελης το δικο του χρονο αν δεν το ..."παραταγαμε" απο καποιο σημειο και μετα.<br />
Όπως και να το κανουμε οι βασικοι στοχοι επιτευχθηκαν: ευχαριστηθηκαμε το τρεξιμο στο καλυτερο δυνατο ορεινο περιβαλλον κανοντας παραλληλα μια πρωτης ταξεως προπονηση για το βασικο φετινο στοχο, το <a href="http://www.ultratrailmb.com/">UTMB</a>. </div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-90906852517773821432011-07-20T11:24:00.000+03:002011-07-20T11:24:00.204+03:00Αγαπημενο μου ημερολογιο...Αγαπημενο μου (διαδικτυακο) ημερολογιο,<br />
με συγχωρεις πολυ που σε αμελησα τοσο. Και τι δεν εγινε αυτο το καλοκαιρι που δεν σου εμπιστευτηκα ακομα, Ολυμπος, δυο καταπληκτικες εξορμησεις στον Ταϋγετο και εβδομαδες γεματες χιλιομετρα στο δρομο για τις Αλπεις. Αλλα που θα παει πολυ συντομα θα βρω το χρονο για ανακεφαλαιωση.Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-9472758214688023992011-06-25T01:50:00.000+03:002011-06-25T01:50:35.357+03:00Ολυμπος και παλι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Αντιθετα απο οτι περιμενα εφετος εχω ακομα λιγοτερο χρονο για blogging. Ετσι "καταφερα" και εφτασα 2 ημερες πριν τον Ολυμπο και ακομα δεν εχω "ανεβασει" την περιγραφη απο μια καταπληκτικη προπονηση-διασχιση στον Ταϋγετο η οποία εγινε εδω και 3 εβδομαδες παρεα με δυο πολυ καλους φιλους : τον Βαγγελη Μπακα και τον Δημητρη Γερμακοπουλο. Θα επανερθω λοιπον σε αυτο σε επομενο ποστ.<br />
Ολυμπος λοιπον ξανα, μετα απο ενα χρονο απουσιας. Οπως και την τελευταια φορα που ετρεξα εκει το 2009, ο αγωνας αυτος δεν ειναι κυριος στοχος. Τοτε ομως εκανα την καλυτερη κουρσα μου στον συγκεκριμενο αγωνα οποτε... Η αληθεια ειναι οτι δυσκολα μπορεις να πεις οτι θα πας στον Olympus marathon και θα "κρατηθεις" και για αυτο δεν λεω μεγαλες κουβεντες. Θα κανω την κουρσα μου οπως μου βγει. Ελπιζω οτι θα καταφερω να βελτιωσω το ρεκορ μου για 4 και κατι λεπτα που θα σημαινει κατω απο 6 ωρες αλλα δεν ειμαι και πολυ σιγουρος οτι μπορω να τα καταφερω.<br />
Ως προς την κατασταση μου δεν πρεπει να εχω μεγαλο παραπονο. Τελη Μαϊου και αρχες Ιουνιου εκανα 2-3 πολυ γεματες σε χιλιομετρα εβδομαδες και γενικα εφετος η χρονια παει καλα απο ογκο προπονησης Αυτο κυριως λογω απουσιας τραυματισμων γιατι απο συστημα τρεχα γυρευε. Εφετος παω λιγο... κουτουρου, αλλα το ευχαριστιεμαι. Χαρις στη δουλεια που με κρατησε μακρια απο την προπονηση την προηγουμενη εβδομαδα καταφερα και ψιλοξεκουραστηκα τις τελευταιες 2 εβδομαδες αν και δεν ηταν αρχικα στις προθεσεις μου. Αν δεν υπηρχε εδω και 10 ημερες ενα ενοχλητικο ...γουργουρητο μαζι με "πλακωμα" στο στηθος καθε φορα που τρεχω ολα θα ηταν θετικα. Ελπιζω μονο να ειναι ενα απο αυτα τα προαγωνιστικα προβληματακια που εξαφανιζονται με το που ξεκιναει ο αγωνας και οχι καποιο "κουσουρι" που σερνω απο κανενα παλιο κρυωμα.<br />
Ο καιρος δειχνει καλος η παρεα αναμενεται και παλι θαυμασια οποτε οτι και να γινει ειμαι σιγουρος οτι θα ειναι ενα υπεροχο Σαββατοκυριακο.</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-11613176499498983912011-05-19T22:11:00.000+03:002011-05-19T22:11:57.821+03:00Alpamayo trail race 2011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ωρα για επιστροφη στα βουνα εγραφα στο προηγουμενο ποστ και δυσκολα θα μπορουσε να βρεθει πιο σκληρη ¨βουνισια¨ εμπειρια για επιστροφη. Ο αγωνα πια εχει μεγαλωσει απο το 2009 που τον ετρεξα τελευταια φορα ενω παραλληλα εχει δυσκολεψει ακομα περισσοτερο, γεγονος που φανταζε δυσκολο καθως ηταν ηδη ενας πολυ δυσκολος τεχνικα αγωνας. Η θερμοκρασια ηταν απο νωρις υψηλη αντιθετα απο τον καιρο ολης της εβδομαδας. Εχω παρατηρησει ότι καθε χρονο η πρωτη μεγαλη προπονηση ή αγωνας στη ζεστη δημιουργουν ιδιαιτερες δυσκολιες καθως ο οργανισμος δεν εχει ακομα προσαρμοστει στην κλιματολογικη αλλαγη. Μια δυσκολη λοιπον μαραθωνια διαδρομη μεσα στη ζεστη, οτι πρεπει για ...ξεκινημα.<br />
Λιγο μετα τις 8 φτανουμε με τον Δημητρη Γερμακοπουλο στο χωρο της διοργανωσης. Το κλιμα οπως παντα πολυ καλο, μουσικη γελια και συναντηση με πολλους φιλους που εχουμε αρκετο καιρο να δουμε. Κανουμε και ενα γρηγορο ζεσταματακι και ετοιμοι για την εκκινηση. Ο Νικος ο Κωστοπουλος μας δινει τις τελευταιες οδηγιες ενω ο ηλιος ειναι ηδη εντονος. Αν ψαχνουμε για σκια τωρα φαντασου μετα...<br />
5,4,3,2,1 φυγαμε. Ειμαι σχετικα μπροστα, δεν εχει και παρα πολυ κοσμο στη δικια μας διαδρομη οποτε χαρη και στο πρωτο ανετο χιλιομετρο δεν στριμοχνωμαστε καθολου. Μπαινουμε στο ρεμα με την κροκαλα πρωτα και αμεσως μετα στο πρωτο ανηφορικο μονοπατι. Ακομα ειμαστε κατω απο τα δεντρα. Ολα καλα.. Φτανουμε Κατσιμιδι και απο εκει κατεβαινουμε Λακα Τσαουση και βγαινουμε στο χωματοδρομο. Τρεχουμε παρεα με την Αμαλια σε καλο ρυθμο οταν μας περναει σαν ανεμος ενας αφρικανος αθλητης. Που ηταν αυτος αναρωτιόμαστε. Μετα καταλαβαμε οτι ηταν απο τον μικρο αγωνα και δεν χρειαστηκε παρα ελαχιστα χιλιομετρα για να καλυψει το ενα τεταρτο της ωρας διαφορα της εκκινησης.<br />
Προσπερναμε το δυσκολο μονοπατι που ανεβαινει για Ξηροβουνι για να παμε πιο κατω οπου θα παρουμε το ... πολυ πιο δυσκολο. Ευτυχως ειχα ανακαλυψει το προηγουμενο βραδυ στο χαρτη της διαδρομης αυτην την αλλαγη γιατι θα παθαινα ...ψυχολογικο σοκ αν το ανακαλυπτα πανω στον αγωνα. Ανεβαινουμε σε μαλλον καλο ρυθμο με την Αμαλια μεχρι την κορυφη και κατεβαινουμε Κορομηλια. Προσεχω να ειμαι συνεπης με την υδροδοσια και ειδικα με ηλεκτρολυτες. Απο Κορομηλια ξεκιναει το μονο ισως κομματι του αγωνα με σχετικα ευκολο μονοπατι για τρεξιμο. Το μεγαλυτερο μερος μεσα στα ελατα, ειναι απολαυστικο. Μας φτανει ενας αθλητης. Ειναι ο Κωνσταντινου με τον οποιο θα τρεχουμε μαζι και στο Utmb. Tρεχoυμε μεγαλο διαστημα μαζι και γνωριζόμαστε. Η Αμαλια μενει λιγι πιο πισω.Φτανουμε Φλαμπουρι. Ειμαστε ηδη ψιλο...καμενοι και τον προετοιμαζω οτι τωρα αρχιζουν τα δυσκολα του αγωνα. Πινω οσο περισσοτερο νερο μπορω γιατι θα αργησω να ξαναβρω. Η καθοδος στη Χουνη τεχνικη αλλα την παμε μαλλον αρκετα γρηγορα. Νιωθω τους τετρακεφαλους να ...δουλευουν. Καλο ειναι να σκληραγωγουνται γιατι την προηγουμενη φορα στο Mont Blanc τα "παιξανε" απο νωρις. Ηδη διψαω αλλα μετραω τις γουλιες για να εχω στην ανηφορα. Ευτυχως στο σταθμο ελεγχου στην εισοδο του μονοπατιου για τα σκαλακια τα παιδια δινουν νερο. Πολυ ευχαριστο δωρο. Και μπαινουμε στα σκαλακια. Κολαση!!! Ο Παναγιωτης κατι ψελιζει οτι τα περιμενε πιο αποτομα αλλα μαλλον το μετανοιωσε συντομα που βιαστηκε να μιλησει γιατι μενει σιγα σιγα πιο πισω. Απο ενα σημειο και μετα νιωθω να σερνομαι απο τη ζεστη, την κουραση και την κλιση της ανηφορας. δεν πλησιαζει κανενας οποτε καταλαβαινω οτι μαλλον ολοι ετσι ειναι. Πιθανοτατα πηγα πιο γρηγορα απο πολλους τελικα αλλα η αισθηση της αδυναμιας ηταν μερικες στιγμες τρομερη. Βλεπω τον Μαυρικιο να ερχεται αναποδα. εχει σταματησει και γυρναει στο τελεφερικ. Λιγο πιο πανω ειναι και ο Καρλος που εχει κατσει σε μια πετρα.. Σε αυτο το σημειο και να θες να σταματησεις δεν ξερεις αν ειναι καλυτερα να πας πανω ή κατω. Σερνω το κουφαρι μου μεχρι το καζινο. Χρειαζομαι καμια 100αρια μετρα στην ευθεια για να πεισω τον εαυτο μου ότιι ειμαι εκει για να τρεξω. Σιγα - σιγα τα καταφερνω. Συνερχομαι σχετικα γρηγορα. Κατεβαινω Χουνη. Δεν παω ασχημα. Ανηφορες στις οποίες συνηθως στις προπονησεις τρεχω εδω ανεβαζω παλμους αλλα γενικα η αναβαση παει καλα. Βλεπω να πλησιαζω τον Καραχαλια και τον Αντωνοπουλο. Φτανουμε μαζι με τον Φωτη στο Μπαφι ενω ο Δημητρης εχει ηδη φυγει. Δινω στον εαυτο μου λιγο χρονο να συνελθει. Πινω πολυ νερο. Παρα πολυ νερο. Τοσο πολυ που το συνηθως πολυ ανεκτικο στομαχι μου παραπονιεται εντονα στην ανηφορα για τις κεραιες. Εχει εμφανιστει και ενα συννεφο που κοβει την ζεστη. Με το αερακι, τον ιδρωτα και την αδυναμια ισα που αρχιζω να νιωθω και κρυο. Στην κατηφορα η ζεστη αρχιζει να ξαναχτυπα. Ευτυχως το στομαχι ισορροπει <br />
Ουσιαστικα ολο κατηφορα απο εδω και περα, τεχνικη κατηφορα με πολλη πετρα αλλα με ηρεμη κλιση μετα την Μολα. Νιωθω ξαφνικα πολυ καλυτερα. Μαλλον πολυ καλα γενικα. Ανοιγω ρυθμο σιγα -σιγα. Οταν ο επομενο στοχος ειναι ο τερματισμος ολα γινονται πιο ευκολα ξαφνικα. Αλλο ενα καλο τελειωμα σε αγωνα αν και μετα νιωθω ιδιαιτερη κουραση. Και διψα....<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin6iS06Cgr_GGbHkUK3nOVzOlmliTke_3cNg_EJ_bAu5GgiHrMXRfzw6ryWzXAfGYmId_XavuCAv8-7a0j5yw3LnP7vU2sUb-lm3hHFgqt5u4dCO7CFiEf3yagHVURoz2c3phYeVv3Cqg/s1600/alpamayo+2011.1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin6iS06Cgr_GGbHkUK3nOVzOlmliTke_3cNg_EJ_bAu5GgiHrMXRfzw6ryWzXAfGYmId_XavuCAv8-7a0j5yw3LnP7vU2sUb-lm3hHFgqt5u4dCO7CFiEf3yagHVURoz2c3phYeVv3Cqg/s320/alpamayo+2011.1.jpg" width="320" /></a></div> <i><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;">επιτελους τερματισμος. (φωτο:</span><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"> </span></span></i><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i>Giovanna Giovanni</i></span><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d; font-size: x-small;"><i>)</i></span><br />
<br />
<br />
Παρεουλα και καλαμπουρι στον πολυ φιλοξενο χωρο της διοργανωσης. Στον ισκιο βεβαια με τα ποδια ψηλα.Στη συζητηση με τους υπολοιπους αθλητες καταλαβαινω οτι ολοι αντιμετωπισαν αναλογα προβληματα. Η διαδρομη οπως το φανταστηκα αποδειχτηκε 'ζορικη'. Θα ελεγα οτι το πιο δυσκολο στοιχειο αυτης της διαδρομης ειναι οτι σου δινει ελαχιστα σημεια για να χαλαρωσεις να ...ρολαρουν λιγο ανετα τα ποδια και να ανασυγκροτηθεις. Αποτελειται σχεδον αποκλειστικα απο μονοπατια και μαλιστα μονοπατια στη συντριπτικη τους πλειοψηφια ιδiαιτερα απαιτητικα. Όπως όμως συζηταγαμε και με τον Κωστοπουλο ετσι ειναι η Παρνηθα και τα μονοπατια της γεματα πετρα, οχι βεβαια οτι δεν του αρεσει και του ιδιου να κανει τις διαδρομες δυσκολες. Δεν παμε ομως στα βουνα για να ψαξουμε τις πιο ευκολες διαδρομες και στο φιναλε οσο πιο δυσκολη η διαδρομη τοσο μεγαλυτερη η ικανοποιηση στο τελος.<br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-60929490221191670242011-05-11T19:06:00.000+03:002011-05-11T19:06:57.202+03:00Ωρα για βουνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ηρθε η ωρα (εστω και αργα) για τον πρωτο "βουνισιο" αγωνα της χρονιας. Alpamayo trail λοιπον σε μια ιδιαιτερα δυσκολη και απαιτητικη διαδρομη στα γνωριμα μονοπατια της Παρνηθας. Περιμενω με σχετικη περιεργια να δω πως θα παω σε αυτον τον αγωνα διοτι πραγματικα δεν ξερω σε τι κατασταση ειμαι.Στη Θεσσαλονικη πηγα καλα και μετα απο μια ηρεμη εβδομαδα γυρισα σε κανονικους ρυθμους προπονησης βαζοντας ολο και περισσοτερο μονοπατια. Σε γενικες γραμμες συνεχιζω να "βγαζω" προπονητικες εβδομαδες με αρκετα χιλιομετρα αλλα σε σχεση με τις προηγουμενες χρονιες εχω κανει λιγοτερες πραγματικα μεγαλες προπονησεις και λιγοτερες υψομετρικες. Ενω λοιπον νιωθω καλα αντιλαμβανομαι οτι στις δυσκολες αναβασεις αυτου του αγωνα. πιθανοτατα θα φανει η ελλειψη βουνου όπως και το ... βαρος το οποιο παρα την πολυ προπονηση δεν λεει να κατεβει εστω στα συνηθη καλοκαιρινα επιπεδα.<br />
Στο μεταξυ στη μαραθωνια διαδρομη δεν τρεχουμε παρα πολλοι δρομεις αλλα βλεπω πολλους απο τους γρηγορους αθλητες και αναμενεται ενας πολυ ωραιος αγωνας, φανταζομαι με το ωραιο κλιμα που παντα εχει ο συγκεκριμενος αγωνας. Ο καιρος θα ειναι μαλλον πιο ζεστος απο οτι θα επιθυμουσαμε αλλα ειναι μαλλον φυσιολογικο για αυτην την περιοδο και σχεδον παντα ετσι θυμαμαι τον καιρο στο Alpamayo trail.Οπως και να εχει θα προσαρμοστουμε και οι πηγες της Παρνηθας να ειναι καλα να μας δροσιζουν.<br />
Ως προς του αλλους αγωνες, αποφασισα (με βαρια καρδια) να μην παω Ζηρεια καθως ειναι πολυ κοντα στον κυριακατικο αγωνα και προτιμω να κρατησω λιγο τον εαυτο μου και να μπορεσω να κανω μερικες μεγαλες προπονησεις απο αυτες που χρειαζονται για τις Αλπεις. Σε αγωνα ξερω οτι ειναι απιθανο να κρατηθω σε προπονητικο ρυθμο οποτε δυστυχως Ζηρεια στην επομενη ευκαιρια.<br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-89009034702393100932011-04-23T17:34:00.000+03:002011-04-23T17:34:34.924+03:00Alexander the Great Marathon<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Τελικα τα πολλα χιλιομετρα στους τρεις πρωτους μηνες της χρονιας υπερισχυσαν της σχετικης ελλειψης σε γρηγορες προπονησεις και ετσι ο μαραθωνιος στεφθηκε με απολυτη επιτυχια καθως για πρωτη φορα κατεβηκα τις τρεις ωρες σε ενα μαραθωνιο: 2 ω 58' 12''.<br />
Πανω απο ολα βεβαια περασα ενα ομορφο τριημερο στη Θεσσαλονικη παρεα με πολλους φιλους. Η απεργια της Παρασκευης μας εδωσε μια εξτρα μερα εξορμησης και ετσι Παρασκευη βραδακι ψαχναμε ματαια για παρκαρισμα στο κεντρο της πολης οπου μας φιλοξενουσε μια αγαπημενη μου θεια. Συγκινητικη ανταμωση μετα απο καιρο ωραιο φαγητο και ξεκουραση. Το επομενο πρωι στο Καυτανζογλειο για τα νουμερα και μετα βολτα στο κεντρο. Συναντηση με πολλους συναδελφους δρομεις. Ξεκουραση το μεσημερι και μετα καφε με καλους φιλους αναμεσα τους και Αθηναιους που σπανια βλεπω στην πολη μας. Η παρεα μεγαλωνει μεχρι που κοντευουμε να καταλαβουμε ολοκληρο το καφε. Λιγο πριν τη δυση αποφασιζω να λυτρωσω την καλη μου απο την δρομικη μας συζητηση με μια βολτα στην υπεροχη αυτην την ωρα παραλιακη. Για δειπνο συναντιομαστε με τη Γεωργια Μητσιου. Μετα την ωραια και γεματη ημερα, ξεκουραση. Ξυπνημα νωρις και με τον καφε η θεια μου επισημαινει τον Βαρδαρη που εχει σηκωθει κατα τη διαρκεια της νυχτας. O Λευκος Πυργος οπου περνουμε τα λεωφορεια για την εκκινηση δεν ειναι ουτε πεντα λεπτα τρεξιματακι απο το σπιτι και η διαδρομη για την Πελλα συντομη. Βλεπω την ατελειωτη πεδιαδα και καταλαβαινω οτι δεν θα εχει και πολλα ενδιαφεροντα σημεια η διαδρομη αλλα δεν πρεπει να εχει και μεγαλες δυσκολιες. Και πραγματι δεν εχει σχεδον καμια. Ο σχετικα λιγος κοσμος δινει τη δυνατοτητα να ξεμπλοκαριστεις πολυ γρηγορα απο τους πιο αργους αθλητες και η κατηφορα του πρωτου χιλιομετρου βοηθαει να βρεθεις αμεσα στον επιθυμητο ρυθμο χωρις ιδιαιτερη καρδιοαναπνευστικη επιβαρυνση. Παροτι δεν ήμουν (οπως εγραφα και στο προηγουμενο ποστ) πολυ σιγουρος για το αν μπορω να παω κατω απο τρεις ωρες ειχα αποφασισει να κινηθω σε αυτον τον ρυθμο και να τον κρατησω οσο γινεται. Πριν το 10ο χιλιομετρο αρχιζω να τρεχω παρεα με τον Παναγιωτη απο την Πατρα, ο οποίος εχει τον ιδιο στοχο. Παντα βοηθαει η καλη παρεα. Η μονη δυσκολια του αγωνα ειναι ο αερας ο οποίος κατα τοπους ειναι αρκετα δυνατος και κοβει αρκετα την φορα. Το θετικο βεβαια του αερα ειναι οτι κραταει τη θερμοκρασια μας σε καλα επιπεδα παρα την εντονη ηλιοφανεια. Ο Παναγιωτης ειναι καλυτερα ...διαβασμενος απο εμενα και ελεγχει τα περασματα μας. Περναμε ημιμαραθωνιο περιπου μισο λεπτο παραπανω απο το στοχο<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3zQnYUrAt8GzW6P7RTh_zkpUSo4T6-nD4LgUY7TSY8hTN196hz5hEOKTPX45i30Qzr-kiE2Kk6EAosbcArLIoqFjRfprH_pb0IARQwxfZNdNowymRGlOzEXOTbsLTOuP4W1oWLbOy74/s1600/ATG1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3zQnYUrAt8GzW6P7RTh_zkpUSo4T6-nD4LgUY7TSY8hTN196hz5hEOKTPX45i30Qzr-kiE2Kk6EAosbcArLIoqFjRfprH_pb0IARQwxfZNdNowymRGlOzEXOTbsLTOuP4W1oWLbOy74/s320/ATG1.JPG" width="320" /></a></div> <span style="color: #274e13;"><span style="font-size: x-small;"><i>με τον Παναγιωτη στον ημιμαραθωνιο (φωτο:<a href="http://beebbc.blogspot.com/2011/04/6-fotographs-6th-international-marathon.html">http://beebbc.blogspot.com/2011/04/6-fotographs-6th-international-marathon.html</a>)</i></span></span><br />
<br />
Στο 30 ειμαστε λιγα δευτερολεπτα ακομα πιο αργοι. Εκει του λεω ότι ηρθε η ωρα να δωσουμε οτι εχουμε και προσπαθω να ανοιξω λιγο. Μου βγαινει και κινουμαι για αρκετη ωρα κοντα στα 4'/χλμ. Δεν ειμαι ανετα αλλα βλεποντας οτι πλησιαζω εντος στοχου τονώνομαι ψυχολογικα και δεν κοβω.Ευτυχως σε αυτο το τελευταιο κομματι ο αερας εχει ερθει στην πλατη μας και βοηθαει. Παραλιακη, οχι πολυς κοσμος αλλα οσος υπαρχει ειναι ιδιαιτερα υποστηρικτικος, παρα τα θρυλουμενα για τους αδιαφορους σαλινοκιους που πινουν τον καφε τους. Βλεπω πιο μπροστα μου να τρεχει ο φιλος Θανασης Κανελοπουλος, τον καταλαβαινω απο το στυλ τρεξιματος αλλα ειναι αδυνατο να τον φτασω. τερματιζω πολυ ιακανοποιημενος λιγα δευτερα πισω του. Ο Παναγιωτης με τον οποιο τρεξαμε μεγαλο διαστημα μαζι χανει το τριωρο για καποια δευτερολεπτα αλλα κανει προσωπικο ρεκορ. Η Νατασα και η θεια μου με υποδεχονται στον τερματισμο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSa2T7IoVBZH6s8m3fh1XL_jg8iYHA5E-cu6cSYbYpvyO7u2IFu7tgyJKcnoGYkXq2WO1lJYizlkJnruCLEFm7w9hhmcykuIcAG0Fq0UrG5NgHqVOK5hh1-dw-8-h2nsb-Pmgj50fld8g/s1600/ATG7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSa2T7IoVBZH6s8m3fh1XL_jg8iYHA5E-cu6cSYbYpvyO7u2IFu7tgyJKcnoGYkXq2WO1lJYizlkJnruCLEFm7w9hhmcykuIcAG0Fq0UrG5NgHqVOK5hh1-dw-8-h2nsb-Pmgj50fld8g/s320/ATG7.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9FkH_TtW2WDNt8HMuHuuuYd6JjbkbJpu0DqOKidXsEYo983rajBmiW-pPI5-pPBGlhT1Vx8HYnD4WhbC4J5FlJJYElcHGOr2v8HlI3tW_-IsydymnL257RfjsOSGFBZpW4nCdfd64ji8/s1600/ATG6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9FkH_TtW2WDNt8HMuHuuuYd6JjbkbJpu0DqOKidXsEYo983rajBmiW-pPI5-pPBGlhT1Vx8HYnD4WhbC4J5FlJJYElcHGOr2v8HlI3tW_-IsydymnL257RfjsOSGFBZpW4nCdfd64ji8/s320/ATG6.jpg" width="320" /></a></div> <span style="color: #274e13;"><span style="font-size: x-small;"><i>με την θεια Ευδοξια στον τερματισμο</i></span></span><br />
<br />
Η συνεχεια ηταν οικογενιακη. Ψαρακι στα "κουμπαρακια" και ωραιες οικογενιακες ιστοριες απο τη Θεια, βολτα στην Ανω Πόλη και στο Σειχ Σου και μια τελευταια βολτουλα με την καλη μου στη νυχτερινη Θεσσαλονικη. Δευτερα πρωι δυστυχωςη ωρα της επιστροφης, κατευθειαν στη δουλεια. Επιστροφη παντα δυσκολη μετα απο ενα τοσο ομορφο και "γεματο" τριημερο<br />
<br />
<br />
<br />
πολλες φωτο απο τον μαραθωνιο της Θεσσαλονικης στο : <a href="http://runningnews.gr/">runningnews.gr</a> και στο <a href="http://www.my-studio.gr/index.php?option=com_phocagallery&view=categories&Itemid=69">http://www.my-studio.gr/index.php?option=com_phocagallery&view=categories&Itemid=69</a><br />
<br />
<br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-27952141802691346912011-04-06T17:10:00.000+03:002011-04-06T17:10:59.468+03:00Eτοιμος για Σαλονικη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Με αγωνα σε ασφαλτο θα ξεκινησει εφετος η αγωνιστικη χρονια. Παρασκευη λοιπον ξεκιναω για τη συμπρωτευουσα για να τρεξω στον <a href="http://www.atgm.gr/">μαραθωνιο της πόλης</a>. Η προπονηση μεχρι στιγμης δεν εχει παει καθολου ασχημα. Δεν προσανατολιστηκε βεβαια τελειως στην ασφαλτο και σαφως υπαρχει ακομα ελλειμμα εκρηκτικοτητας λογω του βουνου και των πολλων αργων χιλιομετρων αλλα δεν μπορω να εχω κανενα παραπονο ως προς τα χιλιομετρα. Χωρις να νιωθω οτι εχω υπερβαλλει και με διαλλειματακια "τεμπελιας" χαρις στην απουσια τραυματισμων, το <a href="http://www.attackpoint.org/log.jsp/user_5888">προπονητικο ημερολογιο</a> εφτασε να δειχνει σχεδον 500 χιλιομετρα περισσοτερα απο το "καλο" 2009 και τουλαχιστον 800 απο την περσινη χρονια που δεν ειχε ξεκινησει καλα.. Παρα τα πολλα χιλιομετρα βεβαια το βαρος μου ειναι πρωτη φορα τοσο μεγαλο σε αγωνα οποτε μαλλον εκανα και προσωπικο ρεκορ στο φαγητο<br />
Ως προς το στοχο μου για τον αγωνα τωρα, θα ηθελα να ειμαι σε κατασταση να δοκιμασω πρωτη φορα να κατεβω τις 3 ωρες αλλα παροτι οι λιγες σχετικα γρηγορες προπονησεις δεν πηγαν καθολου ασχημα, ειναι απιθανο να ειμαι ετοιμος για κατι τετοιο. Μαλλον θα προσπαθησω να κινηθω σε ρυθμο λιγο πανω απο 3 ωρες και βλεποντας και κανοντας.<br />
Ο καιρος δειχνει καλος, καλους φιλους θα συναντησω εκει οποτε ηδη ανυπομονω για το ταξιδι.</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-58795592052062314502011-02-16T02:15:00.000+02:002011-02-16T02:15:27.202+02:00Ο Φλεβαρης και αν φλεβισει.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Αυτο σκεφτομουνα την Παρασκευη στον Υμηητο καθως ειχα καθαρα την αισθηση οτι δεν ετρεχα μια ηλιολουστη χειμωνιατικη μερα αλλα μια δροσερη ανοιξιατικη. Η φυση εχει αρχισει ανεπαισθητα αλλα χαρακτηριστικα να αναδυει τις γνωστες ανοιξιατικες μυρωδιες της, τα μπουμπουκια στις αμυγδαλιες εχουν σκασει, ως και γυρη ειδα να τιναζεται στο ελαφρυ αερακι.<br />
Η φυση λοιπον αρχιζει να μπαινει στην ωραιότερη (και πιο "ξεσηκωτικη") φαση της και οπως καθε τετοια εποχη τα τελευταια χρονια η προπονηση εχει αρχισει να εντεινεται. Απο αυτην την αποψη η αρχη της χρονιας ηταν για εμενα πολυ καλη, η καλυτερη τα τελευταια χρονια. Ο Ιανουαριος βγηκε με τα περισσοτερα χιλιομετρα για αντιστοιχο μηνα απο τοτε που κραταω αρχειο και το ιδιο φαινεται να κυλαει και ο Φεβρουαριο και ολα αυτα λογω της απουσιας τραυματισμων, σοβαρων τουλαχιστον. Οπως καθε χρονο τετοια εποχη ειναι η ωρα να γκρινιαξω και για τα κλασικα "χειμωνιατικα κιλα" που εχω φορτωθει παλι και παρα τα πολλα φετινα χιλιομετρα δυσκολευομαι να ...αποχωριστω. Ειναι φανερο οτι οσο μεγαλωνω η διαδικασια να χασω αυτα τα κιλα γινεται και δυσκολοτερη αλλα αρνουμαι, ακομα, να μπω σε διαδικασια συνεχους ελεγχου του βαρους. Την απολαυση του φαγητου και του κρασιου δεν σκοπευω να την χασω οποτε μαλλον χρειαζεται...ακομα περισσοτερη προπονηση :-)<br />
Τελος ειναι μαλλον καλυτερα να μην γραφω πια για τα σχεδια της χρονιας καθως εφετος αλλα γραφω στο ενα ποστ και αλλα κανω αμεσως μετα. Καπως ετσι "βρεθηκα" στη λιστα και για το φετινο <a href="http://www.olympus-marathon.com/index.php">Olympus Marathon</a>. Μετα απο τρεις συνεχομενες χρονιες εχασα τον περσινο αγωνα αλλα εφετος παροτι ειχα πει οτι παλι δεν θα παω δεν καταφερα να αντισταθω. (ναι εγω μιλαω για οικονομια αγαπη μου αλλα τι να στοιχισει ενα ταξιδακι;) Μαζευονται ετσι 3 ορεινοι μαραθωνιοι σε εναμιση μηνα αλλα φανταζομαι (και ελπιζω) ότι θα ειναι ενταξει. <br />
</div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-60102148324304447042011-01-23T19:55:00.000+02:002011-01-23T19:55:03.692+02:002011<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Ηρθε η ωρα για τους στοχους του 2011. και για να συνεχισω απο το τελος του προηγουμενου ποστ οι στοχοι δεν θα περιλαμβανουν κατι καινουριο αλλα μαλλον θα θυμιζουν την αρχη αυτου του blog. Το οποίο σημαινει κεντρικος φετινος στοχος ειναι και παλι τo <a href="http://www.blogger.com/">Utmb</a>. Η αληθεια ειναι οτι το αρχικο πλανο ηταν να μεινω εφετος Ελλαδα λογω οικονομικων κυριως λογων. Ηδη επεξεργαζομουνα στο μυαλο μου την προοπτικη του Σπαρταθλου, το οποίο αν και δεν ειναι ο τυπος αγωνα που προτιμω, ειναι ομως οπωσδηποτε μια προκληση. Ο Γιαννης ο Γερμακοπουλος ομως ειχε υποσχεθει στο γιο του και σε εμενα μια εκπληξη και αυτη οπως αποκαλυφθηκε ηταν να μας δηλωσει την τελευταια ημερα των δηλωσεων στο Mont Blanc χωρις καν να το ξερουμε. Όπως φαινεται δεν θελαμε και πολυ για να ...παρασυρθουμε και την τρελα της τελευταιας στιγμης ακολουθησε και ο Βαγγελης ο Μπακας. Μαζι με την Γεωργια και τον Βαγγελη απο την <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/09/grand-raid-des-pyrenees.html">περσινη παρεα των Πυρηναιων</a> δημιουργειται μια πολυ ωραια παρεα. Προφανως στοχος θα ειναι να παω καλυτερα απο το <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2009/09/ultra-trail-du-mont-blanc-2882009.html">2009</a> αλλα αυτο ειναι κατι που θα φανει αργοτερα μεσα στην προετοιμασια.<br />
Περα απο τον κεντρικο αυτο στοχο δυσκολευομαι να αποφασισω ποιους αγωνες θα κανω εφετος. Το θεμα ειναι οτι εχω αποφασισει να κανω λιγο οικονομια και αγωνες που πολυ ευχαριστιεμαι οπως ο Ολυμπος και ο Κενταυρος απαιτουν ταξιδι που δεν βγαινει πια και πολυ οικονομικα.<br />
Ετσι ειναι πολυ πιθανο να περιοριστω σε αγωνες κοντα στην Αθηνα οι οποιοι ουτως ή αλλως πληθαινουν και προσφερουν αρκετες επιλογες. Ετσι φανταζουν πολυ πιθανοι το <a href="http://www.trailrace.gr/">Alpamayo trail</a> στη μεγαλη διαδρομη και ο αγωνα στη <a href="http://www.zccr.gr/">Ζηρεια</a>. Στα υπόψη και καποιοι αγωνες του <a href="http://www.athensmountains.gr/">Athens mountain cup </a>ετσι γαι την πλακα της παρεας και λιγη ταχυτητα. Παντως μαλλον θα ξεκινησω με εναν αγωνα δρομου, το μαραθωνιο της Θεσσαλονικης μιας και εχω κανονισει να ανεβω με εναν καλο φιλο. Θα ηθελα να προσπαθησω για ενα γρηγορο μαραθωνιο κατω απο 3 ωρες αλλα δεν μπορω να ειμαι πια συνεπης με τις γρηγορες προπονησεις που αυτος απαιτει και τις προπονησεις δρομου. Δεν αντιστεκομαι στον πειρασμο του Υμηττου οπως τον βλεπω καθε πρωι διπλα μου οποτε μαλλον θα κανω απλως τον αγωνα μου και οτι βγει. Ειχα στο μυαλο και το 100αρι στο Αλεποχωρι αλλά αφου ναυαγησε το Σπαρταθλο και ξεμυαλιστηκα παλι με το βουνο μαλλον "καιγεται" και αυτο. Τέλος σκεφτομαι να επιχειρησω παλι το να κανω 2 αγωνες 100 μιλιων σχετικα κοντα οπως περυσι "κατεβαινοντας" και στο <a href="http://rout.gr/">Rout</a> αλλα αυτο θα φανει πιθανοτατα απο την κατασταση μου μετα το Utmb. Η "προσωπικη υπερβαση" που εγραφα στο προηγουμενο ποστ μπορει να αναβαλεται (για του χρονου...ελπιζω) αλλα απο οτι φαινεται εχει ξεκινησει μια ακομα ενδιαφερουσα χρονια, χωρις τραυματισμους ελπιζω. </div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-798063727912195832011-01-16T21:01:00.002+02:002011-01-20T21:39:49.167+02:00ανασκοπηση 2010<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">Προσωπικη ανασκοπηση εννοειται οπως προσωπικο ειναι σε συντριπτικο βαθμο και το υλικο σε αυτο το blog. Περιεργη δρομικη χρονια για εμενα το 2010. Ξεκινησε με τραυματισμους και πολυ λιγα χιλιομετρα αλλα τελειωσε με περιπου τα ιδια συνολικα χιλιομετρα με το, πολυ καλο, 2009 (περιπου 3350). Περιεργη και απο πλευρας αγωνων αφου ειχε λιγους αγωνες αλλα ιδιαιτερα μεγαλους και δυσκολους. Ο μονος "μικρος" ορεινος αγωνας που εκανα ηταν ο <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/05/blog-post.html">Παρνασος</a>. Κατα την ανοιξη καταφερα να ανεβασω χιλιομετρα ετσι ωστε να ανταπεξελθω, εστω και με πονο στο τελος, στον <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/06/blog-post.html">Ολυμπιο δρομο</a>, τον οποιο δεν ηθελα να χασω καθως θα επρεπε να περιμενω αλλα δύο χρονια για να προσπαθησω.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9nKgt-dNMua3Hk6mUSYzZOF7KkpTBhkDlym4iP0sTtepnA09pApmOQC_Mq_88UJyzWRuvl9ZdneP9S8L9vDCn0jjL0GR_nhk8jKbK5l_dKCfSPwHWg0gu_8g7BXk6rIL0Qrx66BcvR2s/s1600/%25CE%25B1%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+5.+jpg..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9nKgt-dNMua3Hk6mUSYzZOF7KkpTBhkDlym4iP0sTtepnA09pApmOQC_Mq_88UJyzWRuvl9ZdneP9S8L9vDCn0jjL0GR_nhk8jKbK5l_dKCfSPwHWg0gu_8g7BXk6rIL0Qrx66BcvR2s/s320/%25CE%25B1%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+5.+jpg..jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
χωρις αλλο αγωνα εφτασα στα τελη Αυγουστου οποτε ταξιδεψα στα <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/09/grand-raid-des-pyrenees.html">Πυρηναια</a> για μια ακομα πολυ ομορφη εμπειρια.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2upCBdiAgqusvtS-RQ4hLww8Z2yvZ5waxPGKCYe0SZ1rNPpOWf_X03guwju06GmWc-ynm0str-vYl6-DByzVFBmtgz4DeHpu6zXHGMVvwBRvaGqZyuY-QBMfPijWGL5Od9RelTXE6kfw/s1600/grp111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2upCBdiAgqusvtS-RQ4hLww8Z2yvZ5waxPGKCYe0SZ1rNPpOWf_X03guwju06GmWc-ynm0str-vYl6-DByzVFBmtgz4DeHpu6zXHGMVvwBRvaGqZyuY-QBMfPijWGL5Od9RelTXE6kfw/s320/grp111.jpg" width="228" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">γυρνωντας ενοιωθα πολυ καλα οποτε δοκιμασα αυτο που φοβομουνα περυσι, δηλαδη ενα δευτερο ultra κοντα στο προηγουμενο ιδιαιτερα καθως δεν ηθελα να χασω την ευκαιρια να συμμετασχω στο πρωτο <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/11/rout-1oomiler.html">trail 100miler στην Ελλαδα</a>. Για κλεισιμο ο επετειακος <a href="http://oreinotreximo.blogspot.com/2010/11/blog-post.html">Κλασικος μαραθωνιος της Αθηνας</a>.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Σε γενικες γραμμες ολες μου οι προσπαθειες ηταν σχετικα καλες χωρις κατι όμως ιδιαιτερο και αυτο μαλλον οφειλεται απο τη μια στην οχι πολυ καλη αρχικη προπονηση, στο οτι δεν καταφερα όπως περυσι να χασω όλα τα κιλα που...παραδοσιακα παίρνω το χειμωνα αλλα και το οτι θεωρω οτι ηταν λογικο τα πρωτα χρονια που ασχοληθηκα με το τρεξιμο να εχω μεγαλη και αποτομη βελτιωση αλλα σιγα-σιγα και καθως μεγαλωνω τα περιθωρια βελτιωσης συνεχως στενευουν. To θετικο στοιχειο παντως ειναι η ο τροπος που βλεπω το σωμα μου να αντιδραει στους μεγαλους αγωνες ακομα και σε μικρη σχετικα αποσταση μεταξυ τους και αυτο βοηθαει στο να ευχαριστιεμαι ακομα περισσοτερο τους αγωνες. Με τρεις ορεινους αγωνες 100 μιλίων "κατω απο τη ζωνη μου" (που θα λεγανε και τα αμερικανακια) και εναν ακομα μεγαλυτερο (αν και όχι απολυτα trail) νοιωθω μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση και σιγουρια απεναντι στην αποσταση. Το ακομα πιο θετικο ειναι οτι μεσα απο αυτους τους αγωνες εκανα ακομα πιο πολλους και καλους φιλους. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Τωρα ειναι καιρος για τους στοχους του 2011. Ιδανικα θα χρειαζομουνα ενα νεο μεγαλο στοχο που να αποτελει προσωπικη υπερβαση όπως ηταν το Vft το 2008 και το Utmb το 2009 αλλα πιθανοτατα αυτο δεν θα γινει ουτε εφετος. Μετα την Τριτη μαλλον θα ειμαι πιο ετοιμος για οριστικες αποφασεις.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div></div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-80119835451777370932010-12-14T11:53:00.001+02:002011-09-23T12:25:39.747+03:00Τρεξιμο στον χιονισμενο Υμηττό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">απο τη στιγμη που ακουσα για χιονια στην Αττικη αυτο το σαββατοκυριακο αρχισα να ετοιμαζομαι για τις εξορμησεις. Ετοιμαζομαι τροπος του λεγειν γιατι Σαββατο καταφερα να φτασω στο βουνο με φωτογραφικη που δεν ειχε μπαταρια. Μπορει να μην μπορω να μοιραστω λοιπον τις ομορφες εικονες του Σαββατου αλλα ευχαριστηθηκα ενα πολυ ωραιο τρεξιμο, με το χιονι να πεφτει. Φαινεται παντως πως αρκετοι φιλοι δρομεις ειχαν την ιδια ιδεα και ειδα ωραια βιντεο και φωτο απο προπονησεις μεσα στη Σαββατιατικη χιονοπτωση. Την Κυριακη (με μπαταριες γεματες πια) ο ουρανος ειχε καθαρισει, το χιονι το εβρισκες λιγο πιο ψηλα και αρκετος κοσμος και δρομεις ειχαν ανεβει στο βουνο να χαρουν το χιονι και την πεντακαθαρη παγωμενη μερα που συνηθως ακολουθει την εντονη χιονοπτωση. Εντελει παρασυρθηκα και ετρεξα παραπανω απο οτι υπολογιζα αλλα δεν ηταν ευκολο να αντισταθω να ανεβω λιγο πιο ψηλα οπου ηταν το χιονι.<br />
<br />
<i>ανεβαινοντας το 5</i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzucxBBl7WkEmg4OFJrbV8SyviyZA8yBqQcjUzq19HZEc-fvOwK5H0mAzBkn3bIezjzVsfxXnDofRVac9uAnA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzC0KRrWOpPbHyIln1-j3jzbWMgjsUiiQDFc3aoMVsbsj0TooRrdWqZ-2p5qTyGH19afvcw2OFodI9TY99GJQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<br />
<br />
<i>μια αρκετα γρηγορη τεχνικη καταβαση αλλα χρειαζονται ... δραμαμινες για να το παρακολουθησει καποιος</i><br />
<i><br />
</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwba9Jq_AquoZJlAzvTNMECuYnI3devh11jHoQzJjPytIOkQyM-dGPnaY3VbqJ6nux6bC5_f-zGMMcFl6BiUA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><i><br />
</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i><br />
</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><i>στο τελος της επομενης κατηφορας συνανταω δευτερη φορα την Gaby και τον Γιαννη αλλα περισσοτερο </i><i>ακουγονται</i><i> παρα </i><i>φαινονται </i><i>λογω... αγαρμποσυνης :-)<br />
</i><br />
<i><br />
</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span id="goog_183803182"></span><span id="goog_183803183"></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dztQDQxTtpfZjtzu6KKUZA6Hzc8umt2a6suLYa2iYMELxT__m0GCVe8pzcJbU-ouEWtEyW1C1Aur5cb7fypbA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div></div>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-16376208880708319572010-12-11T12:14:00.000+02:002010-12-11T12:14:42.924+02:00επιστροφη στη δρασηΓια καποιο λογο η περυσινη μεγαλη ξεκουραση μετα το Mont Blanc δεν φανηκε να μου βγαινει σε καλο με πολλους τραυματισμους μολις ξεκινησα το τρεξιμο. Προφανως δεν εφταιγε η ξεκουραση αλλα τα χιλιομετρα ολης της χρονιας αλλα οπως και να εχει για εφετος αποφασισα μικροτερη ξεκουραση. 2-3 εβδομαδες και ενδιαμεσα εκανα και ενα ελαχιστο jogging για να μη... σκουριαζουν τα ποδια. Εδω και λιγες εβδομαδες εχω ξεκινησει σιγα σιγα παλι τις προπονησεις. Ο Υυμηττος ηταν υπεροχος το τελευταιο διαστημα με τον καλο καιρο και τωρα ειμαι ετοιμος για ομορφες εξορμησεις αυτο το σ/κ μεσα στα πρωτα χιονια.<br />
Αυτο που μενει ακομα ανοιχτο ειναι οι στοχοι για το 2011. Θα ηθελα οπως εχω ξαναγραψει να μπορω να πηγαινω σε ενα μεγαλο αγωνα στο εξωτερικο καθε χρονο (και εκει ειναι πολλοι οι υποψηφιοι και ονειρεμενοι στοχοι) αλλα εφετος μαλλον θα αναγκαστω να μαζευτω καπως οικονομικα. Οποτε πιθανοτατα μενουμε Ελλαδα με τους γνωστους αγαπημενους αγωνες εκτος και αν προκυψει κανενα...Σπαρταθλο που εχει αρχισει να τριγυριζει στο μυαλο μου, μετα απο την εντονη προτροπη πολλων φιλων. 240 χιλιομετρα ΑΣΦΑΛΤΟΥ μου φανταζει αυτη τη στιγμη σαν εφιαλτης αλλα αν το δουλεψω λιγο με το ...μυαλο ισως παρω τελικα τη μεγαλη αποφαση. Προς το παρον απολαυστικο τρεξιμο χωρις στοχους.Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-80290443742999652802010-11-13T20:36:00.000+02:002010-11-13T20:36:53.760+02:00Ωρα για παρτι........(Κλασικος Μαραθωνιος Αθηνας)Ειχα να τρεξω σε καθαρα ασφαλτινο αγωνα (ο Αεθλιος βεβαια εχει πανω απο 50% ασφαλτο) πανω απο δυο χρονια. Το εορταστικο κλιμα όμως για τα 2500 χρονια απο τη μαχη του Μαραθωνα και ο επετειακος χαρακτηρας του φετινου μαραθωνιου της Αθηνας φαινεται επιασε και εμενα και ετσι δεν ελειψα απο αυτον τον αγωνα. Εντελει δεν το μετανιωσα καθολου.Ηταν ενα πολυ ωραιο παρτι! Ειναι αστειο και παραλληλα ενδιαφερον οτι λιγότερο απο τρεις εβδομαδες μετα απο τον πλεον μοναχικο και ενδοσκοπικο αγωνα οπου εισαι συνεχως απεναντι στον εαυτος σου βρεθηκα στον πιο 'κοσμοπολιτικο' και κοινωνικο αγωνα τουλαχιστον για τον ελλαδικο χωρο. Και επειδη στη ζωή υπαρχει και η αναγκη να τα βρεις με τον εαυτό σου αλλα και η αναγκη για κοινωνικοτητα πρεπει να πω οτι τελικα το ευχαριστηθηκα ανελπιστα πολυ. Καθως δε δεν ειχα ιδιαιτερες απαιτησεις ως προς το χρονο το απολαυσα οσο περισσοτερο μπορουσα. <br />
Δυστυχως Σαββατο μεσημερι δουλευα αλλα πηρα μια δοση απο το κλιμα παρτι που ειχε δημιουργηθει στο Ζαππειο το πρωι μαζι με τα φιλαρακια τον Βαγγελη τον Μπακα και τον Παναγιωτη επονομαζομενο και "καψουλι". Αφου μιλησαμε με πολλους συναθλητες και φιλους στον καταμεστο χωρο της εκθεσης, καναμε τις βολτες μας και ηπιαμε το καφεδακι μας στον Κηπο. Το βραδι παστα- παρτι στο φιλοξενο σπιτι του Γιαννη του Γερμακοπουλου.<br />
Πιθανοτατα απο τους αγωνες που εχω τρεξει ήταν αυτος με το λιγοτερο προαγωνιστικο αγχος. Πολυ γελιο και καλη διαθεση το πρωι στο αυτοκινητο για Μαραθωνα με το καψουλι καi τον φιλο μου τον Οσβαλντ. Καταπληκτικος καιρος στο Μαραθωνα. Μετα απο δυο χρονια βρισκομαι ξανα στην εκκινηση αυτου του αγωνα και ο κοσμος ειναι προφανως πολλαπλασιος. Βλεπω πολλους φιλους αλλα και πολλους που ηθελα να δω δεν τα καταφερνω. Λογω μπλοκ στο οποιο ειμαι τοποθετημενος χανομαι με το "καψουλι" και τον Βαγγελη. Ξεκιναω ομως με τον Γιαννη και τη Δημητρα, ενω πιο διπλα ειναι ο Δημητρης ο Καζουρης με την Δημητρα και πιο διπλα o Περικλεους. Βουνισια παρεα. Ξεκιναμε αργα οπως ειναι φυσικο. Ο κοσμος πολυς γεματος ενθουσιασμο. Στον Τυμβο οι θεατες ειναι πολυ περισσοτεροι απο οτι τις προηγουμενες φορες αλλα εκει που αντιλαμβανομαι οτι εφετος ολα ειναι διαφορετικα στον αγωνα ειναι στη Νεα Μακρη. Εκει που καποτε περιμενανε λιγοι ανθρωποι εφετος ειναι μια ατελειωτη σειρα με ανθρωπους και απο τις δυο πλευρες του δρομου. Μεγαλη διαφορα και στη συμπεριφορα. Μεγαλος ενθουσιασμος, οικογενειες με παιδια που ζητωκραυγαζουν ολον τον κοσμο και απλωνουν τα χερια για να κανουν high 5 με τους αθλητες. Απο εκει και περα σε καθε οικισμο τα ιδια. Ακομα και σε σημεια οπου δεν ειχε οικισμους αλλα εφταναν δρομοι ειχε μαζευτει κοσμος. Ειχες καποιες στιγμες την αισθηση οτι δεν ετρεχες στην Ελλαδα, σιγουρα οχι οπως την ηξερες. Ειχα μπει μεσα στο κλιμα και εγω. Φωναζα γελαγα και επαιζα με τον κοσμο συνεχεια. Απο τον ενθουσιασμο ετρεχα συνεχεια κατω απο 5'/χλμ, και πολυ πιο ανετα απο οτι το φανταζομουνα. Καπου μετα τον ημιμαραθωνιο εφτασα τον Βαγγελη και τον Παναγιωτη οι οποίοι πηγαιναν καπως πιο συνετα. Εκατσα μαζι τους για να τους ...χαλασω την ησυχια. Πηγαμε αρκετα ευχαριστα χιλιομετρα ολοι μαζι παρεα. Στο Σταυρο ο κοσμος εχει κατακλυσει τη γεφυρα και σου δινει την τελικη ωθηση για την τελευταια ανηφορα. Το καψουλι ειχε αρχισει να κουραζεται απο ενα σημειο και μετα αλλα αρκουσε να συναντησουμε μια ομορφη παρουσια στο δρομο για να ...αναζωογονηθει. Απο καποιο σημειο και μετα στην κατηφορα εγω με τον Βαγγελη φυγαμε πιο μπροστα. Πηγαιναμε αρκετα γρηγορα πια, στα ορια να γινει επιπονο αλλα με τιποτα δεν εφευγε ο ενθουσιασμος. Περναγαμε συνεχεια κοσμο πια και συναντησαμε πολλους φιλους. Στην τελικη ευθεια στην Ηρωδου του Αττικου συναντησαμε και τον Οσβαλντ και ετσι οι τρεις μας συνεχισαμε αναμεσα στον πολυ κοσμο για την εισοδο στο σταδιο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNcabIuUtK8q2IVy4s3f-26dYplrjLd5pJ5U9T-Qb9x9l-dgAoCctxh7nKNCAQOweq-Z0n-p61MMwJMBduJctI5oikvFv9gMj9ESqnx396dNH_Rof6JDE1F0zowAbVKR5eXZWzl9VRRTU/s1600/klasiki1a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNcabIuUtK8q2IVy4s3f-26dYplrjLd5pJ5U9T-Qb9x9l-dgAoCctxh7nKNCAQOweq-Z0n-p61MMwJMBduJctI5oikvFv9gMj9ESqnx396dNH_Rof6JDE1F0zowAbVKR5eXZWzl9VRRTU/s320/klasiki1a.jpg" width="320" /></a></div><br />
Και εκει ο κοσμος πολυ περισσοτερος απο αλλες φορες. Να τερματιζεις μεσα σε μια τετοια ατμοσφαιρα στο Καλλιμαρμαρο σταδιο παρεα με δυο πολυ καλους φιλους. Θελει πολλα περισσοτερα ενας ερασιτεχνης αθλητης; Αναμεσα στους θεατες και η αδελφη μου με την ανηψουλα μου αγκαλια. Ετσι για να ειναι πιο...γλυκια η αποκατασταση στις κερκιδες. Του χρονου ελπιζω θα μπορει να φωναζει και ...θειε. Το ερωτημα ειναι του χρονου θα εχει διατηρηθει το ιδιο κλιμα στον αγωνα ή σε καμια ...500αρια χρονια παλι? Πιστευω ότι ολο και κατι θα μεινει και εξαλλου δεν ειναι ωρα για μεμψιμοιρία. Οποτε, αντε και του χρονου!!!Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-14097114379799678872010-11-06T18:20:00.000+02:002010-11-06T18:20:59.240+02:00Rout 1OOmilerΠαει και αυτο. Μετα τον αγωνα στη Ροδοπη επεσε λιγο ... σιγη ασυρματου λογω της δουλειας που με περιμενε. Παρόλα αυτα ρουφουσα με μανια τις περιγραφες των συναθλητων μου στο <a href="http://www.a-z.gr/index.php?name=Forums&file=viewtopic&t=939">a-z.gr</a> θελοντας να κρατησω λιγο περισσοτερο τα ωραια συναισθηματα που εζησα. Εντελει η αναρτηση ολοκληρωθηκε αφου ετρεξα αλλον ενα αγωνα (την Κλασικη) αλλα επιτελους ηρθε η ωρα να δωσω και εγω το δικο μου τονο.<br />
Για μια ακομα φορα σταθηκα ευτυχης στην παρεα. Με τον Βαγγελη Μπακα, τον Χρηστο Μασουρα και τον συνηθη υποπτο Γιαννη Γερμακοπουλο διασχισαμε το μεγαλυτερο μερος της ηπειρωτικης Ελλαδας για να βρεθουμε απογευμα Πεμπτης στην πανεμορφη φθινοπωρινη Ροδοπη. Φθινοπωρινη ημερολογιακα γιατι για εκεινο ειδικα το Σαββατοκυριακο μας φυλαξε τις πρωτες χειμωνιατικες θερμοκρασιες!!! Τακτοποιηθηκαμε στο ανετο καταφυγιο του Λειβαδιτη και φυγαμε για το δασικο χωριο οπου ηταν το κεντρο του αγωνα. Το κλιμα εκει υπεροχα ζεστο. Οι αθλητες ειχαν αρχισει να μαζευονται και ειχε δημιουργηθει μια μικρογραφια ολυμπιακου χωριου καθως οτι και να εκανες ήσουνα αναμεσα σε φιλους και συναθλητες. Πηραμε τα νουμερα μας (μαζι με ενα πολυ ωραια δωρο εκπληξη, μια τσαντα με υδροδοχειο της Quechua), φαγαμε τις μακαροναδες μας, και κατσαμε όλοι μαζι για την τεχνικη ενημερωση.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXLgJEsu49gezUlP_EMlixWfPltocxXQqaFnaxvQXArJ0Qqi9Id6xMzKkgjvWn8glVgN3mJB6tWxDbuvNgXOhza_Hdu0OCERYiZLwt1j3oLLO1xd2CQ0asqisWOc5GQSXl1pRi0yRkDxc/s1600/rout+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXLgJEsu49gezUlP_EMlixWfPltocxXQqaFnaxvQXArJ0Qqi9Id6xMzKkgjvWn8glVgN3mJB6tWxDbuvNgXOhza_Hdu0OCERYiZLwt1j3oLLO1xd2CQ0asqisWOc5GQSXl1pRi0yRkDxc/s320/rout+1.jpg" width="320" /></a></div><i><span style="color: #274e13;"><span style="font-size: x-small;">Η αναμνηστικη φωτο απο την παραλαβη των αριθμων και των δωρων με τον Χρηστο και τον Λαζαρο. (φωτο Β. Μπακας)</span></span></i><br />
Η προβλεψη για τον καιρο ελεγε πολυ κρυο αλλα μαλλον γλιτωναμε τις βροχες που ηταν ο μεγαλυτερος μου φοβος. Στο τελος οι συνηθισμενες κουβεντες, τα πειραγματα και τα αστεια πριν παμε στα δωματια για τις τελευταιες ετοιμασιες και την ξεκουραση πριν τη μεγαλη μαχη. Πεσαμε πολυ νωρις στα κρεββατια και ο υπνος αργησε λιγο να ερθει αλλα εντελει ηταν ικανοποιητικοτατος για την περισταση. 3.30 ηδη ετοιμαζομασταν και κατα τις 4.30 φτασαμε στο δασικο χωριο οπου φαγαμε πρωινο μαζι με ολους τους συναθλητες. Λιγο αργα ειναι η αληθεια και το καταλαβα αυτο τρεχοντας με γεματο το στομαχι στο αρχικο σταδιο του αγωνα. .<br />
Λιγα λεπτα πριν την εκκινηση μαζεμενοι ολοι μαζι, καμια 50ρια τρελοι. Κανει κρυο αλλα εχει ξαστερια. Καθολου ασχημα, το κρυο δεν πολυπειραζει, το να τρεχεις βρεγμενος ως το κοκκαλο ειναι που θελω να αποφευγω. Η αγωνια αναμικτη με ανυπομονησια ειναι διαχυτη. Τελευταια λογια απο τον Λαζαρο και φυγαμε. Οπως ειναι το φυσιολογικο ο Νικος ο Σιδεριδης με τον Αλεξη Γκουνκο φευγουν μπροστα στην ευκολη κατηφορα με τον Θοδωρη τον Πολυχρονιδη λιγο πιο πισω. Οι υπολοιποι ξεκιναμε μαλλον επιφυλακτικα, ισως πολυ επιφυλακτικα καθως εγω που συνηθως ξεκιναω αργα βρισκομαι μονος τεταρτος. Αμεσως ομως καταλαβαινω οτι τα ποδια μου ειναι αρκετα βαρια. Δεν ξερω αν φταιει ο αγωνας στα Πυρηναια ή επρεπε να τρεξω λιγοτερο και να ξεκουραστω περισσοτερο στο ενδιαμεσο των δυο αγωνων (πιθανοτερο το 2ο) αλλα αμεσως καταλαβαινω οτι πρεπει να το παρω ηρεμα. Ενα ενιαιο γκρουπ φτανουμε στο τελος του χωματοδρομου στο 7ο χλμ και λιγο μετα βρισκουμε και τον Θοδωρη που ...ψαχνεται στα μονοπατια του Λειβαδιτη. Παω πολυ ηρεμα στην τεχνικη κατηφορα του Θεολογου καθως καταλαβαινω οτι αυτου του ειδους οι κατηφορες, μπορει να ειναι η χαρα του ορεινου τρεξιματος αλλα ειναι και οι πιο επιπονες για τους τετρακεφαλους μου (ευτυχως δεν εχει παρα πολλες ο αγωνας). Ο Βαγγελης ο Μπακας με τον Θοδωρη φευγουν μπροστα ακολυθει ο Kugota και λιγο πισω εγω με τον Χρηστο τον Μασουρα. Λιγα χιλιομετρα πιο κατω πρεπει να περασουμε ενα ποταμι απο μεσα. Εχω προετοιμαστει με 2 σακουλες για να γλιτωσω τα ποδια μου απο το βρεξιμο και την πιθανοτητα φουσκαλας αλλα μεχρι να φτασω εκει εχω ηδη βραχει πεφτοντας μεσα στο νερο καθως περνουσα δυο ευκολα ρυακια. Tο κολπο με τις σακουλες επιασε αλλα ο αθλητης...βραχηκε. Εχω τα διαολια μου με τον εαυτο μου. Kαπου εκει χωριζουμε με τον Χρηστο, λιγο μετα περασα και τον Kugota και δεν ξαναειδα αλλο αθλητη μεχρι τον τερματισμο. Ουτε περασα ουτε με περασαν.Απολυτη μοναξια για περιπου 27 ωρες!! Την ψιλοφανταζομουνα μια τετοια εξελιξη αλλα οχι σε τετοιο... ακραιο βαθμο.Η αληθεια ειναι ομως οτι το να τρεχω μονος ποτε δεν με πειραξε και ουτε μπορω να πω οτι με επηρεασε αυτη η εξελιξη. Στην Πρασιναδα αλλαξα καλτσες (ειχα προνοησει για αυτο παρα την τακτικη ελαφρυας τσαντας) και συνεχισα ανανεωμενος. Μιλωντας για τσαντα οι ανησυχιες μου αν επαρκουσαν τα 1.2 λιτρα υγρων που κουβαλουσα σε εναν αγωνα 160 χιλιομετρων με μολις 6 στασεις συντομα καθησυχαστηκαν καθως, οπως μας ειχε διαβεβαιωσει και ο Λαζαρος, νερο μπορουσα να βρω σχεδον παντου μεσα στη φυση. Το κακο ειναι οτι οχι μονο επινα νερο απο τα ρυακια αλλα συνεχισα να πεφτω και μεσα σε αυτα. Στο μονοπατι μετα τη Ζαρκαδια ενιωθα καλα αλλα ακομα τα ειχα με τον ...ανισορροπο εαυτο μου που μου ειχε στοιχισει δυο βρεγμενα ποδια. Σε μια κωμικη στιγμη, εχοντας την πεποιθηση οτι ημουν μονος στο δασος εξωτερικευσα, δυνατα και καθολου ευγενικα, αυτον το θυμο για να διαπιστωσω αμεσως μετα οτι 20 μετρα πιο κατω ηταν ο Λαζαρος με τον Σταμο. Κλασικη αμηχανη στιγμη, ευτυχως μπροστα σε δικούς μας ανθρωπους (φτανει να μην το εχει καταγραψει η καμερα του Σταμου). Καπου εκει καταλαβα οτι επρεπε να σταματησω να ασχολουμαι και να "χαλιεμαι" με τα ποδια μου τα οποία ουτως ή αλλως τελικα αντεξαν μια χαρα χωρις ιχνος φουσκαλας. <br />
Συνεχισα αρκετα καλα την αναβαση προς το Καϊκουλι η οποια ομως απο καποιο σημειο και μετα μου φανηκε πολυ μακρυα (κατι πρεπει να εχει αλλαξει απο προπερσι). Στο μεταξυ ο καιρος ο οποίος ηταν καλος μεχρι εκεινο το σημειο αρχισε να αλλαζει με συννεφα να μαζευονται και το κρυο να σφιγγει. Καμια ωρα πριν φτασω στο drop bag που περιμενε στο Κρουσοβο αρχισε να κανει πολυ κρυο και να ψιλοχιονιζει. Ημουνα με ελαφρυ αντιανεμικο και ειχα χασει ενα γαντι (το ιδιο ειχα παθει και στα Πυρηναια οποτε μαλλον κατι κανω ...λαθος οταν τα βγαζω να πιασω κατι) και ενιωθα λιγο αβολα με το κρυο αλλα τιποτα τρομερο. Στο Κρουσοβο ανασυνταχθηκα με διπλη μπλουζα, καλο αντιανεμκο, στεγνο buff και καινουριες καλτσες και γαντια και ξεκινησα για τη μεγαλυτερη ενδιαμεση διαδρομη των 33 χιλιομετρων μεχρι το Αλήκιοϊ. Ο κρυος αερας που εμπαινε απο το στομα συνεχως και το κρυο νερο απο τα ρυακια ειχε αρχισει να παγωνει τις αμυγδαλες αλλα παροτι φοβομουνα οτι δεν θελει πολυ για να αρπαξουμε καμια πνευμονια τιποτα δραματικο δεν εγινε μεχρι το τελος. Μεχρι το υψηλοτερο σημειο στην Πυραμιδα δεν πηγαινα πολυ καλα. Δεν ενοιωθα εξαντληση αλλα συνεχεια κατι μου εφταιγε και δεν μπορουσα να βρω ρυθμο (προβλημα που ειχα συνολικα στον αγωνα αλλα σε αυτο το διαστημα εγινε εντονοτερο).Μια ζεσταινομουνα και εβγαζα τη μια μπλουζα, εβγαζα και ξαναεβαζα το σκουφι, ειτε σταματαγα καθε 15 λεπτα για ...πιπι λες και ειχα πιει ενα κασονι μπυρες. Τετοιου ειδους στασεις βεβαια ζηταει καμια φορα ο οργανισμος μας οταν νιωθει κουρασμενος αλλα δεν θυμαμαι να ημουν σε κακη κατασταση. Εκανα παντως πολυ αργο χρονο σε αυτο το κομματι. Ξεκινωντας την κατηφορα απο την πυραμιδα ξαφνικα κοκαλωσε τελειως και η δεξια γαμπα. Καπου εκει νομιζα οτι τελειωσε και ο αγωνας. Περπατησα με δυσκολια καμια 500 μετρα στην κατηφορα και σιγα σιγα αρχισε παλι να... ρολαρει το πραγμα. Πιθανοτατα επαθα καποια κραμπα (πρωτογνωρο για εμενα). Σκεφτομαι εκ των υστερων οτι ειχα μεινει πισω σε ηλεκτρολυτες καθως ηταν η πρωτη φορα που δεν ημουν τοσο συνεπης με τη ληψη τους. Μετα τη Γιουμουρλου αρχισα να πηγαινω αρκετα καλυτερα. Ειχε πεσει το βραδυ εξαλλου και παντα πηγαινω καλυτερα το βραδυ, αγνωστο γιατι. Συναντησα εναν νεαρο βοσκο που με ρωτησε "που πας βραδιατικα, εχει αρκουδες εδω", αλλα εγω ολο για αρκουδες ακουγα και μονο αγελαδες εβλεπα. Αμετρητες αγελαδες. Μετα το Αληκιοϊ στο Μεγα Ρεμα ενιωθα ιδιαιτερα ωραια. Οι κλισεις της περιοχης βοηθουν για γρηγορο τρεξιμο και καποια στιγμη ειχα βρει πραγματικα καλο ρυθμο. Μεχρι που βρηκε το ποδι μου σε μια πετρα και εγινα κυριολεκτικα ...ιπταμενος. Για κακη μου τυχη ετρεχα διπλα σε εναν απο τους ομορφους πετρινους τοιχους απομειναρι παλιου οικισμου και πανω σε αυτον "εσκασα" με τον αριστερο ωμο. Η συγκρουση ηταν δυνατη αλλα οταν σηκωθηκα ενιωσα εντονο πονο μονο στο αριστερο μπρατσο απο τη συγκρουση και καποιες εκδορες. Περισσοτερο ηταν το σοκ απο το τρανταγμα. Αλλη μια φορα ειχα χασει το ρυθμο μου αλλα με τετοια πτωση θα μπορουσαν να ειχαν συμβει πολυ χειροτερα. Σκεφτομουν μονο οτι αν δεν ειχα ξεχασει στο Κρουσοβο να αλλαξω φακο (ειχα υπολογισει τον Tika xp για το πρωινο κομματι και τον Mayo για το βραδυ) ειχα περισσοτερες πιθανοτητες να αποφυγω μια τετοια κατασταση. Στο επομενο σημειο ελεγχου μου περιποιηθηκαν τις εκδορες και συνεχισα αρκετα δυνατα για Ζαρκαδια. Αλλαγη μπλουζας, φακου (βεβαια!!), και ανεφοδιασμος σε τζελακια και σχετικα γρηγορη αναχωρηση. Στην ανηφορα για την Οξια ειχα την αισθηση οτι πηγαινα πολυ αργα, οποτε ξαφνιαστηκα ευχαριστα οταν ειδα το σταθμο ελεγχου σιγουρα οχι σε χρονο ρεκορ αλλα πιο συντομα απο οτι το περιμενα. Ολα κυλησαν φυσιολογικα μεχρι την Πρασιναδα. Απο εκει και περα ενιωσα καλα και εφτασα μεχρι το ξεκινημα της ανηφορας του Θεολογου με πολυ καλο ρυθμο. Το προβλημα ειναι οτι εδω και καποιο διαστημα ειχα καταλαβει οτι τα τζελ δεν βοηθουσαν πια πολυ παρα μονο προσθεταν μια ταση να τρεχω στην τουαλετα ενω αντιθετα ενιωθα μεγαλυτερη βοηθεια απο τους ηλεκτρολυτες οι οποιοι ομως καπου εδω εξαφανιστηκαν απο την τσεπη οπου ηταν για μια ολοκληρη ημερα (το μυστηριο λυθηκε στον τερματισμο οταν βγαζοντας το κολαν επεσε απο μεσα το σακουλακι. τους ειχα μαζι μου ολη την ωρα χωρις να το ξερω αλλα τουλαχιστον δεν εκανα σκουπιδια). Παρολα αυτα και παροτι δεν επινα πια και πολυ νερο η ανηφορα πηγε μαλλον φυσιολογικα ενω ηταν ιδιαιτερα ευχαριστο οτι αρχισαν να ερχονται απο απεναντι οι αθλητες απο το 82αρι με τον αναλογο ενθουσιασμο οταν συναντιωμασταν. Φτανοντας ομως στην κορυφη του Θεολογου καταλαβα οτι καπου εκει ο δεξιος τετρακεφαλος αρνουταν πλεον να συνεργαστει. Η κατασταση δεν ηταν απελπιστικη καθως δεν εμενε δα και μεγαλο κομματι της διαδρομης, υπηρχε όμως η κατηφορα προς τον καταραχτη του Λειβαδιτη πριν την τελευταια ανηφορα. Μικρη σε διαρκεια αλλα απο αυτες που καλυτερα να λειπουν οταν εισαι ετσι... Ηταν πραγματι το πιο επιπονο και ...αργο κομματι της διαδρομης και η ανηφορα μετα ηρθε σχεδον σαν ...βαλσαμο. Επιτελους στον χωματοδρομο των τελευταιων 7 χιλιομετρων. Ενας ωραιος ηλιος ειχε βγει και η διαδρομη ηταν ευκολη με ευκολης κλισης ανηφορα. Η προσπαθεια για τρεξιμο παντως ηταν αποτυχημενη καθως το ποδι ειχε γινει τελειως ακαμπτο. Δεν υπηρχε λογος να το ζορισω παραπανω, φοβομουνα οτι ηδη του ειχα κανει ζημια. Ειχα παντως δυναμεις και καταφερνα να πηγαινω με ικανοποιητικα γρηγορο περπατημα. Εφτασα καποια στιγμη εντελει στην τελικη ευθεια για το χωριο. Ενας εθελοντης ηρθε να τρεξει διπλα μου (πρεπει να εκανε οσα χιλιομετρα καναμε και εμεις ολη τη μερα σε αυτο το ποστο) και καταφερε να μου δωσει τον απαιτουμενο ρυθμο για εναν αξιοπρεπη τερματισμο. Εναν τερματισμο πολυ ομορφο με τα κουδουνια να βαρανε και πνιγμενος στις αγκαλιες του Χρηστου του Κατσανου και του Λαζαρου.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL-15jnlxvONkG-ZqULWbtEFx1_mhhMWVNcIeGEXi3Ad5jPUIJ8lPkMC_FoIlRoG8x3Ko_L8USDX8Fr2iv1bUE2KDh2NeEBlcxK9EPZi7OHhbZJdocT69Rhixmw7eRI-fsm-IgOnJgTcc/s1600/rout+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL-15jnlxvONkG-ZqULWbtEFx1_mhhMWVNcIeGEXi3Ad5jPUIJ8lPkMC_FoIlRoG8x3Ko_L8USDX8Fr2iv1bUE2KDh2NeEBlcxK9EPZi7OHhbZJdocT69Rhixmw7eRI-fsm-IgOnJgTcc/s320/rout+2.jpg" width="320" /></a></div> <span style="color: #274e13;"><span style="font-size: x-small;"><i>η ...λυτρωση. (Το ειχα παρακανει με τα ζεστα ρουχα μετα τη Ζαρκαδια, οπως φαινεται και στη φωτο. Ψιλοεσκασα αλλα βαριομουνα να αλλαξω :-)) (φωτο Δημητρα Μερτυρη)</i></span></span><br />
<br />
συνανταω τον Βαγγελη ο οποιος ειναι ηδη πλυμενος-φτιαγμενος. Εκανε καταπληκτικη κουρσα. Η προπονηση για το UTMB απεδωσε. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz-quk6cwp8Fsnc-0cbhG8zkKiBLpwB_nn9iNIr2mMFMKpbN2fPmK0uiXd7dvrMbSh0XksLgwU7s0eQJvbsjRGAXkdFOw7mTAtSQjhvMHKHmtzY7cXPkxDUAfz6vQqd1PNvGsxpbbUR7Q/s1600/rout+3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz-quk6cwp8Fsnc-0cbhG8zkKiBLpwB_nn9iNIr2mMFMKpbN2fPmK0uiXd7dvrMbSh0XksLgwU7s0eQJvbsjRGAXkdFOw7mTAtSQjhvMHKHmtzY7cXPkxDUAfz6vQqd1PNvGsxpbbUR7Q/s320/rout+3.jpg" width="320" /></a></div><span style="color: #274e13;"><i><span style="font-size: x-small;">με τον Βαγγελη και τον ατυχο Δημητρη Ανδριτσοπουλο, λιγα λεπτα μετα τον τερματισμο μου</span></i></span>.<br />
<br />
<br />
Παω και εγω για μπανακι. Λιγη φροντιδα και διατασεις απο τα συμπαθεστατα κοριτσια που ειναι στο ιατρειο, φαγητο και μετα στο δωματιο για ξεκουραση. Ο υπνος βεβαια οπως παντα δυσκολος αυτη τη στιγμη. Με το που παω να κλεισω τα ματια "βλεπω" πετρες που πρεπει να αποφυγω και κανω αντανακλαστικες κινησεις. Παρολα αυτα ξεκουραζομαστε αρκετα και γυρναμε στο χωριο για να παρουμε κλιμα απο τερματισμους και να υποδεχτουμε τους φιλους μας. Τερματιζει ο Χρηστος. Ειναι πολυ καταπονημενος αλλα παρα τους πονους τα εχει καταφερει! Για τον Γιαννη δεν χρειαζεται να γραψω οτι συνεχιζε, deja vu απο ολες τις προηγουμενες περιγραφες αγωνων. Δεν τον σταματαει τιποτα τον Γερμακοπουλο. Αφηνουμε στο καταφυγιο τον Χρηστο και περιμενοντας τον Γιαννη παμε για φαγητο με την καλη παρεα του Νικου Σιδεριδη της Ναταλιας Παπουνιδου, της Γιωτας της Πολατιδου και του Θοδωρη Πολυχρονιδη. Τρωμε πολυ, πινουμε αρκετα και περνώντας καλα αργουμε για τον τερματισμο του Γιαννη ο οποίος παλι μας αιφνιδιασε κανοντας πιο γρηγορα απο οτι περιμεναμε το τελευταιο κομματι. Το κλιμα στο χώρο οπου ειναι μαζεμενοι οι αθλητες μετα και τον τερματισμο και του τελευταιου αθλητη πολυ συγκινητικο. Κουραση πολυ αλλα και ικανοποιηση αναλογη.<br />
Ο βραδινος υπνος ειναι πολυ αναζωογονητικος και το πρωι παμε στο χωριο για τις απονομες.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDcSIAECNhnhwSTvgXT0q5xd3BsnWkUafj1PuNdlKK86a0WsFemFfhanzmd8P76M9VmLHgaCv6XsRZIEhxqdMf0PVAdgDZHloBFdNqMpAagFDPlxC8ziQztKggiw6evW3_EZFvpvDYNY8/s1600/rout11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDcSIAECNhnhwSTvgXT0q5xd3BsnWkUafj1PuNdlKK86a0WsFemFfhanzmd8P76M9VmLHgaCv6XsRZIEhxqdMf0PVAdgDZHloBFdNqMpAagFDPlxC8ziQztKggiw6evW3_EZFvpvDYNY8/s320/rout11.jpg" width="320" /></a></div><br />
Το κλιμα παρα πολυ ομορφο. Η ωρα της ανταλλαγης των εμπειριων και της απολαυσης μετα την κουραση. Ευκαιρια να ευχαριστησουμε και τους υπεροχους εθελοντες. Η βραβευση του Γιαννη ειναι η συγκινητικοτερη στιγμη. Τελευταια χαμογελα, αστεια και σχολια και σιγα σιγα ερχεται η δυσκολη ωρα του αποχωρισμου και της επιστροφης.<br />
Συνοψιζοντας ηταν ενα υπεροχο τετραημερο αναμεσα σε φιλους (αλλα και ενδοσκοπησης σε μεγαλο μερος του αγωνα). Καποια στιγμη ισως προσπαθησω να συγκρινω το συγκεκριμενο αγωνα με την εμπειρια απο τους δυο αγωνες στη Γαλλια. Προς το παρόν ενα μεγαλο ευχαριστω στους ανθρωπους που μοχθησαν για τον αγωνα. <br />
<br />
<br />
Υ.Γ: Δεν υπαρχει καλυτερος τροπος για να μπει καποιος στο κλιμα του αγωνα απο το βιντεο του Σταμου:<br />
<a href="http://www.youtube.com/user/RodopiUltraTrail#p/a/u/0/kxReiVmDZ_g">http://www.youtube.com/user/RodopiUltraTrail#p/a/u/0/kxReiVmDZ_g</a>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-3650101624833210282010-10-02T16:51:00.000+03:002010-10-02T16:51:51.869+03:00Τελευταια προκληση (για εφετος ... μαλλον)Στο πλαισιακι, δεξια στο σαϊτ, με τους αγωνες του 2010 απο νωρις ειχα βαλει και το <a href="http://www.rout.gr/">Rout</a>. Αν με ρώταγε καποιος στο 100ο χιλιομετρο του αγωνα στα Πυρηναια αν τελικα θα δηλωνα σε αυτον τον αγωνα πιθανοτατα δεν θα του απαντουσα καθολου ευγενικα, στην καλυτερη θα ημουν απολυτα αρνητικός. Ο καλος, όμως τερματισμος και η γρηγορη (ελπιζω οχι φαινομενικα) αποκατασταση μου εβαλε ξανα "κακες" ιδεες στο μυαλο και τελικα δεν αντισταθηκα να δηλωσω στον πρωτο ορεινο αγωνα 100 μιλιων στην Ελλαδα.<br />
Υπεροχη περιοχη, οπως θυμαμαι απο το Vft το 2008 και μια νεα προκληση καθως μπορει να μην εχει τις ... ατελειωτες ανηφορες και κατηφορες των Αλπεων και των Πυρηναιων αλλα εχει καποια ιδιαιτερα στοιχεια περιπετειας. Βασικοτερο ειναι οι λιγοι σταθμοι, μολις 6, σε ολοκληρο τον αγωνα. Ειναι ακομα η μεγαλη απομόνωση του αθλητη καθως συμμετεχουν λιγοι αθλητες οι οποίοι γρηγορα θα διασκορπιστουν ενω δεν υπαρχουν, σχεδον καθολου, κατοικημενοι οικισμοι στη διαδρομη. Στην περιοχη υπαρχουν αρκουδες και λυκοι, ενω ερητηματικο ειναι και ο καιρος καθως ειναι πολυ μεγαλη η πιθανοτητα βροχής αυτήν την εποχη.<br />
Ως προς τις λιγες στασεις υπαρχει το θετικο της υπαρξης πολλων νερων στην περιοχη. Ελπίζω οτι θα καταφερω να τα εκμεταλλευτω γιατι δεν σκοπευω να κουβαλαω τεραστιες ποσοτητες νερου πάνω μου. Θα χρειαστουν βεβαια επαρκεις ποσοτητες σε ενεργειακα σκευασματα αλλα αυτα εχουν μικροτερο ογκο και βαρος. Η απομονωση δεν νομιζω να με επηρεασει πολυ. Εχω κανει πολλες μοναχικες προπονησεις, πολλες απο αυτες βραδινες και νομιζω εχω την ψυχολογια να αντιμετωπισω τετοιες καταστασεις ενω δεν θεωρω πραγματικη απειλη τα ζωα του δασους φτανει να μην ... γαυγίζουν. Τα δυο θεματα που με προβληματιζουν καπως ειναι ο καιρος και κατα πόσο το σωμα μου ειναι ετοιμο να αντιμετωπισει την αποσταση τοσο συντομα μετα απο εναν αναλογο αγωνα. Για τον καιρο μπορω μονο να ελπιζω και να εχω τον καταλληλο ρουχισμο. Τώρα ως προς το αν θα αντεξει το σωμα ειναι το μεγαλο στοιχημα. Επειδη πολυ γκρινια εχω ριξει εφετος πρεπει να παραδεχτω οτι μεχρι στιγμη νιωθω πολυ καλα μετα τα Πυρηναια. Τολμω να πω (με φοβο μην διαψευστω πικρα) καλυτερα απο οτι εχω νιωσει ολη τη χρονια. Οι περισσοτερες απο τις προπονησεις τον τελευταιο καιρο ηταν πραγματικη απόλαυση και συνηθως γρηγοροτερες και πιο ανετες απο οτι περιμενα. Πριν δυο περιπου εβδομαδες ενιωσα στο φορτε και συνεχιζω να νιωθω ωραια. Το στοιχημα ομως ειναι πως θα νιωθω μετα τα 60 πρωτα χιλιομετρα και κατα πόσο θα βγει κουραση απο τον προηγουμενο αγωνα και σε πιο βαθμο. Ειναι και αυτο ενα απο τα αινιγματα που θα κανουν τον αγωνα μου ενδιαφεροντα...ελπιζω.Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2781984191960173335.post-17917045575329964312010-09-19T02:41:00.002+03:002010-11-06T18:38:41.487+02:00Le Grand Raid des Pyrénées<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZOG64hmWnbt_FFwUuezxilUzFG26NcJo2znHEKa-jLiAaab8QI6Ye8Xg1lTkeKEHpxYM4dqQszz-Lgm8qfGHdG5WH5WfgJcAMUwtUzzf1fcchfh09GcYkbv6__RjvGPsfAoecW6quQ5Q/s1600/grandraid+pyrenee1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZOG64hmWnbt_FFwUuezxilUzFG26NcJo2znHEKa-jLiAaab8QI6Ye8Xg1lTkeKEHpxYM4dqQszz-Lgm8qfGHdG5WH5WfgJcAMUwtUzzf1fcchfh09GcYkbv6__RjvGPsfAoecW6quQ5Q/s320/grandraid+pyrenee1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span class="item-snippet">Αποστολη εξετελέσθη! Τεσσερις δρομεις απο την Ελλαδα τρεξαμε, τεσσερις τερματισαμε σε εναν πολυ όμορφο αλλα και πιο δυσκολο απο οτι περιμενα αγώνα. Αποδείχτηκε ότι, όπως ειχα υποθεσει και στο τελευταιο ποστ, η περιοχη και η διαδρομη ήταν καταπληκτικη. Το ιδιο ωραία ηταν και η παρεα. Εκανε και φανταστικο καιρο, ε τι αλλο να ζητησει κανεις!</span><br />
<span class="item-snippet">Σε σχεση με περυσι ξεκινησα μια ημερα νωριτερα εχοντας περισσοτερο χρονο ελευθερο πριν τον αγωνα γεγονος πολυ ωραιο. Ξημερωματα Τριτης λοιπον προσγειωθηκα στο αεροδρομιο της Βαρκελωνης και περιμενα το... βορειοελλαδιτικο τμημα της παρεας πίνοντας καφε και μελετωντας μια ακομα φορα τα στοιχεια της διαδρομης. Η υπόλοιπη παρεα αποτελουνταν απο την Γεωργία Μητσιου και τον γιατρο μας τον Βαγγελη Δρόσο, οι οποίοι ετρεχαν μαζι μου στο μεγαλο αγώνα, τον Παυλο Μυλωνα που ετρεχε στα 88 χιλιομετρα και τον ανηψιο του Βαγγελη (και μελλοντικο υποψιαζομαι πρωταγωνιστη των αγωνων βουνου) Χρηστο. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilZ9brXAkf1eVqA-gfe9o8xO15g413uC6KadaKBRi_-auZwWlb12A68i08R29zS99vTDEFjCt1nN2DY__LFn4oKMSCHesxDpA_aWwGxrTr9iselDj9kCd-eNbe_ZdHegMM2409QsBG8-A/s1600/DSCN0432.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilZ9brXAkf1eVqA-gfe9o8xO15g413uC6KadaKBRi_-auZwWlb12A68i08R29zS99vTDEFjCt1nN2DY__LFn4oKMSCHesxDpA_aWwGxrTr9iselDj9kCd-eNbe_ZdHegMM2409QsBG8-A/s320/DSCN0432.jpg" /></a></div><span class="item-snippet"> <span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i>όλη η ομαδα μαζι στο κεντρο του χωριου οπου μειναμε</i>.</span></span></span><br />
<br />
<br />
<span class="item-snippet">Μετα απο μερικα "απαραιτητα" δρομικα ψωνια στην πόλη ξεκινησαμε για τα Πυρηναία. Η διαδρομη απο τη στιγμη που πλησιασαμε τα βουνα εγινε πολυ ομορφη. Η γαλλικη πλευρα μας υποδεχτηκε με ομιχλη αλλα σιγα - σιγα αποκαλυφθηκε μια εξισου, αν οχι ομορφοτερη φυση. Περασαμε το χωριο του αγωνα και φτασαμε στο πολυ όμορφο χωριο οπου μειναμε, το Areau, το οποίο εντελως συμπτωματικα ειχα σε φωτο στο προηγουμενο ποστ. Αφου βολευτηκαμε στα δωματια, καναμε τη βολτα στο χωριο και καθίσαμε για φαγητο. Αντισταθηκα στις "σειρηνες" του γαλλικου καταλογου (κοκκινο κρασι και τυρια) και αρκεστηκα σε μια απλη μακαροναδα και για σαλατα στη μεση ... πιτσα.</span><br />
<span class="item-snippet"> Εχει ψυχρουλα το βραδυ αλλα τιποτα υπερβολικο.</span><br />
<span class="item-snippet">Πρωινο στην "αυλιτσα" του δωματιου με καφε και κρουασαν και λιγο μετα η τελευταια προπονηση. Η λεγομενη προπονηση στα ...κουτουρου (οπως το ονομασε η Γεωργια). Εξερευνηση στο διπλανο βουνο σε μονοπατια και δρομους, με αδιεξοδα, ωραια ποταμακια και πολλα μπρος πισω μεχρι να βρουμε την ιδανικη (για τελευταια ηρεμη προπονηση) τραβερσα που όμως αντι να μας οδηγησει πανω απο το χωριο οπως φανταζομασταν μας "παρεσυρε" αρκετα μακρια απο αυτο μεχρι να το καταλαβουμε και να γυρισουμε σε αυτο απο τον κεντρικο δρομο. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkmFXaQ_YIt9fN1hCaTVXdha2NNxBQxTLUVrU30jrHdqbXsMzGcKaaPtAsX351cDq_lucm7HedPSTODCMUIhbJYbQi2gBJ7x41lBxvg4v7DLLnNNvHgUUQtEXAssZQF4Pujv4Q7IQp5cE/s1600/DSCN0400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkmFXaQ_YIt9fN1hCaTVXdha2NNxBQxTLUVrU30jrHdqbXsMzGcKaaPtAsX351cDq_lucm7HedPSTODCMUIhbJYbQi2gBJ7x41lBxvg4v7DLLnNNvHgUUQtEXAssZQF4Pujv4Q7IQp5cE/s320/DSCN0400.jpg" /></a></div><span class="item-snippet"> <span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i>το ξεκινημα στο μονoπατι που περναει πισω απο τα δωματια μας</i></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dy1vdmAbgaQeS6-s-9DX4s7x87ZlmQYLd6IZ4T2WhNK6gVhcBYa-KQszBwkes0zeZU2f7TbLfi_MgzwgvgCnQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><span class="item-snippet"><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i> </i></span></span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUtxUHixcRWBZdzMJDTBphkxZzFtE6sCYnLU6funzVFJrMtM3Qh5DWyARNSmG3wU5cfdkAa6m3fdul1c7CR0FIoMakQx2k1FCSSvx-Oe2H09Fu2eYvPEtZSAFa2jJRB24vDknTB4ovhQ8/s1600/DSCN0426.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><span class="item-snippet"><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i> </i></span></span> </span><br />
<br />
<span class="item-snippet">Όμορφη αν και λιγο μεγαλυτερη απο οτι σχεδιαζαμε προπονηση αλλα με πολυ ηρεμο ρυθμο και αναποφευκτες λογω του ψαξιματος και των φωτογραφιων στασεις οποτε δεν εγινε και καμια ...ζημια. </span><br />
<span class="item-snippet">Σιεστα και απογευματινη βολτα στο ...κεφαλοχωρι της περιοχης οπου ομως δεν προλαβαινουμε ανοιχτα τα μαγαζια οποτε κατευθειαν για φαγητο. Το κρυο εχει υποχωρησει όλη την ημερα και ειναι μια χαρα για τραπεζακι εξω...φτανει να βρεις ελευθερο.</span><br />
<span class="item-snippet">Πρωινο στο γνωστο μερος και παμε για τα νουμερα μας. Ειναι ακομα νωρις οταν φτανουμε εκει και τελειωνουμε πολυ γρηγορα. Καθομαστε για φαγητο στην πλατεια του χωριου παίρνοντας λιγο κλιμα αγωνα καθως μαζευονται σιγα σιγα οι δρομεις. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyYY1k_qITGUpC8-uL56vdiuXTCBUzypNfeGer6MBfjLnwULg9TTJMtyTKd-dyRRzoaq_NLIUVWrw03Ldn1K9w4lgFpzj0WWR7AftH792xRaJMHNOhhtl6CEOg4esM1XNWnnofeC1cVQ/s1600/%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1+2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTyYY1k_qITGUpC8-uL56vdiuXTCBUzypNfeGer6MBfjLnwULg9TTJMtyTKd-dyRRzoaq_NLIUVWrw03Ldn1K9w4lgFpzj0WWR7AftH792xRaJMHNOhhtl6CEOg4esM1XNWnnofeC1cVQ/s320/%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1+2.JPG" /></a></div><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOfRefcEJRse3Yc8NntC9q9b20LEahghQ1LfsiTso2_YeHA9nXwZP1QWeegCxCbe9gKq07xmRKIxYkpAg7nVaiIDh2u0-7c30FmpxsEaS1VeLNvgU1xUDwcx_l6_2jV0lYwT5l-57xXa4/s1600/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOfRefcEJRse3Yc8NntC9q9b20LEahghQ1LfsiTso2_YeHA9nXwZP1QWeegCxCbe9gKq07xmRKIxYkpAg7nVaiIDh2u0-7c30FmpxsEaS1VeLNvgU1xUDwcx_l6_2jV0lYwT5l-57xXa4/s320/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7+1.JPG" /></a></div><span class="item-snippet"> <span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;"><i>Στην τεχνικη ενημερωση η οποία εγινε φυσικα μονο στα γαλλικα. </i></span></span></span><i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Βαγγελης Δροσος)</span></span></i><br />
<br />
<span class="item-snippet">Το απογευμα ισα που προλαβαινουμε τα μαγαζια για τα τελευταια ψωνια (αναμεσα τους και ενα πολυ βολικο τσαντακι για τα τζελακια), παστα παρτυ και νωρις για ξεκουραση. Κοιμαμαι κατα τις 11.30 μεχρι τις 3.30. καθολου ασχημα για υπνο πριν απο αγωνα. Γενικα νοιωθω πολυ καλα το πρωι, όπως και ολες τις τελευταιες ημερες. Η μονη ενοχληση ειναι απο μια σαχλαμαρα: ενα κακοκομμενο νυχι στο μεγαλο δαχτυλο εχει αρχισει να μπαινει στο δερμα αλλα αυτα ειναι πταισματα.Εντελει στον αγωνα βρηκα </span> τροπο να μην με ενοχλει στο τρεξιμο. Βεβαια οταν το ποδι εβρισκε σε πετρα ή γενικα οποτε πιεζοτανε το δαχτυλο ο πόνος ηταν πολυ οξυς. Περναγε ομως σχετικα γρηγορα οποτε δεν επηρεασε ουσιαστικα τον αγωνα.<span class="item-snippet"> </span><br />
<br />
<span class="item-snippet"><b>Ο αγωνας</b> </span><br />
<span class="item-snippet">10 λεπτα πριν την εναρξη ειμαστε ετοιμοι στην εκκινηση. Υπαρχει μουσικη, ανυπομονησια και ενθουσιασμος. Σιγουρα σε μικροτερη κλιμακα απο το UTMB αλλα καθολου ασχημα για τα μετρα των περισσοτερων απο τους υπολοιπους αγωνες. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis0GRkNo7Diwl4ip-aBwRke8mZ24b16Mxwr3p45tHC8PB_FeB737T_zFTDrnAnK7sZ4JSYhCqKUVyg-IczerWm46Q7cada1nHaX_qzNjHGEIOsoQ8yMaz2JJHUWC4zZP9d_MWudsmIUUQ/s1600/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis0GRkNo7Diwl4ip-aBwRke8mZ24b16Mxwr3p45tHC8PB_FeB737T_zFTDrnAnK7sZ4JSYhCqKUVyg-IczerWm46Q7cada1nHaX_qzNjHGEIOsoQ8yMaz2JJHUWC4zZP9d_MWudsmIUUQ/s320/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7.JPG" /></a></div> <br />
<span class="item-snippet">Χαιρετιόμαστε με τη Γεωργία και τον Βαγγελη και ...φυγαμε. Περπαταμε στους στενους δρομους του χωριου και συντομα αρχιζει το χαλαρο τρεξιμο. Για ξεκινημα πρεπει να ανεβουμε 1400 μετρα υψομετρικης μεχρι το Col de Portet. Η κλιση παρολα αυτα ειναι πολυ καλη με ωραια κομματια μεσα στο δασος που τρεχονται ευχαριστα. Η απαντηση για το ποτε μπαινει η υψομετρικη ερχεται οταν φτανουμε στη βαση ενος <span style="font-size: small;">χιονοδρομικου</span>.Μπροστα μας ορθωνεται μια πιστα (μεγαλης κλισης ) που πρεπει να ανεβουμε καθετα χωρις ουτε ενα ζικ ζακ. Δεν ειναι μονοπατι να μπορεις εστω να τοποθετησεις το ποδι καθετα προς την κλιση. Χωρις μπατον νομιζω οτι ... θα με "παρει" πίσω. Ευτυχως ειναι νωρις ακομα στον αγωνα και οι δυναμεις πολλες, οποτε συνεχιζουμε ακαθεκτοι μεχρι μια μικρη κατηφορα που μας οδηγει στον πρωτο σταθμο. Αλλη μια ανηφορα 500 μετρων υψομετρικης μας περιμενει και ηδη μπαινουμε σε ενα τεχνικο πεδιο. Οι πετρες γινονται σιγα σιγα πιο πολλες και σε λιγο κινουμαστε πανω σε βραχια. Στην ανηφορα δεν πειραζει πολυ αλλα συνεχιζει και στην κατηφορα. Στην αρχη το νιωθω σαν </span><span class="item-snippet">ενα </span><span class="item-snippet">ακομα τεχνικό πεδιο οπως τα πολλα που βρισκεις στην Ελλαδα αλλα διαρκει πανω απο 10 χιλιομετρα και μας περιμενουν 130 ακομα. Ειναι πια επιπονο για τα πόδια αλλα σε αποζημιωνει το απιθανο τοπιο με τις πολλες αλπικες λίμνες. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3vE_qxyXD0HGslvPK7zOuFU2yMVlrkVPd05K086ls3FLt_FY-Ze-W1BfGXMQuAjhd_KAlOFui-UnP34TA1SrezPqVbiJUIvwA5hmxx_8tb_L8fpErUnIdCj_TSr6_v6l-lZUpEZV8uY/s1600/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85+15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3vE_qxyXD0HGslvPK7zOuFU2yMVlrkVPd05K086ls3FLt_FY-Ze-W1BfGXMQuAjhd_KAlOFui-UnP34TA1SrezPqVbiJUIvwA5hmxx_8tb_L8fpErUnIdCj_TSr6_v6l-lZUpEZV8uY/s320/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85+15.jpg" /></a></div><span class="item-snippet"> </span><i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Παυλος Μυλωνας)</span></span></i><br />
<span class="item-snippet">Σιγα σιγα το μονοπατι φτιαχνει για να φτασουμε στον σταθμο της Artigue όπου μας περιμενει θερμη υποδοχη. </span><br />
<br />
<span class="item-snippet"><span style="font-size: small;"><b>Α midi au Pic du Midi </b></span> </span><br />
<span class="item-snippet">Ξεκιναμε για την μεγαλη ανηφορα στο Pic du Midi, το υψηλοτερο σημειο του αγωνα. Ξεκιναει με ομαλη ανηφορα. Αρχιζω να υποψιαζομαι οτι το μοτιβο του αγωνα θα ειναι αυτο: ομαλη ανηφορα στην αρχη και ... "τοιχος" λιγο πριν την κορυφη. Η ανηφορα ειναι παρατεταμενη αλλα πηγαινω μαλλον καλα. Σιγουρα καλυτερα απο τους γυρω μου αφου συνεχως προσπερναω κοσμο. Αναμεσα στις πληροφοριες που μαζευαμε για την περιοχη ηταν και η υπαρξη αετων και σε αυτο το βουνο βλεπω πολλούς. Ενας περναει πολυ κοντα μας. Εντυπωσιακο θεαμα. Φτανουμε στη Col de sencours τη βαση του </span><span class="item-snippet">Pic du Midi απο οπου θα ανεβουμε κορυφη και θα γυρισουμε στον ιδιο σταθμο για να συνεχισουμε Δυτικα. Οι Ο</span>ut and back διαδρομες συνηθως ειναι λιγοτερο ενδιαφερουσες αλλα οταν ειναι μονο ενα μικρο κομματι της διαδρομης οπως εδω θεωρω οτι μπορει να λειτουργησει καλα σαν ευκαιρια επικοινωνιας αναμεσα στους αθλητες. Δυστυχως δεν υπηρχε πολυ ενθουσιωδες κλιμα αναμεσα στους αθλητες που ανεβαιναν και κατεβαιναν. Εκανα οτι μπορουσα φωναζοντας στους αθλητες που ερχοντουσαν και εισεπραξα επισης ενθουσιωδεις απαντησεις αλλα δεν με μιμηθηκαν και πολλοι Γαλλοι. Στο μεταξυ εξακολουθουσα να ειμαι σε καλη κατασταση και να περνω κοσμο. Το μονο προβλημα ειναι οτι εκανε αρκετη ζεστη. Εφτασα στο <span class="item-snippet"><span style="font-size: small;">Pic du Midi (Κορυφη του Μεσημεριου) ακριβως μεσημερι (αντε 6-7 λεπτα μετα)</span></span>. Με τα λαμα γυρω νομιζα οτι εφτασα καπου στις Ανδεις<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-4-ShMgkDvm1FEIwETBwucGfHC7h37ReZ8V1gzrBwteuGnHaOhyphenhyphenLZr3MFz2XEFfATAlTshFcaUdBaJodOoHTma9qDB9yPTfECAn58HjvgG3IQVL5bTIeXBpU5nRKJTtZ-1Tu9eDcD6ec/s1600/%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-4-ShMgkDvm1FEIwETBwucGfHC7h37ReZ8V1gzrBwteuGnHaOhyphenhyphenLZr3MFz2XEFfATAlTshFcaUdBaJodOoHTma9qDB9yPTfECAn58HjvgG3IQVL5bTIeXBpU5nRKJTtZ-1Tu9eDcD6ec/s320/%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1.JPG" /></a></div> <i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Βαγγελης Δροσος)</span></span></i><br />
Το ιδιο το<b> </b><span class="item-snippet"><span style="font-size: small;">Pic du Midi δεν ελεγε και πολλα πραγματα αλλα η θεα απο εκει πανω σου εκοβε την ανασα. Απειρες βουνοκορφες όσο φτανει το ματι σου ξεπροβαλαν μεσα απο τα συννεφα. </span></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Zm-w9wHS_MOtc0noEzutL76THMH2NtZhm1z4VW4OTnW-dVP-7jtbNf4TZ8WNRcp_yY_lGX8R1uRAoBjQh0PO3QAGiNZmVXjeR824ZdIiHzkPKff1nW7-R1ALOZqI2wX-S8p9DmR4z-Y/s1600/grandraid+pyrenee2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Zm-w9wHS_MOtc0noEzutL76THMH2NtZhm1z4VW4OTnW-dVP-7jtbNf4TZ8WNRcp_yY_lGX8R1uRAoBjQh0PO3QAGiNZmVXjeR824ZdIiHzkPKff1nW7-R1ALOZqI2wX-S8p9DmR4z-Y/s320/grandraid+pyrenee2.jpg" width="320" /></a></div><br />
<span class="item-snippet"><span style="font-size: small;">Α</span></span><span class="item-snippet"><span style="font-size: small;">πο το </span></span><span class="item-snippet">Col sencours στο Hautacam </span><span class="item-snippet"><span style="font-size: small;">ήταν το μεγαλυτερο κομματι χωρις σταθμο το οποιο υπολογιζα να κανω γυρω στις τρεις ωρες. Επρεπε να περασουμε τρια περασματα.Ξεκινησα απο το </span></span><span class="item-snippet">Col de sencours σε πολυ καλη κατασταση αν και τα ποδια μου "εκαιγαν" λιγο απο τη ζεστη και απο το πετρωδες κομματι που ειχε προηγηθει. Συντομα ενα συννεφο εκρυψε τον ηλιο και μας εφτιαξε τη θερμοκρασια. Μετα απο μια μικρη ανηφορα ειχαμε μια μεγαλη τραβερσα. Φτασαμε σε ενα περασμα αρκετα πιο αποτομο απο οτι το περιμενα. Συνεχιστηκε ετσι με μεγαλες τραβερσες και αποτομες ανηφορες. Μαλλον δεν ειχα διαβασει πολυ καλα τη διαδρομη σε αυτο το σημειο. Περιμενα την τελευταια τραβερσα οταν καταλαβα οτι ειχα μετρησει λαθος τις ανηφορες και εμενε μια ακομα: η πιο απότομη. Στο τελος της ανηφορας μπηκαμε μεσα στο συννεφο. Η θερμοκρασια δεν ηταν τραγικα χαμηλη. Δεν σταματησα να βαλω αντιανεμικο γιατι ημουνα σιγουρος ότι η σταση ηταν πολυ κοντα και θα αρχιζαμε να κατεβαινουμε. Σιγουρα </span><span class="item-snippet">δεν ειχα διαβασει καλα τη διαδρομη, με περιμενε τουλαχιστον μιση ωρα σε ισοϋψη μεσα στο συννεφο. Ετρεχα μονος μου και ειχα κοψει λιγο ρυθμο. Βλεπω σε ενα σημειο </span><span class="item-snippet">μεσα στην ομιχλη </span><span class="item-snippet"> μια μεγαλη γυναικα να καθεται στην ακρη του μονοπατιου στη μεση του πουθενα και να χειροκροτει. Λιγο πιο κατω ενα δεκαχρονο παιδι το ιδιο. Μηπως βλεπω πραγματα που δεν υπαρχουν? Οχι απλως ετσι ειναι τα βουνα εδω μπορεις να συναντησεις τις πιο απιθανες εικονες. Για να ειναι αυτοι εδω καπου κοντα πρεπει να ειναι και η σταση σκεφτομαι. Τελικα δεν ειναι και τοσο κοντα . Οταν εφτασα στο σταθμο ειχα παγωσει απο την υγρασια που ειχε κατσει πανω μου. Τρεις ωρες πριν καιγομουνα και τωρα κρυωνα επειδη δεν σταματησα για το αντιανεμικο. </span><br />
<br />
<span class="item-snippet"><b>Take it easy </b></span><br />
<span class="item-snippet">Αποφασισα ότι επρεπε να αλλαξω λιγο το πλανο του αγωνα. Το πηγαινα λιγο γρηγορα για το ειδος του αγωνα που ητανε. Εκανα μια μεγαλη σταση </span><span class="item-snippet">στο Hautacam παροτι η επομενη σταση ηταν κεντρικη. Ζεσταθηκα και συνηλθα αρκετα εκει και ξεκινησα με το αντιανεμικο. Μετα απο δεκα λεπτα στην κατηφορα το εβγαλα και δεν το ξαναεβαλα μεχρι το τελος του αγωνα! Η κατηφορα ηταν ευκολη αλλα την πηγα πολυ ηρεμα και συνηλθα τελειως μεχρι να φτασω στη Villelongue. Αλλη μια αρκετα μεγαλη σταση εκει και φευγω για την αναβαση στο Cabaliros σε πολυ καλη κατασταση. Το μονοπατι ειναι και εδω καλο και το χωμα μαλακο. Τα πελματα ηρεμουν σιγα σιγα. Πιανω συζητηση με εναν βελγο που μιλαει αγγλικα και ανεβαινουμε ολη την ανηφορα μαζι. Βραδιαζει καθως πλησιαζουμε στην κορυφη. Χωριζουμε στην κατηφορα και κατεβαινω με καλο ρυθμο στο </span>Cauterets οπου μας περιμενει μια πολυ θερμη υποδοχη στην κεντρικη πλατεια του χωριου. <br />
Το επομενο βουνο (Το Riou) ειναι μολις ... 1000 μετρα υψομετρικης (θα ηταν η 2η μεγαλυτερη στο Mont Blanc αλλα εδω ειναι η μικροτερη) πηγαινω μια χαρα, καβαλαμε το βουνο και ξεκιναμε την κατηφορα σε εναν ευκολο χωματοδρομο μεχρι τον σταθμο στο εστιατοριο χιονοδρομικου κεντρου. Στο βαθος κατω (στα 11 χιλιομετρα) φαινεται η Luz Saint-Sauveur οπου ειναι ο δευτερος κεντρικος σταθμος (γιατι αληθεια οποτε βλεπεις απο νωρις το χωριο στοχο στη βαση του βουνου μετα φαινεται να μην φτανεις ποτε?). Ολα πανε καλα... Στο σταθμο μας τονιζουν οτι εδω ειναι μια απο τις αλλαγες της φετινης διαδρομης καθως δεν κατεβαινει απο το χωματοδρομο αλλα απο ενα μονοπατι. Μονο που η λεξη μονοπατι ειναι πολυ κολακευτικη για αυτο που ακολουθει. Στα πρωτα χιλιομετρα δεν φαινεται τιποτα αλλο παρα ψηλα αγριοχορτα. Μεσα στο σκοταδι με το φακο δεν ξερεις τι θα πατησεις (πετρες ή χωματα) κατω απο αυτα καθως δεν υπαρχει ιχνος μονοπατιου. Ακομα χειροτερα τα χορτα εχουν μαζεψει ολη τη βραδινη υγρασια και γλιστρανε απιστευτα. Τρωω 1-2 τουμπες μεχρι να αρχισω το περπατημα. Τρωω και αλλη. Νιωθω απιστευτη αδυναμια να κινηθω σε αυτο το πεδιο. Περναω εναν Γαλλο που τα παει ακομα χειροτερα αλλα ενας αλλος με περναει με μια ταχυτητα που μου φαινεται απιστευτη. Μετα απο αρκετη ωρα τελειωνει αυτο το μαρτυριο . Ελαχιστα μετρα σε χωματοδρομο και... οχι παλι το ιδιο. Πιο κατω μπαινουμε σε δασος. Εδω υπαρχει μια αισθηση μονοπατιου μονο που δεν εχει καθαριστει ποτε και ο αριθμος των κορμων που υπαρχουν ειναι πολυ μεγαλος. Κινουμαι συνεχεια πολυ σιγα. Το χειροτερο ειναι οτι ξεκινησα την κατηφορα με πολυ ενεργεια, δυναμη και αισιοδοξια και τωρα ειμαι στα προθυρα της...απελπισιας. Βριζω δυνατα στα ελληνικα για να ξεθυμανω με κυριο στοχο τον (συμπαθεστατο στην πραγματικοτητα) τεχνικο διευθυντη. Ετσι δεν ξεδινουν ολοι και στους ελληνικους αγωνες :-). εχει περασει πανω απο μια ωρα και η πολη δειχνει ακομα μακρια. Μετα τη μεση το μονοπατι στρωνει και αφου μας κανει μια απιθανη βολτα παραλληλα με την Luz ερχεται εντελει η λυτρωση. 2 ωρες και 20 λεπτα για μια κατηφορα 11 χιλιομετρων και ενω ημουνα μια χαρα απο δυναμεις!!! μετα απο αυτην την περιπετεια "χαρισα" στον εαυτο μου αλλη μια αρκετα μεγαλη σταση και ξεκινησα με αρκετες δυναμεις για το τελευταιο κομματι της διαδρομης. Ετρεξα όλο σχεδον το κομματι μεχρι το Tournaboup μαζι με εναν Γαλλο. Ξαφνικα συνειδητοποιησα οτι μετα απο 120χλμ στο βουνο με λιγοστο γλυκογονο στον, ουτως η αλλως οχι πολυ συγκροτημενο, εγκεφαλο μου καταφερνα να συνενοούμαι στα γαλλικα, μια γλωσσα που σε μεγαλο βαθμο ειχα ξεχασει απο τα μακρινα σχολικα χρονια που την ειχα διδαχτει. Η πλακα ηταν οτι καθως συναντιωμουνα συνεχεια με τους ιδιους αθλητες (μια τους περναγα μια με περναγανε) ειχα γνωριστει με αρκετους απο αυτους και ημουν κατι σαν αξιοπεριεργο (Le Grec- Ο Ελληνας)<br />
<br />
<b>Το τελευταιο κομματι</b> <br />
Ξημερωνε πια και εφευγα για την τελευταια μεγαλη ανηφορα. Ξεκιναγε ηρεμα σε ωραιο τοπιο και κινηθηκαμε αρκετη ωρα κοντα στο ποταμι. Η αληθεια ειναι οτι αν ειναι κατι χαρακτηριστικο σε ολη σχεδον τη διαδρομη ειναι τα πολλα νερα (λιμνες, ποταμια, καταρρακτες, ρυάκια) καποιες φορες ακομα και μεσα στο μονοπατι που τρεχεις. Πολυ ομορφα σε γενικες γραμμες. Η ανηφορα ηταν μακρια αλλα μονο το τελευταιο κομματι (ως συνηθως) ηταν πολυ απότομο. Μετα ερχοταν η κατηφορα ... δυστυχως. Δυστυχως γιατι ηταν αλλη μια τεχνικη κατηφορα. Η κουραση της στιγμης ισως την εκανε πιο δυσκολη απο οτι στην πραγματικοτητα ηταν αλλα παντως εκεινη τη στιγμη ηταν μαρτυριο. Και ηταν μακρυ μαρτυριο. Μετα απο μια ...αιωνιοτητα μας περιμενε μια οχι πολυ μεγαλη ανηφορα και μια δυσκολουτσικη αλλα συντομη κατηφορα ως την τελευταια σταση (η ιδια με την πρωτη). Ξεκιναω παλι με τον "παλιοφιλο" τον Βελγο. Ειμαστε στην 31η θεση. Μπροστα μας ορθωνεται μια αποτομη αλλα πολυ συντομη ανηφορα και 11 χιλομετρα κατηφορας για τον τερματισμο. Ανεβαινουμε σχετικα γρηγορα την ανηφορα και μπαινουμε στην κατηφορα η οποια ξεκιναει πολυ ηρεμα. Τα ποδια μου αρχιζουν και ρολαρουν. Καταλαβαινω οτι ο Philippe εχει μεινει λιγο πιο πισω , γυριζω να τον δω και μου λεει συνεχισε. Ειναι εμπειρος αθλητης υπεραποστασεων αλλα δρομου όχι βουνου και σε καθε κατηφορα θελει τον χρονο του να προσαρμοστει. Απο την αλλη εγω νοιωθω ξαφνικα καλυτερα απο οποιαδηποτε στιγμη μεσα στον αγωνα. Το μονοπατι ειναι στρωτο και εγω νοιωθω σαν να τρεχω για να τερματισω τον ...Ολυμπο. Ξαφνιαζομαι και ο ιδιος με τη δυναμη μου και σκεφτομαι οτι πρεπει να συγκρατηθω με το φοβο μηπως δεν φτανει η ενεργεια μεχρι το τελος, αλλα ειναι αδυνατο να σταματησω. το ιδιο βλεπω να ξαφνιαζονται και οι αθλητες που περναω, οι οποιοι πηγαινουν σιγα ή μαλλον φυσιολογικα για τερματισμο τετοιου αγωνα. Κυριολεκτικα δεν καταλαβαινω πως περνανε τα χιλιομετρα. Πλησιαζω το χωριο με αμειωτη ενταση και ετσι ακριβως τερματιζω στην 23η θεση! Η αισθηση ειναι τρομερη. Όπως συμβαινει ενα ωραιο τελος να απογειωνει μια συμπαθητικη ταινία ή βιβλιο έτσι και εδω ο τερματισμος μου αφηνει μια ξεχωριστη γευση για τον αγωνα.<br />
Στον τερματισμο με περιμενει ο Χρηστος. Μια ομορφη γιατρινα μου περιποιειται το νυχι που εχει μπει εντελως στο ποδι. Απορει πως ετρεξα με το δαχτυλο ετσι. Εκανα τοσες χιλιαδες χιλιομετρα και δεν θα ετρεχα για ενα νυχι της λεω. Εξαλλου εφτασε ως το τελος της λεει μια αλλη γιατρινα (με casting τις εχουν διαλεξει ή ειναι η στιγμη που τα βλεπω ολα ωραια?). Μου ακουστηκε ωραια αυτο και μαλλον "φουσκωνω" απο περηφανια. Φαγητο, ανασυγκρότηση και σπιτι για υπνο. Λιγο υπνο γιατι με την υπερενταση δεν ειμαστε για πολλα-πολλα. Το απογευμα ξανα στο χωριο για να μαθουμε πως πανε τα παιδια και να παρουμε λιγο κλιμα. Εχει πλακα, σχεδον ολοι οσοι τερματιζουν πανε σε μια υπαιθρια μπαρα ακριβως απεναντι και πινουν μπυρα. Βλεπω ανθρωπους που μολις εχουν τερματισει και δεν εχουν βγαλει καν το σακιδιο. Μου φαινεται ωραιο αλλα δεν μπορω να φανταστω να το κανω!<br />
Τα παιδια στο μεταξυ συνεχιζουν κανονικα μεσα στη νυχτα. Ο Παυλος παει πολυ καλα και τερματιζει σε κανενα διωρο. Παμε να φαμε μεχρι να τερματισει. Κανονικο γαλλικο φαγητο επιτελους και κρασι. Ο Παυλος τερματιζει σε πολυ καλη κατασταση. Περνουμε πιτσες (για να βρουν και τα παιδια που τερματιζουν αργα) και την κανουμε για σπιτι. Κατα τις 3.30 ξυπνημα για να παμε να τους υποδεχτουμε. Ερχονται παρεα καθως βρεθηκανε μεταξυ τους στην τελευταια σταση.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUNx4HOWOA8yyUFSKxLUdnxSAtU7o3facW7qWvr0g3kxpC_0wtplwEnT4z8dZdFMECztNIY4Ao1xVHg7LmD14GUtemuIAzXgrfCEwsaEtRQX4jQPWpyrfSlQdHJ6GD4GEAX9ZHC9n6uLY/s1600/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%92%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUNx4HOWOA8yyUFSKxLUdnxSAtU7o3facW7qWvr0g3kxpC_0wtplwEnT4z8dZdFMECztNIY4Ao1xVHg7LmD14GUtemuIAzXgrfCEwsaEtRQX4jQPWpyrfSlQdHJ6GD4GEAX9ZHC9n6uLY/s320/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%92%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" /></a></div> <i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Παυλος Μυλωνας)</span></span></i><br />
Η Γεωργια και ο Βαγγελης ερχονται, κατακοποι αλλα και πολυ ευχαριστημενοι και πως να μην ειναι? Πηγαινουμε στο ιατρειο καθως τα ποδια της Γεωργιας ειναι σε ασχημη κατασταση απο τις φουσκαλες (γεγονος που την καθυστερησε πολυ) και στη συνεχεια γυρναμε στα δωματια. Ειμαστε ολοι κατακοποι και δεν ξερω αν θα προλαβουμε το πρωι τις απονομες. Πεφτω κατευθειαν στο κρεβατι. Μετα απο κανενα δεκαλεπτο ανοιγω τα ματια και βλεπω τον Βαγγελη να κοιμαται πανω απο την πιτσα που εχει μπροστα του οπως ειχε κανει πριν απο λιγο και στο ιατρειο. Φυσιολογικο μετα απο τετοια υπερπροσπαθεια.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0InF-RcsqjFxDcEhQFdYBNctL2vljzp9Boyi_PDLyMtAZmvyD1VUpqNMB-4FKDSxIFFPsHoXIWsBnI4Gkynhznuc0CZymnxp7_glQgoJAtlkVEKqFmbO8FUt03kSivv9SBStC46vaOJg/s1600/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85+14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0InF-RcsqjFxDcEhQFdYBNctL2vljzp9Boyi_PDLyMtAZmvyD1VUpqNMB-4FKDSxIFFPsHoXIWsBnI4Gkynhznuc0CZymnxp7_glQgoJAtlkVEKqFmbO8FUt03kSivv9SBStC46vaOJg/s320/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%A0%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85+14.jpg" /></a></div> <i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Παυλος Μυλωνας)</span></span></i><br />
Τελικα το πρωι ξυπναω και προλαβαινω να παρω λιγο κλιμα απο απονομες. Ολος ο κοσμος πινει μπυρες στην πλατεια. Η μπυρα παιζει κυριο ρολο στο αγωνα. Χαιρεταω καποιους αθλητες που τρεξαμε μαζι και πιανω λιγο κουβεντα με τον Βέλγο που εκανε επισης καλο φινις και τερματισε 25ος. Μετα παμε στο μπουφε που εχουν ετοιμασει οι διοργανωτες. Οι πεινασμενοι αθλητες εχουν πεσει σαν αρπακτικα πανω στα φαγητα και η...κεντροευρωπαϊκη ταξη εχει χαθει. Εχει πλακα αυτη η οικεια σε μας τους Ελληνες εικονα. Λιγο κρασι και οτι προλαβαινουμε απο τσιμπημα και γυρναμε στο χωριο. Μεσημεριανο στην αυλη μας. Ωραια παρεα, μπυρες, τοπικα τυρια και αλλαντικα και συζητηση για τον αγωνα. Η καλυτερη αποκατασταση. Ειναι ωραια οταν ολοι ειναι χαρουμενοι με το αποτελεσμα της προσπαθειας τους. Το βραδυ ωραιο δειπνο σε εστιατοριο μεσα στο χωριο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqLU4ywe2LmdBHkaiWO4FgksZ9zmmMvny2LuUgjrB3gMILIaI3GPPyWsuVyaMVBrPT6Rjp_pK8lawl29u1VJmNbeGcf3YwhYX9AQoTX0GDM7HUN8HVshEfoHGj0rINC_UPHS-57knXIIs/s1600/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B7+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqLU4ywe2LmdBHkaiWO4FgksZ9zmmMvny2LuUgjrB3gMILIaI3GPPyWsuVyaMVBrPT6Rjp_pK8lawl29u1VJmNbeGcf3YwhYX9AQoTX0GDM7HUN8HVshEfoHGj0rINC_UPHS-57knXIIs/s320/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF+%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B7+2.jpg" /></a></div> <i><span style="color: #38761d; font-size: x-small;">(</span><span style="color: #38761d;"><span style="font-size: x-small;">φωτο: Παυλος Μυλωνας)</span></span></i><br />
Δυστυχως Δευτερα ερχεται η ωρα της αναχωρησης. Μια μικρη περιπετεια λογω απροσεξιας του γραφοντος δινει ενα βιαστικο τόνο στο ταξιδι του γυρισμου αλλα η Γεωργια (δικαιωματικα αρχηγος της αποστολης) μας οδηγει στην ωρα μας στο αεροδρομιο. Καιρος να αποχωριστω την υπεροχη παρεα που αναχωρει πρωτη. Εγω περιμενοντας τη μεταμεσονυχτια πτηση μου με λιγο κρασακι, ξαναπερναω τις εικονες που κατεγραψα (στη φωτογραφικη μηχανη αλλα και στο νου) την τελευταια εβδομαδα.<br />
<br />
<br />
<a href="http://picasaweb.google.com/nikospetros/GrandRaidDesPyrenees#">http://picasaweb.google.com/nikospetros/GrandRaidDesPyrenees#</a><br />
Υ.Γ. Δυστυχως μετα τον τερματισμο το μυαλο μου δεν λειτουργουσε ... 100% με αποτελεσμα να ξεχναω συνεχεια τη φωτογραφικη στο δωματιο :-(. Ευτυχως ο Βαγγελης και ο Παυλος σωσανε την παρτιδα και του ευχαριστω για τις φωτο.<br />
<br />
<br />
<span class="item-snippet"><br />
</span>Nikoshttp://www.blogger.com/profile/16122297503947107286noreply@blogger.com4