Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

μια υπεροχη ... διαβολοεβδομαδα (ή αλλιως εγινα θειος)

κανονικα η προηγουμενη θα ηταν η χειροτερη εβδομαδα της χρονιας. η περιοδος των εκλογων, για οσους οπως εγω δουλευουν στην τηλεοραση και μαλιστα στον ενημερωτικο τομεα δεν περιγραφεται. το αγχος και οι τελευταιες ετοιμασιες σε σκοτωνουν. ακομα χειροτερα απο την προηγούμενη εβδομαδα ειχε αρχισει ενας πονος κοντα στον αριστερο αχιλλειο που μετα το long run της Κυριακης εγινε πολυ χειρότερος. πανω στην κορυφωση της προετοιμασιας. για να μην πουμε πως γινονται τα νευρα μου οταν δεν τρεχω. μεσα στο χαμο λοιπον των ετοιμασιων και το 'σπασιμο' του τραυματισμού ήρθε το τηλεφωνο μεσοβδομαδιατικα που με ειδοποιούσε οτι η αγαπημενη μου αδελφούλα που μολις ειχε μπει στον ενατο μηνα της εγκυμοσυνης ηταν καθ΄οδον για το μαιευτηριο. να πως μια παλιοβδομαδα μετατρεπεται σε γιορτή ζωης. η ανηψια μου μας εκανε ενα ολοκληρο 24ωρο να περιμενουμε και παιδεψε λιγο παραπανω τη μητερα της αλλα ηρθε στη ζωή και σκορπισε χαμογελα σε ολη την οικογενεια.
να βλεπεις τη μπεμπα ειναι πραγματι μαγικο. το ιδιο συγκινητικο ομως ειναι να βλεπω και την αδελφη μου με τη νεα λαμψη που η μητροτητα της εχει προσδωσει.
ευχομαι να τη βλεπει παντα υγιή και ευτυχισμένη

2 ημερων στο μαιευτηριο (τωρα μεγαλωσε! αυριο κλεινει εβδομαδα!!!!)

Υ.Γ.1 πριν λιγες ημερες διαβασα τα υπεροχα νεα του συναθλητη και φιλου τρεχαλακη.
θυμηθηκα ενα πολυ ομορφο ποστ ενος αμερικανου trai runner και του το παρεθεσα. τωρα σκεφτομαι οτι μπορει και να σε συνοδευω τρεχαλακη με την ανηψια μου

Υ.Γ.2 τα λιγα χιλιομετρα προπονησης λογω δουλειας και μαιευτηριου ηταν ευεργετικα και για το ποδι και για το κουρασμενο σωμα. ηδη αυτην την εβδομαδα νοιωθω πολυ καλυτερα. λες η ανηψια να εφερε καλοτυχία?

5 σχόλια:

  1. Καιάφας Στυλιανός10 Ιουνίου 2009 στις 3:24 μ.μ.

    Να σας ζήσει Νίκο,σιδερένιο και καλότυχο,τα παιδιά είναι ευλογία αλλά έχουν και πολύ αγώνα,όταν γυρνάω απο Longrun στο βουνό δεν θέλω ούτε μπάνιο να κάνω γιατί η μικρή με περιμένει στη πόρτα να παίξουμε και πολύ μ΄αρέσει,ο μικρός ακόμη είναι στη περπατούρα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να σας ζησει , να την καμαρωνετε να την χαιρεστε!!!

    Ετσι ενιωθα κι εγω οταν γεννησε η αδερφη μου. Μαλιστα ηταν 9 ημερων μονο ο ανηψιος μου και μου τον φερανε στο 6ωρο που ετρεχα και δε φανταζεσαι ποσο μου εδωσε χαρα και δυναμεις η παρουσια του εκει.

    Σιγα σιγα η επομενη γεννια δρομεων ετοιμαζεται!!!

    Να σας ζησει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. παιδια ευχαριστω πολυ για τις ευχές σας.
    Stibens θυμαμαι οταν σε πρωτογνωρισα στον Ενιπεα μολις ειχες κανει την κορη. τωρα πια εισαι... εμπειρος στο θεμα των παιδιων. να τα χαιρεσαι.
    ο τρεχαλακης απο την αλλη τωρα ετοιμαζεται για την ...κρυαδα. με το καλο φιλαρακι.
    να ειστε καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. να σας ζήσει Νίκο.. και όταν μεγαλώσει λίγο να την βάζεις στην πλάτη και να τρέχετε μαζί.. αν σε αφήσει η μαμά της βέβαια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να σου ζήσει η ανηψούλα Νίκο! Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από τα παιδιά! Και κουραστικό συνάμα !!!!!! Θέλει κουράγιο, δύναμη και πολλή αγάπη να έχεις γυρίσει από ένα 5ωρο στο βουνό και ο πιτσιρικάς να θέλει να τρέξεις μαζί του..."Μπαμπά θέλεις να τρέξουμε μαζί όπως τρέχεις εσύ να δούμε ποιός θα φτάσει πρώτος;". Δώστε μου άλλο ένα 5ωρο εκείνη την στιγμή !!!!!
    Και μιας και λέμε για ανίψια, η αδελφούλα μου είναι έγκυος στο πρώτο της, τον Δεκέμβρη τα σπουδαία !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή