Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

back in action

μολις συνειδητοποιησα οτι εχω να γραψω πανω απο ενα μηνα στο blog. η ξεκουραση απο το τρεξιμο φαινεται οτι εφερε, ασυναισθητα ειναι η αληθεια, και αποτοξινωση απο το blogging.
ολοκληρωθηκαν εντωμεταξυ αυτην την περιοδο  οι περισσοτεροι δημοφιλης και ομορφοι φθινοπωρινοι αγωνες βουνού και οσο εγω ξεκουραζομουνα εβλεπα τους φιλους μου να συμμετεχουν σε αγωνες στον Ολυμπο, στην Οίτη και κυριως στους 2 υπερμαραθωνιους στη Ροδοπη. ειναι αληθεια οτι ζηλευα παρακολουθωντας τις προσπαθειες τους στο δικτυο αλλα απο την αλλη νοιωθω πολυ ωραια μετα τη ... χορταστικη ξεκουραση.
ξεκουραστος λοιπον και με τρια κιλα παραπάνω (ποτε προλαβα αληθεια) ξεκινησα εδω και 3-4 εβδομαδες  σιγα-σιγα παλι να τρεχω. ξαναπρασινησε με τις βροχες ο Υμηττος και οι χαλαρες προπονησεις ετσι χωρις συγκεκριμενο στοχο είναι απολαυση. θελω αυτην την περιοδο να δωσω λιγο εμφαση στην ταχυτητα και την ενδυναμωση των ποδιων αλλα μου ειναι δυσκολο να μην υποκυψω στο καλεσμα του βουνου και να αφοσιωθω στις διαλλειματικες. ειχα σκοπο να κανω και καμια ορειβατικη εξορμηση αλλα ο καιρος μας τα κανει ...μουσκεμα καθε σαββατοκυριακο.
καθως αρχιζω να μπαινω σε ρυθμο λεω να κατεβω και σε δυο αγωνες μεχρι το τελος του χρονου: τον τελευταιο αγωνα του athens mountain cup που γινεται στα γνωστα μου μονοπατια του Υμηττου και στο Χειμερινο Ενιπέα , ο οποιος ειναι ο πρωτος αγωνας βουνου που εκανα το 2006 (και αμεσως κολλησα με τη φαση) και στον οποιο απο τοτε δεν εχω καταφερει να ξαναπαω. εχει αλλαξει βεβαια η διαδρομη αλλα αυτο αποτελει εναν επιπροσθετο λογο να ξανατρεξω σε εναν αγωνα απο τον οποιο εχω υπεροχες μνημες.
μια ακομα φορα πολλα συγχαρητηρια σε ολους τους φιλους που τα καταφεραν στους δυσκολους αγωνες της Ροδοπης αλλα και σε εκεινους που παρα την υπερπροσπαθεια τους δεν εφτασαν στο τελος.
τα λεμε στα μονοπατια